Διεθνές Φωνητικό Αλφάβητο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η κύρια αρχή του ΔΦΑ είναι η αναπαράσταση του κάθε διακρινόμενου φθόγγου με ένα διαφορετικό σύμβολο. Δεν χρησιμοποιεί συνδυασμούς συμβόλων για την αναπαράσταση ενός φθόγγου ούτε το ίδιο σύμβολο για την αναπαράσταση πέραν του ενός φθόγγου. Δεν περιέχει σύμβολα οι φωνητικές τιμές των οποίων εξαρτώνται από το περιβάλλον, όπως π.χ. συμβαίνει με το γράμμα «c» σε διάφορες ευρωπαϊκές γλώσσες ή με το γράμμα «κ» στα Ελληνικά. Από τα σύμβολα που χρησιμοποιεί το ΔΦΑ, τα 107 αναπαριστούν φωνήεντα και σύμφωνα, τα 31 είναι διακριτικά σημεία που βοηθούν στον ακριβέστερο χαρακτηρισμό των φθόγγων και τα 19 χρηςιμοποιούνται για την αναπαράσταση της μακρότητας/βραχύτητας, του τονισμού, της προσωδίας και του επιτονισμού.

Τα σύμβολα του ΔΦΑ επιλέχτηκαν ούτως ώστε να εναρμονίζονται με το λατινικό αλφάβητο, αυτός είναι και ο λόγος που η πλειοψηφία τους είναι γράμματα του λατινικού και λιγότερο του ελληνικού αλφαβήτου ή παραλλαγές τους. Υπάρχουν όμως και άλλα σύμβολα που προέρχονται από άλλα γραφικά συστήματα, όπως π.χ. το σύμβολο [ʔ] που αποδίδει τον κλειστό γλωττιδικό φθόγγο και έχει τη μορφή του λατινικού ερωτηματικού χωρίς τελεία,έχει προέρχεται όμως από την αφετηρία του στην απόστροφο, ενώκαι το σύμβολο [ʕ] που αποδίδει τον ηχηρό τριβόμενο φαρυγγικό φθόγγο και προέρχεται από την αραβική γραφή.