Ρίτσαρντ Χάμινγκ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

Παρόλο που προσελήφθη για να εργασθεί πάνω στην [[Ελαστικότητα|θεωρία της ελαστικότητας]], αφιέρωνε μεγάλο μέρος του χρόνου του στους υπολογιστές.{{sfn|Morgan|1998|p=972}} Οι υπολογιστές χειρίζονται την πληροφορία ως σειρές από στοιχειώδεις μονάδες πληροφορίας, που μπορούν να λάβουν δύο διακριτές τιμές (συνήθως συμβ. με 0 και 1). Ο Tukey ονόμασε την στοιχειώδη μονάδα πληροφορίας "[[bit]]".{{sfn|Shannon|1948|p=379}} Ένα μονάχα λανθασμένο bit σε μια ακολουθία αρκεί για να γίνει ολόκληρη εσφαλμένη. Προκειμένου να ανιχνεύονται τα λάθη, χρησιμοποιούνταν ένα [[bit ισοτιμίας]] (ελέγχου). Ο Χάμινγκ προσπάθησε έλυσε το πρόβλημα,{{sfn|Carnes|2005|pp=220–221}} βασιζόμενος στο γεγονός ότι κάθε bit μπορεί να έχει τιμή 0 ή 1, συνεπώς για την διόρθωση του σφάλματος αρκεί να είναι γνωστή η θέση του εσφαλμένου bit. To 1950 σε σημαντικότατο paper του, εισήγαγε για πρώτη φορά την έννοια του αριθμού των θέσεων στις οποίες διαφέρουν δύο λέξεις και κατά συνέπεια πόσες αλλαγές απαιτούνται προκειμένου να μετασχιματιστεί η μία λέξη στην άλλη.{{sfn|Morgan|1998|pp=973–975}} Η ιδέα είναι σήμερα γνωστή ως [[απόσταση Χάμινγκ]]{{sfn|Morgan|1998|pp=973–975}} και επί της ουσίας μετρά τον ελάχιστο αριθμό αντικαταστάσεων που χρειάζονται ώστε να μετατραπεί η μία συμβολοσειρά στην άλλη, ή αλλιώς, τον αριθμό των λαθών που μετέτρεψαν την μία συμβολοσειρά στην άλλη. Βασισμένος στα παραπάνω, ο Χάμινγκ ανέπτυξε σειρά μαθηματικοποιημένων κωδίκων ([[κώδικες Χάμινγκ]]) για την διόρθωση σφαλμάτων. Η εργασία του αυτή επέλυσε ένα σημαντικό πρόβλημα στον χώρο της Πληροφορικής και των Τηλεπικοινωνιών, ενώ παράλληλα απετέλεσε την αρχή νέου ερευνητικού τομέα.{{sfn|Ling|Xing|2004|pp=82–88}}{{sfn|Pless|1982|pp=21–24}}

The [[Hamming bound]], also known as the sphere-packing or volume bound is a limit on the parameters of an arbitrary [[block code]]. It is from an interpretation in terms of [[sphere packing]] in the Hamming distance into the [[Space (mathematics)|space]] of all possible words. It gives an important limitation on the [[efficiency]] with which any error-correcting code can utilize the space in which its code words are embedded. A code which attains the Hamming bound is said to be a perfect code. Hamming codes are perfect codes.{{sfn|Ling|Xing|2004|pp=82–88}}{{sfn|Pless|1982|pp=21–24}}

 

 

Στο έργο του ''A Discipline of Programming'' (1967), ο [[Έντσγκερ Ντάικστρα]] (Edsger Dijkstra) απέδωσε στον Χάμινγκ το πρόβλημα της αποδοτικής εύρεσης των λεγομένων σήμερα [[αριθμός Χάμινγκ|αριθμών Χάμινγκ]].{{sfn|Dijkstra|1976|pp=129–134}}<ref>{{cite web |url=http://c2.com/cgi/wiki?HammingProblem |title=Hamming Problem |publisher=Cunningham & Cunningham, Inc. |accessdate=September 2, 2014}}</ref>{{#tag:ref|Αριθμοί της μορφής <small><math>H = 2^i \cdot 3^j \cdot 5^k, \; \mathrm \; i, j, k \geq 0</math></small>|group=N}}

== Ύστερος βίος ==

Ο Χάμινγκ διετέλεσε πρόεδρος του Association for Computing Machinery από το 1958 μέχρι το 1960.{{sfn|Morgan|1998|p=972}} Εκείνη την χρονιά προέβλεψε ότι στο μέλλον το ήμισυ του προϋπολογισμού των εργαστηρίων της Bell θα δαπανιόνταν σε έρευνα σχετική με την Πληροφορική. Παρόλο που η πρόβλεψη του φάνταζε εξωπραγματικά υψηλή το 1960, αποδείχθηκε τελικά ότι το ποσό αυτό είναι σήμερα πολύ υψηλότερο.{{sfn|Morgan|1998|p=977}} Ο ίδιος εγκατέλειψε τα εργαστήρια και την καθαρή έρευνα και επικεντρώθηκε στην συγγραφή βιβλίων<ref name="ACM" /> ενώ παράλληλα δίδαξε σε διάφορα πανεπιστημιακά ιδρύματα. Από το 1960 μέχρι το 1976 δίδαξε στο [[Πανεπιστήμιο Στάνφορντ|Στάνφορντ]], το City College of New York, στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Irvine και στο [[Πανεπιστήμιο Πρίνστον|Πρίνστον]].{{sfn|Carnes|2005|pp=220–221}}

 

 

{{Authority control}}

{{Portal bar|Βιογραφίες|Μαθηματικά}}