Σύνοδος της Φλωρεντίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον 2.86.33.243 (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό [[Χρήστη...
Γραμμή 1:
Η '''Σύνοδος Φλωρεντίας''' λεγόμενη και '''Σύνοδος Φερράρας - Φλωρεντίας''' λέγεται η σύνοδος που από μέρους της [[Καθολική εκκλησία|Καθολικής εκκλησίας]] ήταν η συνέχεια της συνόδου της Βασιλείας που είχε αρχίσει το [[1431]] από τον πάπα [[Μαρτίνος Ε΄|Μαρτίνο τον Ε΄]] και μεταφέρθηκε σε πρώτη φάση στη [[Φεράρα]] της Ιταλίας το 1438 και αργότερα, το 1439 στη [[Φλωρεντία]] της Ιταλίας όπου και εκεί συζητήθηκε το ζήτημα της Ένωσης των δυο εκκλησιών -Ανατολικής και Δυτικής- υπό την ηγεσία του [[Πάπας Ευγένιος Δ΄|πάπα Ευγένιου Δ΄]]. Το αποτέλεσμα της Συνόδου ήταν να ψηφιστεί η Ένωση των δυο εκκλησιών αλλά εξαιτίας των αντιδράσεων στη Κωνσταντινούπολη να μη γίνει πράξη ποτέ.
 
[[Αρχείο:Cappella dei magi, giovanni viii paleologo.jpg|thumb|right|Από το έργο του Benozzo Gozzoli, ''Journey of the Magi'' που θεωρείται ότι απεικονίζει τον αυτοκράτορα λολ ποιος τα κοιτάζει αυτά Ιωάννη Η'Παλαιολόγο.]]
 
==Η προϊστορία της Συνόδου==
Η Σύνοδος της [[Βασιλεία|Βασιλείας]] συνεκλήθη το 1431 πρώτα από τον πάπα Μαρτίνο τον Δ' και όταν αυτός πέθανε από το διάδοχό του, τον Βενετσιάνο καρδινάλιο που ονομάστηκε Ευγένιος Δ' (1431-1447). Η σύνοδος της Βασιλείας ανήκε σε μια σειρά συνόδων για τη μεταρρύθμιση της καθολικής εκκλησίας και την καταδίκη των εμφανιζόμενων όλο και συχνότερα, αιρετικών. το συμβούλιο αντιμετώπιζε το θέμα της καθαίρεσης του Ευγένιου του Δ', γι'αυτό όταν ο αυτοκράτορας [[Ιωάννης Η' Παλαιολόγος|Ιωάννης ο Η']] θέλησε να διαπραγματευτεί τη βοήθεια των Δυτικών και κυρίως του Πάπα με αντάλλαγμα την ένωση των δυο εκκλησιών, ο Ευγένιος άδραξε την ευκαιρία για να ισχυροποιήσει τη θέση του. Οι Έλληνες δεν ήθελαν ένα τόσο μακρινό μέρος όσο η Βασιλεία. Κάποιοι πρότειναν την Αβινιόν, η ιταλική πλευρά επέμενε για τη Φλωρεντία που ήταν κοντά και στο λιμάνι που θα έφταναν οι Έλληνες, τη Βενετία, κάτι που υποστήριξε ο πάπας για να φύγει από τη Βασιλεία, να διακόψει τις συναντήσεις της συνόδου και να πάει στη Φερράρα που τελικά επιλέχτηκε, για να συνομιλήσει με τους Έλληνες το Γενάρη του 1438. Η σύνοδος της Βασιλείας παρόλο που καθαίρεσε τον Ευγένιο τον Δ' το 1439, δεν κατόρθωσε να τον πλήξει ουσιαστικά.<ref>Ιστορία της ανθρωπότητας της UNESCO,τόμος 12,κεφάλαιο 3, ΄΄ο ρωμαιοκαθολικός παπισμός''</ref>