Κλέμενς φον Μέττερνιχ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→‎Σταδιοδρομία: τυπογραφικά
Epaminondas (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 9:
Σημαντικό έργο του Μέττερνιχ ήταν η συμβολή του στο δεύτερο γάμο του Ναπολέοντα με την Αυστριακή πριγκίπισσα Μαρία – Λουίζα. Από το γάμο αυτό έλπιζε ότι θα συσφίγγονταν οι σχέσεις μεταξύ των δύο Αυτοκρατοριών, προβάλλοντας βέβαια το συμφέρον της Αυστρίας, αγνοώντας ίσως ότι ιστορικά ουδέποτε συγγενικοί βασιλικοί δεσμοί ισότιμων ηγεμονιών υπερίσχυσαν των εν διαστάσει συμφερόντων τους. Πάντως δεν έπαψε να καραδοκεί την επαναφορά του προ της Γαλλικής Επανάστασης πολιτικού και κοινωνικού καθεστώτος στη Γαλλία.
 
Έτσι μετά τη [[μάχη του ΒανγκράμΒαγκράμ]] ο Μέττερνιχ διαπραγματεύτηκε με τον Ναπολέοντα συνθήκη όπου και ανέλαβε έντονη δράση στην [[ανακωχή του Πλάισβιτς]] (1813). Μετά όμως την ήττα του Ναπολέοντα, στη ιστορική [[μάχη της Λειψίας]], πέτυχε δια της διπλωματικής του δεινότητας την εμπέδωση της αυστριακής υπεροχής, όπου εξ ονόματος όλων των συμμάχων Ηγεμόνων της Ευρώπης υπέγραψε τη [[Συνθήκη των Παρισίων (1814)]]. Στη συνέχεια αυτού με τον αέρα της εμπιστοσύνης των Ηγεμόνων προχώρησε τον επόμενο χρόνο στη χειραγώγηση των εργασιών του [[Συνέδριο της Βιέννης|Συνεδρίου της Βιέννης]] επιτυγχάνοντας την εξουδετέρωση του ισάξιου αντιπάλου του [[Σαρλ-Μωρίς ντε Ταλλεϋράν-Περιγκόρ|Ταλλεϋράνδου]], εξ ου και αποκλήθηκε τότε «ο αμαξηλάτης της Ευρώπης», χαρακτηρισμός εκ μέρους των διπλωματών. Σημειώνεται ότι στο συνέδριο αυτό ο Μέττερνιχ είχε έλθει σε οξεία αντιπαράθεση με τον κόμη [[Ιωάννης Καποδίστριας|Ιωάννη Καποδίστρια]] που υποστήριζε τις γαλλικές απόψεις και γενικά φιλελεύθερες αρχές.
 
Ο Κλήμης (κατ' εξελληνισμό) φον Μέττερνιχ επί 34 χρόνια υπήρξε ο διαιτητής σχεδόν όλων των διεθνών τότε ευρωπαϊκών υποθέσεων. Ήταν ο δημιουργός της [[Ιερή Συμμαχία|Ιεράς Συμμαχίας]] και σφοδρός πολέμιος κάθε φιλελεύθερης διάθεσης εξισώνοντάς την με καταστροφή από κάθε έννοια, πολιτική, κοινωνική, θρησκευτική κ.λπ. Μάλιστα όταν διέγνωσε τις μυστικοπαθείς διαθέσεις του Τσάρου [[Αλέξανδρος Α΄ της Ρωσίας|Αλέξανδρου]] δεν δίστασε να κατευθύνει όλη την Ιερά Συμμαχία ενάντια σε κάθε άνεμο φιλελευθερισμού που είχε σπείρει η [[Γαλλική Επανάσταση]] όσο επίσης και ο Ναπολέων.