Κρίνος Αχαΐας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Κρίνος''' είναι χωριό (οικισμός) του νομού [[Νομός Αχαΐας|Αχαΐας]] που βρίσκεται στις παρυφές του όρους της [[Μόβρη]]ς (υψόμετρο 145 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας), στην νοτιοδυτική [[Νομός Αχαΐας|Αχαΐας]]. Ανήκει διοικητικά στον Δήμο [[Δήμος Δυτικής Αχαΐας|Δυτικής Αχαΐας]], μετά την κατάργηση του Δήμου [[Δήμος Μόβρης|Μόβρης]]. Αρχικά ήταν κτισμένο στη θέση "Παλιοχώρι", περίπου 1 χιλιόμετρο ΝΑ του σημερινού οικισμού. Εκεί βρίσκεται και η εκκλησία της Αγίας Παρασκευής. Προς την ίδια κατεύθυνση, στο μισό της απόστασης, συναντώνται και οι παλαιοί οικισμοί Μπεχράμι, Καντριάνικα και Σπέντζα, οι οποίοι σήμερα είναι ενωμένοι με το χωριό. Σε αντίθετη κατεύθυνση, δηλαδή ΒΔ, περί τα 700-800 μέτρα, βρίσκεται άλλος παλαιός οικισμός, το Αλποχωράκι.

 

Η αρχική ονομασία του χωριού ήταν '''Μπούκουρα''', που σημαίνει "όμορφο, ευτυχές" στα Αρβανίτικα, αλλά και σε άλλες γλώσσες της Βαλκανικής και πιθανολογείται ότι ήταν και το όνομα του πρώτου οικιστή του χωριού. Με την ονομασία Μπούκουρα, πρωτοεμφανίζεται στις Βενετικές απογραφές, από το 1689 με 29 κάτοικους και στην συνέχεια το 1700 με 20 κάτοικους. Μέχρι τα όρια του χωριού έφθανε κατά την τουρκοκρατία το τσιφλίκι του Καρά Αγάτς, που αργότερα περιήλθε στην κατοχή του Μεγάλου Σπηλαίου. Υπάρχει σχετική παράδοση στο χωριό, ότι ένας τούρκος Αγάς ήθελε μια όμορφη κοπέλα. Εκείνη κατέφυγε στην πηγή της Αγίας Παρασκευής (κοντά στην ομώνυμη εκκλησία) και εξαφανίστηκε κατά περίεργο τρόπο. Το 1713 αποτελούσε μία ενορία με το [[Πουρνάρι Αχαΐας|Πουρνάρι]]. Κατά την Επανάσταση του 1821 δρούσε στην περιοχή ο αγωνιστής Ν. Μπούκουρας από τα Μαγουλιανά Γορτυνίας. Το 1828 είχε 17 οικογένειες. Μετά την επανάσταση αρχίζουν να κατεβαίνουν από τα ορεινά νέοι κάτοικοι από το (Άνω) Φράγκα, που βρίσκεται κοντά στη [[Ρακίτα Αχαΐας|Ρακίτα]], και την [[Πηγή Αχαΐας|Ζουμπάτα]] αλλά και από τον [[Γάλαρο Αχαΐας|Γάλαρο]] και τη [[Ρουπακιά Αχαΐας|Ρουπακιά]], οι οποίοι εγκαθίστανται στη θέση του σημερινού χωριού. Ταυτόχρονα γίνεται και εγκατάσταση Σουλιωτών από το [[Σούλι Αχαΐας|Σούλι Πατρών]], όπου είχαν μετακινηθεί εκεί εκδιωκόμενοι από τον Αλή Πασά της Ηπείρου, για να αποφύγουν περαιτέρω διωγμούς από τις τούρκικες στρατιωτικές δυνάμεις. Το 1835 ο οικισμός αποσπάται από τον [[Δήμος Δύμης|Δήμο Δύμης]]. Από το 1837 έως το Μάρτιο του 1841 ανήκε στον [[Δήμος Αραξίων|Δήμο Αραξιών]], οπότε και επανήλθε στο [[Δήμος Δύμης|Δήμο Δύμης]]. Το 1851 μαζί με την [[Μύρτος Αχαΐας|Μέρτεζα]] είχε 36 οικογένειες. Το 1889 οι κάτοικοι έφθασαν τους 395.

 

Με το ΦΕΚ 287Α-10/10/1955 η κοινότητα και ο οικισμός μετονομάστηκαν σε '''Κρίνος''', λόγω του άνθους αυτού που είναι αυτοφυές στην περιοχή, παρόμοια με το τοπωνύμιο Σπέντζα, ένεκα του καρπού της πιπεριάς που παράγεται στην περιοχή. Το 1997 η κοινότητα καταργείται και ο οικισμός προσαρτάται στο Δήμο [[Δήμος Μόβρης|Μόβρης]] (σχέδιο Καποδίστριας), μέχρι την ένταξη του στον Δήμο [[Δήμος Δυτικής Αχαΐας|Δυτικής Αχαΐας]] το 2010 (σχέδιο Καλλικράτης).

 

Στο χωριό λειτουργούν δύο εκκλησίες: Της Κοιμήσεως της Θεοτόκου (Παναγίας), που ανακαινίστηκε το 2012 λόγω σοβαρών φθορών από σεισμούς, και της Αγίας Παρασκευής. Εορτάζεται πανηγυρικά η Κοίμηση της Θεοτόκου στις 15 Αυγούστου κάθε χρόνου. Το 1983 συστάθηκε η ποδοσφαιρική ομάδα του χωριό με την επωνυμία '''Α.Ε Κρίνου''', με γηπεδικές εγκαταστάσεις στον οικισμό, και συμμετέχει στο πρωτάθλημα της Β' ΕΠΣΑ Αχαΐας.

Το χωριό διαθέτει παραδοσιακή ταβέρνα,καφενεία και πανσιόν για τους επισκέπτες. Στην τοποθεσία "πλατανάκι" μέσα σε οργιώδη βλάστηση βρίσκεται η πηγή της Αγίας Παρασκευής και στοιχειώδης υποδομή για ξεκούραση και διασκέδαση εκδρομέων στη φύση. Το 1991 είχε 371 κατοίκους, το 2001 είχε 326 κατοίκους και σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει 303 κατοίκους.