Μάνος Ελευθερίου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
EftichiaKosma (συζήτηση | συνεισφορές)
διαγραφή μη εγκυκλοπαιδικών κειμένων
EftichiaKosma (συζήτηση | συνεισφορές)
σύνδεση ονομάτων με λήμματα
Γραμμή 14:
|εθνικότητα = [[Ελλάδα|Έλληνας]]
|υπηκοότητα = [[Έλληνες|Ελληνική]]
|είδος τέχνης = στιχουργός, ποιητής, συγγραφέας, εικονογράφος
|καλλιτεχνικό ρεύμα = έντεχνο και ελαφρολαϊκό τραγούδι
|σημαντικά έργα = Άγιος Φεβρουάριος
Γραμμή 23:
 
==Βιογραφικό==
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην [[Ερμούπολη]] της [[Σύρος|Σύρου]]. Ο πατέρας του ήταν ναυτικός. Σε ηλικία 14 ετών έρχεται με την οικογένειά του από την Σύρο στην Αθήνα και τα πρώτα επτά χρόνια κατοικούν στο [[Χαλάνδρι]]. Το 1960 μετακομίζουν οικογενειακώς στο [[Νέο Ψυχικό]]. Το 1955 γνωρίζεται με τον [[Άγγελος Τερζάκης|Άγγελο Τερζάκη]] ο οποίος τον ωθεί να παρακολουθήσει μαθήματα στη δραματική σχολή του [[Εθνικό Θέατρο|Εθνικού Θεάτρου]] ως ακροατής. Το 1956 γράφεται στο τμήμα θεάτρου της Σχολής [[Λυκούργος Σταυράκος|Σταυράκου]] με καθηγητές τον Χρήστο Βαχλιώτη, [[Γιώργος Θεοδοσιάδης|Γιώργο Θεοδοσιάδη]] και [[Γρηγόρης Γρηγορίου|Γρηγόρη Γρηγορίου]]. Το 1960 στα [[Ιωάννινα]] όπου βρέθηκε για να εκτελέσει την στρατιωτική του θητεία αρχίζει να γράφει θεατρικά έργα και ποιήματα. Το 1962 σε ηλικία μόλις 24 ετών δημοσιεύει την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο ''Συνοικισμός,'' με δικά του χρήματα αλλά δεν είχε την αναμενόμενη επιτυχία. Την ίδια εποχή στα Ιωάννινα γράφει τους πρώτους στίχους, ανάμεσα στους οποίους ήταν και «Το τρένο φεύγει στις 8:00» που αργότερα μελοποίησε ο [[Μίκης Θεοδωράκης]]. Τον Οκτώβριο του 1963 ξεκινά να εργάζεται στο «Reader's Digest» όπου και παρέμεινε για τα επόμενα δεκαέξι χρόνια. Στο μεταξύ κυκλοφορούν τα δύο πρώτα του βιβλία με διηγήματα, ''Το διευθυντήριο'' (1964) και ''Η σφαγή'' (1965) για τα οποία γράφτηκαν εξαιρετικές κριτικές.Το 1964 παρουσιάζεται στην ελληνική δισκογραφία. Συνεργάζεται με το συνθέτη <nowiki>[[Χρήστος Λεοντής|Χρήστο Λεοντή]]</nowiki> καθώς και τον Μίκη Θεοδωράκη (1967) με τον οποίο η συνεργασία διακόπηκε λόγω της [[Δικτατορία]]ς. Τα συγκεκριμένα τραγούδια πρωτοκυκλοφόρησαν το 1970 στο [[Παρίσι]]. Συνεργάστηκε με τον [[Δήμος Μούτσης|Δήμο Μούτση]] (''Άγιος Φεβρουάριος, ''1971) και με τον [[Γιάννης Μαρκόπουλος|Γιάννη Μαρκόπουλο]] στον δίσκο ''Θητεία'' του οποίου η ηχογράφηση άρχισε το Νοέμβριο του 1973, διακόπηκε από τα γεγονότα του Πολυτεχνείου και τελικά κυκλοφόρησε το 1974 με την Μεταπολίτευση. Κατά καιρούς έχει συνεργαστεί σχεδόν με όλους τους Έλληνες συνθέτες, όπως με τον συνθέτη [[Σταύρος Κουγιουμτζής|Σταύρο Κουγιουμτζή]] και τον τραγουδιστή [[Γιώργος Νταλάρας|Γιώργο Νταλάρα]] καθώς και με τον [[Θανάσης Γκαϊφύλλιας|Θανάση Γκαϋφίλια]] στην ''Ατέλειωτη Εκδρομή'' (1975), ττοντον ον[[Μάνος ΓιάννηΧατζιδάκις|Μάνο ΣπΧατζιδάκι]], ανότον [[Γιάννης Σπανός|Γιάννη Σπανό]], τον Γ.[[Γιώργος Ζαμπέτας|Γιώργο Ζαμπέτα]], τον Σ.[[Σταμάτης Κραουνάκης|Σταμάτη Κραουνάκη]], τον Λ.[[Λουκιανός Κηλαηδόνης|Λουκιανό Κηλαηδόνη]], τον Γ.[[Γιώργος Χατζηνάσιος|Γιώργο Χατζηνάσιο]], τον Α.[[Αντώνης Βαρδής|Αντώνη Βαρδή]] και πόλλούς άλλους. Παράλληλα γράφει και εικονογραφεί παραμύθια για παιδιά και επιμελείται την έκδοση λευκωμάτων με θέμα την Σύρο: ''Ενθύμιον Σύρας'', ''Θέατρο στην Ερμούπολη'' κ.α. Την δεκαετία του ‘90 αρθρογραφεί και συγχρόνως κάνει ραδιοφωνικές εκπομπές στον [[Αθήνα 9,84]] και στο [[Δεύτερο Πρόγραμμα]]. Το 1994 εκδίδει τη πρώτη του νουβέλα με τίτλο ''Το άγγιγμα του χρόνου''. Το 2004 δημοσιεύει το πρώτο του μυθιστόρημα ''Ο Καιρός των Χρυσανθέμων'' που τιμήθηκε με το [[Κρατικά Βραβεία Λογοτεχνίας|Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας]] 2005. Το 2013 ο Μάνος Ελευθερίου, βραβεύθηκε για την συνολική προσφορά του από την [[Ακαδημία Αθηνών]].<ref name="VraveiaAk2013">[http://news.in.gr/culture/article/?aid=1231282542&ref=newsletter Απονεμήθηκαν τα Βραβεία της Ακαδημίας Αθηνών για το 2013], in.gr, 20 Δεκ. 2013</ref>
 
 
Γραμμή 87:
* (2006) Το νεκρό καφενείο, Εκδόσεις Καστανιώτη
* (2005) Ένα καράβι, καραβάκι..., Σχολή Ι. Μ. Παναγιωτόπουλου
* (2005) Ο καιρός των χρυσανθέμων, Μεταίχμιο
* (2005) Ο καιρός των χρυσανθέμων, Μεταίχμιο [κείμενα, στίχοι]
* (2004) Ο καιρός των χρυσανθέμων, Μεταίχμιο
* (2003) Η πόρτα της Πηνελόπης, Γαβριηλίδης
Γραμμή 165 ⟶ 164 :
 
<div style='text-align: right; direction: ltr; margin-left: 1em;'>
''Παλιές αγάπες αγιασμένες και μικρές''<br>
''Φύλαξες τα χρυσά φιλιά μες στ' αργυρά κουτάκια.''<br>''Φύλλα ξερά της δάφνης και φύλλα Παραδείσου.''<br>''Μες στα βιβλία της αγάπης και μέσα στα λευκώματα''<br>''κι αυτό που δεν μπορεί να υποσχεθεί.''
''κι άλλες που μείνανε στον κόσμο κολασμένες''<br>
</div>
''σαν καραμέλες μες στο στόμα μας πικρές''<br>
''μας ταξιδεύουν κάθε βράδυ στοιχειωμένες...''</div>
<div style='text-align: right; direction: ltr; margin-left: 1em;'>
''Από το ποίημα: Μες στα βιβλία της αγάπης, ''<br>''συλλογή: "ΗΣε πόρταάδειο της Πηνελόπηςθέατρο"''
</div>
Το 2007 που εκδίδεται η συλλογή διηγημάτων «"'''Η μελαγχολία της πατρίδας μετά τις ειδήσεις των οκτώ»'''", ο συγγραφέας επισημαίνει σε συνέντευξη: "'''Το διήγημα, ως φόρμα είναι δυσκολότερο από ένα μικρό μυθιστόρημα. Πρέπει να εξαντλήσεις όλη σου την τεχνική και να γράψεις μια ολοκληρωμένη, συνοπτική ιστορία χωρίς να παραλείψεις στις περιγραφές σου τίποτα από την ψυχολογία των ηρώων σου και την περιρρέουσα ατμόσφαιρα. Τα διηγήματα της «'''Μελαγχολίας...»''' γράφονταν επί πολλά χρόνια. Με είχαν στοιχειώσει. …. Το 'λάθος' στο διήγημα είναι θανατηφόρο. Το τινάζει στον αέρα"'''.<ref>Συνέντευξη στον Αποστόλη Ζώη, Greek American News Agency</ref>
Γραμμή 194 ⟶ 195 :
[[Κατηγορία:Έλληνες συγγραφείς]]
[[Κατηγορία:Γεννήσεις το 1938]]
[[Κατηγορία:Δεύτερη Μεταπολεμική Γενιά]]