Etymologiae: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το έργο '''Etymologiae''', το οποίο συνέγραψε στα λατινικά ο [[Ισίδωρος της Σεβίλλης]] αποτελεί μια συστηματική έρευνα του Κόσμου της εποχής που γράφτηκε. Είναι ένας τεράστιος "θησαυρός γνώσεων" του λατινικού λεξιλογίου, με παράλληλη - αποδεκτή‒αποδεκτή ή ευφάνταστη -ευφάνταστη‒ ετυμολογία κάθε όρου. Ο Ισίδωρος το συνέγραψε κατά την περίοδο περίπου από το 615 ως τις αρχές της δεκαετίας του 630 και του έδωσε την μορφή εγκυκλοπαίδειας, με τα λήμματα να κατατάσσονται ανάλογα με το θέμα τους.<ref name=wordt>[http://wordtrade.com/philosophy/medieval/isidoreseville.htm Word Trade: ''Isidore of Seville'']</ref>. Ήταν ένα από τα έργα που άσκησαν τη μεγαλύτερη επιρροή στον ευρωπαϊκό πολιτισμό καθ' όλη τη διάρκεια του [[Μεσαίωνας|Μεσαίωνα]]. Ο τίτλος του προέρχεται από την - κοινή‒κοινή κατά την μεσαιωνική περίοδο -περίοδο‒ αντίληψη ότι οι λέξεις είναι αναπόσπαστα δεμένες με τα αντικείμενα που περιγράφουν. Συνεπώς, η πρακτική της ετυμολόγησης αποτελεί τον καλύτερο τρόπο για να ανακαλυφθεί "«''η πραγματική φύση των πραγμάτων"''», αλλά και για να οργανωθούν καλύτερα τα επεξηγηματικά σχόλια.<ref>Thomas F. Glick, Steven John Livesey, Faith Wallis, ''Medieval science, technology, and medicine: an encyclopedia'', Routledge, 2005, σελ. 159 στο [http://books.google.gr/books?id=SaJlbWK_-FcC&pg=PA159&lpg=PA159&dq=etymologiae+isidore+seville&source=bl&ots=7lheLuNc5I&sig=qULncy4unksbkrIj-SVA7DxTTwc&hl=el&sa=X&ei=0JlWT9EzhLXxA6L4rNYI&ved=0CF0Q6AEwBzgo#v=onepage&q=etymologiae%20isidore%20seville&f=false Google books]</ref>

Ωστόσο, πλήρης κατάλογος των πηγών και των συγγραφένωσυγγραφέων που χρησιμοποιήθηκαν από τον Ισίδωρο δεν έχει ακόμη καταρτιστεί, καθώς αναμένεται η ολοκλήρωση της νέας έκδοσης του έργου που ετοιμάζεται από τον οίκο ''Belles Lettres''.<ref name=sab>Stephen A. Barney, ''The Etymologies of Isidore of Seville'', Cambridge University Press, 8 Ιουν 2006, σελ. 12 στο [http://books.google.gr/books?id=3ep502syZv8C&printsec=frontcover&redir_esc=y#v=onepage&q&f=false Google books]</ref>

Είναι βεβαίως δύσκολο να εκτιμηθεί η ακριβής επίδραση του έργου του Ισιδώρου στην μεσαιωνική Ευρώπη. Το γεγονός ότι διασώζονται περίπου χίλια αντίγραφά του είναι ενδεικτικό της δημοφιλίας του. Ακόμη και τον 15ο αιώνα, όταν είχε πλέον αρχίσει να χρησιμοποιείται η τυπογραφία, συντάχθηκαν περίπου 60 νέα χειρόγραφα του έργου και άλλα εβδομήντα περιέλαβαν αποσπάσματά του. Και ως αντικείμενο της τυπογραφίας παρέμεινε δημοφιλές: Τυπώθηκε για πρώτη φορά το 1472, ένα από τα πρώτα έντυπα βιβλία στην ιστορία της τυπογραφίας, και πριν το 1500 είχαν γίνει σχεδόν δώδεκα εκτυπώσεις. Σύμφωνα με Ισπανούς ερευνητές (Oroz Reta - Marcos Casquero, 1993) "σε κάθε πολιτιστικό κέντρο της Ευρώπης, γύρω στο 800, υπήρχε ένα αντίγραφο του έργου.<ref name=sab /> Τα παλαιότερα αντίτυπά του φαίνεται ότι διαδόθηκαν στην Ιρλανδία και την Γαλατία. Παλαιότατο αντίγραφό του σώζεται στο [[αββαείο του Σανκτ Γκάλεν]] της [[Ελβετία]]ς, μονής που είναι γνωστό ότι διατηρούσε δεσμούς με την [[Ιρλανδία]] ήδη από τον 7ο αιώνα. Το αντίτυπο αυτό είναι μεταγραμμένο με ιρλανδικό τρόπο γραφής και πιθανότατα έχει γραφεί γύρω στα μέσα του 7ου αιώνα. Είναι επίσης γνωστό ότι ο [[Βέδας]] έκανε εκτεταμένη χρήση του έργου του Ισιδώρου. Επιπλέον, σχεδόν όλα τα ανάλογα έργα που εμφανίστηκαν κατά τον Μεσαίωνα, χρησιμοποίησαν τις ''Etymologiae'' ως πρότυπο και ενσωμάτωσαν τμήματά του.<ref name=sab />