Βασίλειο της Ισλανδίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 12:
Στο απόγειό της, η Βρετανία είχε περίπου 25.000 στρατεύματα που κατείχαν την Ισλανδία, αλλά, όλα ήταν τοποθετημένα στο Ρέικιαβικ και σε άλλες στρατηγικά σημαντικές θέσεις. Τον Ιούλιο του [[1941]], το Άλθινγκ θα εξαναγκαστεί να αποδεχθεί μια αμερικανικοισλανδική αμυντική συμφωνία, δίνοντας την ευθύνη για την Ισλανδική άμυνα στις Ηνωμένες Πολιτείες.<ref name="Halfdanarson">{{cite book|last=Halfdanarson|first=Gudmundur Halfdanarson|title=The A to Z of Iceland|year=2010|publisher=Scarecrow Press|isbn=0810872080|pages=23–25|url=http://books.google.com/?id=kDrZWBMGJ8wC&pg=PR23&dq=Monarchy+of+Iceland+1918#v=onepage&q=Monarchy%20of%20Iceland%201918&f=false}}</ref> Ως αποτέλεσμα, 40.000 Αμερικανοί στρατιώτες εγκαταστάθηκαν στο νησί και υπερτερούσαν αριθμητικά από τον αυτόχθονα πληθυσμό των ενήλικων ανδρών. (Ο συνολικός ιθαγενής πληθυσμός της Ισλανδίας κατά τη διάρκεια του πολέμου ήταν περίπου 120.000.)
 
Μετά από ένα συνταγματικό δημοψήφισμα τον Μάιο του [[1944]], η Ισλανδία έγινε επίσημα μια ανεξάρτητη δημοκρατία στις [[17 Ιουνίου]] του [[1944]]. Πολλοί Δανοί αισθάνθηκαν προσβεβλημένοι στο χρονοδιάγραμμα του, αφού η Δανία ήταν ακόμα υπό κατοχή από την Γερμανία. Ο έκπτωτος βασιλιάς στην [[Κοπεγχάγη]], [[Χριστιανός ΘΙ']], παρ 'όλα αυτά έστειλε συγχαρητήριο μήνυμα στον Ισλανδικό λαό.
 
==Σημαίες==