Λύσανδρος Δικαιόπουλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Λύσανδρος Δικαιόπουλος''' ([[Σμύρνη]], [[1916]] - [[Αθήνα]], 3/5/[[1938]]) υπήρξε [[Έλληνας]] αμυντικός [[ποδοσφαιριστής]], ο οποίος απεβίωσε έπειτα από θανάσιμο τραυματισμό στο κεφάλι τοτον Μάιο του 1938. Ήταν η δεύτερη φορά που [[Έλληνας]] ποδοσφαιριστής υπέστη θανατηφόρο ατύχημα αγωνιζόμενος σε ποδοσφαιρικό αγώνα, έξι χρόνια έπειτα από το θάνατο του 17χρονου τερματοφύλακα του Απόλλωνα Πάτρας Γιάννη Φωτίου.<ref>Το πρώτο θανατηφόρο ατύχημα είχε συμβεί στις 28 Μαΐου 1932 σε αγώνα της Β΄ κατηγορίας Πατρών μεταξύ Απόλλωνα και Εθνικού Πατρών. Στο 6΄ ο 17χρονος τερματοφύλακας του Απόλλωνα Γιάννης Φωτίου έπεσε στα πόδια του προελαύνοντος Πισπιρίγκου, την ώρα που ο επιθετικός του Εθνικού ετοιμαζόταν να σουτάρει. Το σουτ του Πισπιρίγκου βρήκε τον Φωτίου στο στήθος και τον άφησε νεκρό ακαριαία χωρίς να προλάβει να του δώσει τις πρώτες βοήθειες ο ιατρός του αγώνα. Η κηδεία έγινε με έξοδα της Ε.Π.Σ. Πατρών. Ο Πισπιρίγκος, που ήταν από τους πιο ήσυχους ποδοσφαιριστές της Πάτρας, συνελήφθη αλλά αργότερα αφέθηκε ελεύθερος αφού το χτύπημα δεν ήταν εσκεμμένο, ούτε είχε δώσει αφορμή παλιότερα. Το πρωτάθλημα διακόπηκε, ενώ ο νομάρχης Αχαΐας σε μια επίδειξη υπερβολικής ευαισθησίας απαγόρευσε τη διεξαγωγή ποδοσφαιρικών αγώνων, απόφαση που ανακλήθηκε σύντομα,[http://srv-web1.parliament.gr/display_doc.asp?item=43999&seg=11099 "Αθλητικόν πένθος εις Πάτρας", εφ. "Αθλητικός Τύπος", 1/6/1932, ψηφ. σελ. 216] και [http://srv-web1.parliament.gr/display_doc.asp?item=44008&seg=11108 "Τα θύματα της μοίρας", εφ. "Αθλητικό Βήμα", 6/5/1938, ψηφ. σελ. 269.]</ref>

== Βιογραφικό ==

=== Η οικογένειά του ===

Ποδοσφαιριστής υπήρξε και ένας αδερφός του που έπαιξεαγωνίστηκε στην ΑΕΚ, με την οποία κατέκτησε το [[Πανελλήνιο πρωτάθλημα ποδοσφαίρου ανδρών 1938-1939|πρωτάθλημα]] και το [[Κύπελλο Ελλάδος ποδοσφαίρου ανδρών 1939|Κύπελλο Ελλάδος]] το 1939.

=== Η καριέρα του ===

Ξεκίνησε να παίζειτο ποδόσφαιρο από μικρή ηλικία σε ανεπίσημα σωματεία κοντά στην περιοχή κατοικίας του, πρώτα στους Αργοναύτες Καλλιθέας και στη συνέχεια στη [[Μικρασιατική Αθηνών|Μικρασιατική Δουργούτη]], που αναδείχθηκε [[ΕΠΣ Αθηνών 1933-34|πρωταθλήτρια ανεπισήμων σωματείων 1934]]. Το [[ΕΠΣ Αθηνών 1934-35|1934-35]] ο Δικαιόπουλος έπαιξε για πρώτη φορά σε επίσημο πρωτάθλημα με την [[Α.Ε. Ηράκλειο|Ένωση Ηρακλείου]] στην Γ΄ κατηγορία. Διακρίθηκε ιδιαίτερα βοηθώντας το σύλλογό του να φτάσει στην τελική φάση του πρωταθλήματος. Οι εμφανίσεις του έγιναν αντιληπτές από τους υπεύθυνους της ΑΕΚ και την επόμενη σεζόνπερίοδο βρέθηκε στην [[ΑΕΚ Αθηνών (ποδόσφαιρο)|ΑΕΚ]], όπου έμεινε δύο χρονιές, αλλάέχοντας την9 πρώτηκαι χρονιά10 έπαιξεσυμμετοχές κυρίωςαντίστοιχα στηστο Β΄ ομάδαπρωτάθλημα.

Το [[ΕΠΣ Αθηνών 1937-38|1937-38]] μεταγράφηκε στον [[Παναθηναϊκός (ποδόσφαιρο)|Παναθηναϊκό]], με τον οποίο έκανε εξαιρετική σεζόνχρονιά και καθιερώθηκε στη βασική ενδεκάδα ως οπισθοφύλακας. Διακρινόταν για την ορμή και την αυτοθυσία του και υπήρχε διάχυτη η αντίληψη ότι σύντομα θα τον καλούσαν στην [[Εθνική Ελλάδος (ποδόσφαιρο ανδρών)|Εθνικήεθνική ομάδα]]., Αλλάαλλά η μοίρα άλλα του είχε γράψει.

=== Το τραγικό ατύχημα ===

Την [[Πρωτομαγιά]] του 1938, και ενώ είχε λήξει το πρωτάθλημα της ΕΠΣΑ, διοργανώθηκε φιλικός αγώνας Παναθηναϊκού-ΑΕΚ στο [[γήπεδο Λεωφόρου Αλεξάνδρας]], ο οποίος έληξε 0-0. Στο 7ο λεπτό του αγώνα ο Δικαιόπουλος σε προσπάθειά του να εξουδετερώσει με κεφαλιά μια επίθεση των αντιπάλων συγκρούστηκε με ορμή με τον [[Τρύφωνας Τζανετής|Τζανετή]] της ΑΕΚ, ο οποίος πήδησε ταυτόχρονα. Έπεσαν και δύο στο έδαφος με φόρα. Ο Τζανετής έπεσε με το μέτωπο αλλά πρόλαβε να προστατευτεί με τα χέρια του και σηκώθηκε σχεδόν αμέσως λίγο ζαλισμένος και με μικρομώλωπες. Όμως, ο Δικαιόπουλος έπεσε άτσαλα και χτύπησε στο έδαφος με το πίσω μέρος του κεφαλιού του μένοντας ακίνητος. ΤοΟ παιχνίδιαγώνας διακόπηκε προσωρινά.