Ωγκύστ ντε Σουαζέλ Γκουφιέ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

Το [[1784]] εξελέγη μέλος τής Γαλλικής Ακαδημίας και διορίστηκε από τον Λουδοβίκο ΙΣΤ' πρεσβευτής της Γαλλίας στην Κωνσταντινούπολη, όπου έφθασε τον Ιούλιο του 1785. Πραγματοποιεί ένα δεύτερο ταξίδι στην Ανατολή, τη φορά ως διπλωματικός απεσταλμένος του [[Λουδοβίκου ΙΣΤ’]] στην [[Υψηλή Πύλη]]. Ο δεύτερος τόμος του έργου του αποτελείται από δύο μέρη και περιέχει πολύτιμο αρχαιολογικό, ιστορικό και γεωγραφικό υλικό. Δεκάδες αρχαιολόγοι, φιλόλογοι, ζωγράφοι και κάθε λογής επιστήμονες είχαν συγκεντρώσει τo υλικό ύστερα από πολύμοχθη αναζήτηση στην ηπειρωτική και νησιωτική 'Ελλάδα, που κράτησε χρόνια ολόκληρα. Του χρεώνεται όμως ότι δεν προέβη σε κάποια ''"ηθική ανταπόδοση"'' για την ''"πνευματική τους προσφορά"''. Συνήθως ο Γκουφιέ προέβαλε το δικό του όνομα και μόνο ''"σε μερικούς χάρτες και πίνακες...κάνει την παραχώρηση να σημείωση με τα μικρότερα στοιχεία το όνομα των σχεδιαστών ή τα αρχικά τους"''<ref>Σιμόπουλος Κυριάκος, 'Ξένοι Ταξιδιώτες στην Ελλάδα', τόμ. Β' (1700-1800), 8η έκδ., Στάχυ, Αθήνα 1999, σελ. 387.</ref>.

Το χρονικό του, όταν βρίσκει στοιχεία που παραπέμπουν στην αρχαία Ελλάδα, διακρίνεται από ένα θερμό φιλελληνισμό. Όπως γράφει το [[1782]]: ''"Στους ορεσίβιους διατηρείται το πνεύμα της ελευθερίας που ζωογόνησε τους αρχαίους Έλληνες"''<ref>"Ιστορία του Ελληνικού Έθνους", τόμ. ΙΑ', ''Ο ελληνισμός υπό ξένη κυριαρχία, περίοδος 1669-1821, Τουρκοκρατία - Λατινοκρατία'', Εκδοτική Αθηνών Α.Ε., Αθήνα 1975, σελ. 147A.</ref>.