Σελινούντας Σικελίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
του Σελινούντος, όχι της Σελινούντας |
→6ος και 5ος αιώνας π.Χ.: επέκταση |
||
Γραμμή 10:
[[Αρχείο:Selinunte-Akropolis-bjs-2.jpg|250px|right|thumb|Η ακρόπολη της πόλης]]
Από τις πληροφορίες που έχουμε για την επικράτεια της πόλης, φαίνεται πως, κατά τη διάρκεια του 6ου και 5ου αιώνα π.Χ., γνώριζε ακμή και ευημερία. Ο Θουκυδίδης αναφέρει πως, πριν την αποστολή των Αθηναίων στη Σικελία, ο Σελινούντας ήταν ευημερούσα και ισχυρή πόλη που διέθετε συσσωρευμένο πλούτο στους ναούς της. Ο Διόδωρος αναφέρει πως λίγο πριν την τελική επιδρομή των [[Καρχηδόνα|Καρχηδονίων]] η πόλη διένυε μακρά περίοδο ηρεμίας και ο πληθυσμός της είχε αυξηθεί σημαντικά<ref>Θουκυδίδης vi. 6; Διόδωρος Σικελιώτης xii. 82.</ref>.
=== Α΄Καρχηδονιακός πόλεμος και καταστροφή της πόλης ===
[[Αρχείο:Greek colonies in Sicily.PNG|250px|right|thumb|Οι κυριότερες αρχαίες ελληνικές αποικίες στην Σικελία]]
Η κύρια
Μετ ά την αποτυχία των διαπραγματεύσεων με τους Σελινουντίους, οι Καρχηδόνιοι έστειλαν 5.800 συμμάχους τους, [[Λίβυες]] και [[Καμπανοί|Καμπανούς]], σε βοήθεια των Εγεσταίων οι οποίοι όμως στην αρχή νικήθηκαν. Στη συνέχεια όμως, με μια αιφνιδιαστική επίθεση κατάφεραν να νικήσουν τους Σελινουντίους σε μάχη όπου οι δεύτεροι έχασαν 1.000 άνδρες. Αποτέλεσμα αυτής της μάχης ήταν να προσφύγουν για βοήθεια, ο μεν Σελινούντας στις Συρακούσες και η δε Έγεστα στους Καρχηδονίους. Έτσι ξέσπασε ο Α΄ Καρχηδονιακός πόλεμος μεταξύ Καρχηδόνας και Συρακουσών.<ref>''Ιστορία του Ελληνικού Έθνους'', σσ. 100-101.</ref>
Οι Καρχηδόνιοι συγκέντρωσαν πολύ μεγάλο στρατό και, με αρχηγό τον Αννίβα, αποβιβάστηκαν στη Σικελία το 409 π.Χ., στη ναυτική τους βάση [[Λιλύβαιο]]. Από εκεί κατευθύνθηκαν στον Σελινούντα. Η συμμαχική βοήθεια που απέστειλαν στον Σελινούντα οι [[Συρακούσες]], η [[Γέλα]] και ο [[Ακράγαντας]] δεν έφτασε εγκαίρως. Αποτέλεσμα ήταν οι Σελινούντιοι να αντιμετωπίσουν μόνοι τους Καρχηδόνιους οι οποίοι μετά από δεκαήμερη πολιορκία κατέλαβαν την πόλη, το [[409 π.Χ.]]<ref>Διόδωρος Σικελιώτης xiii. 54-59.</ref>
===Τα τελευταία χρόνια===
Ο Σελινούντας έμεινε υποτελής στους [[Καρχηδόνα|Καρχηδονίους]] μέχρι το 383 π.Χ. οπότε, με συνθήκη ειρήνης μεταξύ των Καρχηδονίων και του τυράννου των [[Συρακούσες|Συρακουσών]] [[Διονύσιος ο Πρεσβύτερος|Διονυσίου]],ο Σελινούντας πέρασε στον έλεγχο των Συρακουσών<ref>Διόδωρος Σικελιώτης xv. 73</ref>. Κατά τη διάρκεια του [[
==Παραπομπές==
Γραμμή 20 ⟶ 26 :
{{παραπομπές|2}}
== Πηγές ==
* ''Ιστορία του Ελληνικού Έθνους'', Εκδοτική Αθηνών, τ. Γ2, 1972
{{ιστορία-επέκταση}}
|