Γεώργιος Ιακωβίδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το 1900, ιδρύθηκε η [[Εθνική Πινακοθήκη της Ελλάδος|Εθνική Πινακοθήκη]] της Ελλάδας και ο Ιακωβίδης κλήθηκε από την [[Ελληνική Κυβέρνηση|ελληνική κυβέρνηση]] να επιστρέψει στην Ελλάδα και διορίστηκε πρώτος της διευθυντήςέφορος.<ref>{{Cite book|title = Εθνική Πινακοθήκη και Μουσείο Αλέξανδρου Σούτζου, Ίδρυμα Ευριπίδη Κουτλίδη. η συλλογή νεοελληνικής γλυπτικής και η ιστορία της 1900-2006, Διδακτορική Διατριβή.|last = Γιαννουδάκη|first = Αντωνία|publisher = Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης|year = 2009|isbn = |location = Θεσσαλονίκη|pages = 79}}</ref> Μετά τον θάνατο του δασκάλου του [[Νικηφόρος Λύτρας|Νικηφόρου Λύτρα]] το 1904, διορίστηκε ως άμισθος καθηγητής ελαιογραφίας στην [[Σχολή Καλών Τεχνών (Αθήνα)|Σχολή Καλών Τεχνών]]. Για την προσφορά του αυτή, του απονεμήθηκε ο «Χρυσούς Σταυρός των Ιπποτών». Κατά την ίδια περίοδο, ο Ιακωβίδης, ως ο αγαπημένος προσωπογράφος της [[μοναρχία στην Ελλάδα|βασιλικής οικογένειας]] (υπήρξε προσωπικός φίλος του φιλότεχνου [[Πρίγκιπας Νικόλαος της Ελλάδας|πρίγκιπα Nικολάου]]) και της υψηλής αθηναϊκής κοινωνίας, ήταν ήδη ένας από τους λίγους ευκατάστατους Έλληνες ζωγράφους.