Γκυ των Λουζινιάν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

Η [[Σιβύλλα της Ιερουσαλήμ|Σίβυλλα]] με τον Μπαλιάν του Ιμπελίν μάταια υπεράσπιζαν την πόλη των Ιεροσολύμων που έπεσε και αυτή τελικά στα χέρια του Σαλαντίν. Ο Γκυ παρέμεινε για ένα χρόνο φυλακισμένος του Σαλαντίν, ώσπου ελευθερώθηκε ([[1188]]) μετά από ικετευτικά γράμματα της Σίβυλλας. Ο Γκυ και η Σίβυλλα κατέφυγαν στην [[Τύρος|Τύρο]], την μόνη πόλη που είχε μείνει [[χριστιανισμός|χριστιανική]] λόγω της γενναιότητας του [[Κονράδος Α' της Ιερουσαλήμ|Κονράδου του Μομφερράτου]]. Ο Κονράδος αρνήθηκε να δώσει άσυλο στη Σίβυλλα και στον Γκυ που στρατοπέδευσε για μήνες έξω από τα τείχη της πόλης. Ο Γκυ στο άκουσμα της προέλασης της [[Γ' Σταυροφορία|Γ΄ Σταυροφορίας]] υπό τον [[Φίλιππος Αύγουστος Β' της Γαλλίας|Φίλιππο Β΄]] της Γαλλίας και τον [[Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος|Ριχάρδο Α' τον Λεοντόκαρδο]] άρχισε την [[πολιορκία της Άκρας]]. Η βασίλισσα τον ακολούθησε, αλλά πέθανε μαζί με τις κόρες τους στην μεγάλη επιδημία του [[1190]] και έτσι ο Γκυ έχασε όλα τα δικαιώματά του για τον [[βασίλειο της Ιερουσαλήμ|θρόνο των Ιεροσολύμων]]. Η οικογένεια των [[Ιμπελίν]] αμέσως χώρισαν την Ισαβέλλα από τον σύζυγο της Χάμφρεϊ του Τορόν, που τόσο δειλά είχε υποταχθεί στον Γκυ και την πάντρεψαν με τον Κονράδο του Μομφερράτου. Ο Γκύ άφησε την [[Άκρα]] ([[1191]]) προκειμένου να συναντήσει τον παλιό του επικυρίαρχο Ριχάρδο Α' στην Κύπρο και του δήλωσε όρκο πίστης και υποταγής. Τον βοήθησε σε όλες τις επιχειρήσεις του και στην κατάκτηση της [[Κύπρος|Κύπρου]] από τον [[Ισαάκιος (Κομνηνός) Καματηρός|Ισαάκιο]], ενώ όταν έφτασαν στην Άκρα βρήκαν αντίθετους τον βασιλιά Φίλιππο Β' της Γαλλίας και τον δούκα [[Λεοπόλδος Ε' της Αυστρίας|Λεοπόλδο Ε΄ της Αυστρίας]] που υποστήριζαν τον Κονράδο.

 

== Γενάρχης της δυναστείας των Λουζινιάν στην Κύπρο ==

Στην σύγκρουση που ακολούθησε με τον Σαλαντίν, ο Γκυ έδειξε ένα λαμπρό δείγμα του ιπποτικού του χαρακτήρα σώζοντας την ζωή του Κονράδου όταν περικυκλώθηκε από τους εχθρούς, παίρνοντας με την γενναιότατη πράξη του μεγάλο προβάδισμα στην διαδοχή του θρόνου. Ο Ριχάρδος Α' παρά την αποτυχία της Γ' Σταυροφορίας παρέμενε, προκειμένου να ρυθμίσει το ζήτημα της διαδοχής. Τελικά οι βαρώνοι μετά από ψηφοφορία έδωσαν το στέμμα στον Κονράδο και την Ισαβέλλα. Μετά από λίγες ημέρες οι Ασσασίνοι δολοφόνησαν τον Κονράδο (1192) και αργότερα η Ισαβέλλα παντρεύτηκε τον 3ο της σύζυγο Ερρίκο της Καμπανίας.

Ο Γκυ παρηγορήθηκε αγοράζοντας την [[Κύπρος|Κύπρο]] τo 1192 από τους [[Ναΐτες]] στους οποίους είχε πωλήσει τη νήσο ο Ριχάρδος Α'. Aυτοαποκαλούνταν βασιλιάς Ιεροσολύμων. Το 1194 πέθανε και ενταφιάστηκε στο ναό των Ναΐτών της Λευκωσίας. Στην Κύπρο τον διαδέχθηκε ο αδελφός του Αμαλρίκ, στον οποίο ο [[Ερρίκος ΣΤ' της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Ερρίκος ΣΤ']] της Γερμανίας απένειμε τον τίτλο του βασιλιά.

Το 1197 μετά το θάνατο του 3ου της συζύγου, η Ισαβέλλα παντρεύεται τον αδελφό του Γκυ, Αμαλρίκ που ως βασιλιάς της Ιερουσαλήμ είναι ο Αμαλρίκ Β'. Τον δισεγγονό του Αμαλρίκ θα διαδεχθεί ο εξάδελφός του των Πουατιέ της Αντιόχειας, που οι απόγονοί του θα κρατήσουν την Κύπρο ως το 1474.

 

== Πηγές ==

File:Blason ville fr Lusignan-Petit 47.svg|O θυρεός του Ούγου Η' των Λουζινιάν, πατέρα των Γκυ και Αμαλρίκ

File:Coat-of-arms Jerusalem.jpg|Ο θυρεός της Ιερουσαλήμ

File:Guy de Lusignan 1150-94.jpeg||Γκυ των Λουζινιάν

File:Lettrine-Sibylle-betrothal&marriage.jpg|Ο αρραβώνας (επάνω) και ο γάμος (κάτω) του Γκυ με τη Σίβυλλα Ανζού, βασίλισσα της Ιερουσαλήμ

File:Jan Lievens- King Guy of Lusignan and King Saladin.tif|Ο Σαλαδίν με πράσινα ρούχα (βασιλικά για τους μουσουλμάνους) και ο Γκυ με πορφυρά (βασιλικά για τους χριστιανούς) και χρυσές αλυσίδες μετά τη μάχη στο Χαττίν το 1187, από τον ζωγράφο Jan Lievens του 17ου αι.

File:Coin of Guy of Lusignan, Cyprus.JPG|Νόμισμα με επιγραφή GVIDO REX / DE CIPRO

</gallery>