Ξυλογραφία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από την Κίνα η τέχνη της ξυλογραφίας διαδόθηκε στην Ιαπωνία κατά τον Η΄ αιώνα για την αναπαράσταση λαϊκών εικόνων που αναπαρίσταναν θρησκευτικά θέματα. Στην Ιαπωνία παρόλα αυτά δημιουργήθηκε μεταγενέστερα σχολή με καλλιτέχνες, όπου ενώ θεωρούσαν τη ζωγραφική ως ύψιστη τέχνη, επιδίδονται ταυτόχρονα στην τέχνη της ξυλογραφίας.

 

Στην αρχή η ξυλογραφία χρησιμοποιήθηκε μόνο στη ζωγραφική, κυρίως για την αναπαράσταση θρησκευτικών θεμάτων σε εικόνες. Με την αναπαραγωγή πολλών αντιτύπων μιας εικόνα η ξυλογραφία διαδόθηκε στις λαϊκές τάξεις, οι οποίες επειδή δεν μπορούσαν να προμηθευθούν πρωτότυπα έργα ζωγραφικής, επέλεγαν τις αναπαραστάσεις των ξυλογραφιών.

 

 

Αναζωογονήθηκε ξανά με την εμφάνιση της τυπογραφίας κατά τον ΙΘ΄ αιώνα κατά τη διάρκεια του οποίου κατέστη το κυριότερο μέσο εικονογραφήσεων των έντυπων εγγράφων και των βιβλίων. Αργότερα όμως λόγω της αναπτύξεως της φωτοχαρακτικής, της λιθογραφίας και άλλων διαφόρων εικονογραφικών μέσων, η ξυλογραφία περιθωριοποιήθηκε βαθμηδόν. Χρησιμοποιείται στις μέρες μας μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις κάποιων εκδόσεων και εκδόσεων πολυτελείας.

 

Υπάρχουν δύο είδη ξυλογραφίας, ανάλογα με τον τρόπο κοπής της ξύλινης πλάκας από το δένδρο και τη φορά των νερών της: η ξυλογραφία σε πλάγιο ξύλο και η ξυλογραφία σε όρθιο ξύλο[4].

 

Οι επιφάνειες του αλείφονταν με λευκή πάστα ανθρακικού μολύβδου, πάνω στην οποία ο χαράκτης σχεδίαζε με μολύβι το έργο πριν το χαράξει με το καλέμι. Άντεχε το ξύλο αυτό σε πολλά τυπώματα – κάπου 900000 είχε τραβήξει ο ίδιος ο Μπέγουικ για μιαν εφημερίδα του Νιούκαστλ – ενώ εξασφάλιζε

την πιστότατη απόδοση λεπτομερειών του σχεδίου (δύο σοβαρά πλεονεκτήματα για την εκτύπωση εικόνων)[5].

 

Στην τεχνική της ξυλογραφίας το σχέδιο χαράσσεται πάνω στην ξύλινη πλάκα αφού προηγουμένως καθαριστεί καλά. Επιλέγονται κυρίως λείες ξύλινες πλάκες πάχους 4-5 χιλιοστών. Η προσχεδιασμένη ξύλινη πλάκα, ανάλογα με

το μέγεθος που έχει, τοποθετείται σε μία ή ανάμεσα σε δύο γωνίες πάνω σε βοηθητικές

τα φωτεινά τμήματα.

 

[1] Δημήτρη Παυλόπουλου. ''Χαρακτική

και γραφικές τέχνες.'' Αθήνα: Εταιρεία Εικαστικών Τεχνών; 1995

[10] Μιχάλης Αρφαράς. Χαρακτική και έντυπη τέχνη. 2008

 

<gallery>

Albrecht_Dürer_-_Coat_of_Arms_of_the_House_of_Dürer_-_WGA07258.jpg|Ο θυρεός του [[Άλμπρεχτ Ντύρερ]] φιλοτεχνημένος από τον ίδιο σε ξύλο φλαμουριάς (περίπου ([[1523]]).

* Μιχάλης Αρφαράς. (2008). ''Χαρακτική και Έντυπη Τέχνη'' (Πρώτη Έκδοση). Αθήνα: Μεταίχμιο.

* Παύλου Δρανδάκη. (1957). '''''Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια''''' (Πρώτη Έκδοση). Αθήνα: Ο Φοίνιξ.

{{DEFAULTSORT:Ξυλογραφια}}

[[Κατηγορία:Χαρακτική]]

[[Κατηγορία:Τυπογραφία]]

[[Κατηγορία:Τεχνικές ζωγραφικής]]

[[Κατηγορία:Ξύλο]]

__ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ__