Ευάγγελος Καλαντζής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αφαίρεση κατηγορίας σύμφωνα με συζήτηση
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
Ο '''Ευάγγελος Καλαντζής''' (1904 - 13 Δεκεμβρίου 1976)<ref>"Απέθανε ο Ε. Καλαντζής", Τα Νέα, 14/12/1976, σελ. 8.</ref> ήταν [[Έλληνας]] πολιτικός. Εκλέχθηκε 8 φορές βουλευτής [[Φθιώτιδα]]ς και διετέλεσε υπουργός του δικτάτορα [[Ιωάννης Μεταξάς|Ιωάννη Μεταξά]], του στρατάρχη [[Αλέξανδρος Παπάγος|Αλέξανδρου Παπάγου]] και του [[Κωνσταντίνος Καραμανλής|Κωνσταντίνου Καραμανλή]]. Επί Μεταξά ήταν γενικός διοικητής της [[Θράκη]]ς, ενώ επί Παπάγου και Καραμανλή ήταν υφυπουργός Εσωτερικών αρμόδιος για τη δημόσια τάξη και τα σώματα ασφαλείας, και το όνομά του ταυτίστηκε με το σκληρό πρόσωπο του ελληνικού μετεμφυλιακού κράτους και τις διώξεις αριστερών.<ref>Νικόλαος Δαβανέλλος, ¨Λαμία, τα Πρόσωπα (1760-1930)¨, εκδ, Λυχνία – Υιοί Βγούντζα Ο.Ε., Λαμία 2003, σσ.376-377</ref> Παρ' όλα αυτά ο ίδιος πέθανε φτωχός και εγκαταλειμμένος.<ref>Νικόλαος Δαβανέλλος, ¨Λαμία, τα Πρόσωπα (1760-1930)¨, εκδ, Λυχνία – Υιοί Βγούντζα Ο.Ε., Λαμία 2003, σσ.376-377</ref>
Ο '''Ευάγγελος Καλαντζής''' (1904 - 13 Δεκεμβρίου 1976)<ref>"Απέθανε ο Ε. Καλαντζής", Τα Νέα, 14/12/1976, σελ. 8.</ref> ήταν [[Έλληνας]] δικηγόρος, ο οποίος διετέλεσε 8 φορές βουλευτής και υπουργός.
 
== Σταδιοδρομία ==
Γεννήθηκε το 1904 στο ορεινό χωριό Μεγάλη Κάψη της [[Φθιώτιδα]]ς, στα σύνορα με την [[Ευρυτανία]]. Σπούδασε νομικά στο [[ΕΚΠΑ|Πανεπιστήμιο Αθηνών]] και συνέχισε τις σπουδές του στη [[Γαλλία]], όπου αναγορεύτηκε διδάκτορας Πολιτικών Επιστημών του [[Πανεπιστήμιο της Σορβόνης|Πανεπιστημίου της Σορβόννης]]. Η εμπλοκή του με την πολιτική ξεκίνησε όταν ήταν μαθητής ακόμη στο Γυμνάσιο του [[Καρπενήσι|Καρπενησίου]], στις εκλογές του 1920. Είχε ορισθεί να οδηγήσει τους ψηφοφόρους κάποιου αντιβενιζελικού κομματάρχη στα καζάνια που ήταν γεμάτα μακαρονάδα και ύστερα κατευθείαν στο εκλογικό κέντρο για να ρίξουν το σφαιρίδιο.<ref>http://users.uoi.gr/gramisar/pdfs_docs/meta/work-monum.pdf</ref> το 1923 ήταν βασικό στέλεχος της Συνταγματικής Νεολαίας η οποία πάσχιζε να κρατήσει τον [[Γεώργιος Β΄ της Ελλάδας|βασιλιά Γεώργιο]] στο θρόνο.
Γεννήθηκε στη [[Μεγάλη Κάψη Φθιώτιδας]] και σπούδασε Νομικά στο [[ΕΚΠΑ]]. Απέκτησε επίσης διδακτορικό από το [[Πανεπιστήμιο της Σορβόνης]]. Εργάστηκε ως δικηγόρος από τα τέλη της δεκαετίας του 1920 μέχρι τη συνταξιοδότησή του.
 
Διορίστηκε νομάρχης [[Νομός Καβάλας|Καβάλας]] το 1935. Μετά την επιβολή της δικτατορίας του [[Ιωάννης Μεταξάς|Μεταξά]], διορίστηκε αρχικά γενικός γραμματέας της τότε γενικής διοικήσεως [[Θράκη]]ς από το 1936 ως το 1939, οπότε αναβαθμίστηκε σε υφυπουργό - γενικό διοικητή Θράκης, θέση στην οποία παρέμεινε ως το 1941 και την κατάκτηση της Ελλάδας από τις δυνάμεις του Άξονα.<ref>{{cite web |url=http://www.ggk.gov.gr/?p=1012| title=«Κυβέρνησις Ιωάννου Μεταξά, Από 13.4.1936 έως 29.1.1941» | accessdate=5-2-2014|publisher=Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης}}</ref>
Το 1935 διορίστηκε [[Νομάρχης Καβάλας]] και χρημάτισε γενικός γραμματέας Γενικής Διοικήσεως Θράκης και εν συνεχεία υφυπουργός- Γενικός Διοικητής Θράκης από το 1939 ως το 1941.
 
Μεταπολεμικά, εκλεγόταν συνεχώς βουλευτής [[Φθιώτιδα]]ς από το 1950 ως το 1967. Το Δεκέμβριο του 1954 ο Παπάγος τον διόρισε υφυπουργό Εσωτερικών αρμόδιο για τη δημόσια τάξη και τα σώματα ασφαλείας, θέση την οποία διατήρησε για σχεδόν 7 χρόνια, μέχρι τον Οκτώβριο του 1961, καλύπτοντας και το μεγαλύτερο τμήμα της πρώτης οκταετίας Καραμανλή. Ο Καλαντζής ήταν υπεύθυνος για τη δημιουργία της περιβόητης ΓΔΕΑ (Γενική Διεύθυνσις Εθνικής Ασφαλείας), που μετά το 1974 μετονομάστηκε σε ΥΠΕΑ (Υπηρεσία Εθνικής Ασφάλειας) και τελικά καταργήθηκε το 1984 από τον [[Ανδρέας Παπανδρέου|Ανδρέα Παπανδρέου]]. Η ΓΔΕΑ ήταν η υπηρεσία που διατηρούσε τους φακέλους με τα πολιτικά φρονήματα εκατομμυρίων Ελλήνων.<ref>Παύλος Πετρίδης, Εξουσία και παραεξουσία στην Ελλάδα 1957-1967</ref>
Αρχικά υπηρέτησε ως υφυπουργός Διοικητής Θράκης στην [[Κυβέρνηση Ιωάννη Μεταξά 1936|κυβέρνηση Μεταξά]] από τις 30 Οκτωβρίου 1939 ως το 1941.<ref>{{cite web |url=http://www.ggk.gov.gr/?p=1012| title=«Κυβέρνησις Ιωάννου Μεταξά, Από 13.4.1936 έως 29.1.1941» | accessdate=5-2-2014|publisher=Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης}}</ref>
 
Ως υφυπουργός ΕσωτερικώνΕπίσης, αρμόδιοςο για θέματα ασφαλείαςΚαλαντζής εφήρμοσε πρώτος τοτον περίφημο [[Νόμος 4000/1958|Νόμο 4000]], δηλώνοντας ότι οι «τεντιμπόηδες» θα [[κούρεμα με την ψιλή|κουρεύονται σύρριζα]] για παραδειγματισμό.<ref name=giaourti>[http://www.mediasoup.gr/node/54245 Το γιαούρτι τώρα δικαιώνεται;]</ref>
Εξελέγη για πρώτη φορά ως ανεξάρτητος , στις [[ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1950|εκλογές του 1950]].
 
Συνέγραψε το βιβλίο "«''Σαράντα χρόνια αναμνήσεις 1920-1961: Μια ζωή αφιερωμένη στην Πατρίδα"''» (1969).
Ανέλαβε υφυπουργός Εσωτερικών στην [[Κυβέρνηση Αλέξανδρου Παπάγου 1952|κυβέρνηση Παπάγου]] για το διάστημα από τις 15 Δεκεμβρίου 1954 ως τις 6 Οκτωβρίου 1955.<ref>{{cite web |url=http://www.ggk.gov.gr/?p=1194 | title=Κυβέρνησις Αλέξανδρου Παπάγου, Από 19.11.1952 Έως 6.10.1952 | accessdate=5-2-2014 |publisher=Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης}}</ref>
 
Στην [[Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή 1955]] υπηρέτησε ως υφυπουργός Εσωτερικών από τις 15 Οκτωβρίου 1955 ως τις 11 Ιανουαρίου 1956.<ref>{{cite web |url=http://www.ggk.gov.gr/?p=1206 | title=Κυβέρνησις Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή, Από 6.10.1955 έως 29.2.1956 | accessdate=5-2-2014 |publisher=Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης}}</ref> Στην [[Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή 1958]] ήταν υφυπουργός Εσωτερικών από τις 17 Μαΐου 1958 ως τις 20 Σεπτεμβρίου 1961.<ref>{{cite web |url=http://www.ggk.gov.gr/?p=1215 | title=Κυβέρνησις Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή Από 17.5.1958 Έως 20.9.1961 | accessdate=5-2-2014 |publisher=Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης}}</ref>
 
Ως υφυπουργός Εσωτερικών, αρμόδιος για θέματα ασφαλείας εφήρμοσε πρώτος το [[Νόμος 4000/1958|Νόμο 4000]], δηλώνοντας ότι οι τεντιμπόηδες θα [[κούρεμα με την ψιλή|κουρεύονται σύρριζα]] για παραδειγματισμό.<ref name=giaourti>[http://www.mediasoup.gr/node/54245 Το γιαούρτι τώρα δικαιώνεται;]</ref>
 
Έγινε μέλος του Ελληνικού Συναγερμού τη δεκαετία του ' 50 και εν συνεχεία προσχώρησε στην [[ΕΡΕ]]. Εξελέγη βουλευτής Φθιώτιδας στις εκλογές του [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1950|1950]] και επανεξελέγη το [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1951|1951]], το το [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1952|1952]], το [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1956|1956]], το [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1958|1958]], το [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1961|1961]] , το [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1963|1963]] και το [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1964|1964]].
 
Συνέγραψε το βιβλίο "Σαράντα χρόνια αναμνήσεις 1920-1961: Μια ζωή αφιερωμένη στην Πατρίδα" (1969).
 
== Παραπομπές ==