Γρηγόριος Κυδωνιών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 6:
Γεννήθηκε στην [[Μανίσα|Μαγνησία]] της [[Μικρά Ασία|Μικράς Ασίας]] το [[1864]].Το κοσμικό του όνομα ήταν Αναστάσιος Αντωνιάδης ή Σαατσόγλου και, κατά μετάφραση δική του, Ωρολογάς. Σπούδασε στη [[Θεολογική Σχολή της Χάλκης]] και αποφοίτησε το [[1889]], οπότε και χειροτονήθηκε διάκονος. Το έτος [[1891]] χειροτονήθηκε πρεσβύτερος.
 
Από το [[1889]] έως το [[1892]] δίδαξε σε πολλά σχολεία ως διδάσκαλος και ιεροκήρυκας της Αρχιεπισκοπής Κωνσταντινουπόλεως. Διακόνησε ως Πρωτοσύγκελος και ιεροκήρυκας της [[Ιερά Μητρόπολις Θεσσαλονίκης|Μητρόπολης Θεσσαλονίκης]] κατά τα έτη [[1892]] – [[1894]]. Τα έτη [[1893]]-[[1894]] χρημάτισε διευθυντής του ιστορικού Δευτέρου Γυμνασίου [[Θεσσαλονίκη|Θεσσαλονίκης]] (Αστική Σχολή). Από το [[1894]] έως το [[1901]] διετέλεσε καθηγητής του γυμνασίου [[Σέρρες|Σερρών]], ιεροκήρυκας και επίσημος εκπρόσωπος της [[Μονή Τιμίου Προδρόμου|Μονής Τιμίου Προδρόμου Σερρών]]. Κατά την διετία 1901 – 1902 διετέλεσε και Πρωτοσύγκελος της [[Ιερά Μητρόπολις Δράμας|Μητροπόλεως Δράμας]].
 
Ως Ιεροκήρυκας ανήκει στους πρώτους που στο κήρυγμα χρησιμοποίησαν τη δημοτική γλώσσα. Και στις τρεις μητροπόλεις που υπηρέτησε εργάστηκε με ζήλο και επιτυχία για την προάσπιση των εθνικών ελληνικών δικαίων και ιδιαίτερα συνεργάστηκε προς αυτή την κατέυθυνσηκατεύθυνση με τον Μητροπολίτη Δράμας [[Χρυσόστομος Σμύρνης|Χρυσόστομο Καλαφάτη]] ([[1902]]-[[1910]]), τον κατόπιν μάρτυρα μητροπολίτη [[Σμύρνη|Σμύρνης]] ([[1910]]-[[1922]]).
 
Στις 12 Οκτωβρίου [[1902]] χειροτονήθηκε μητροπολίτης [[Στρώμνιτσα|Τιβεριουπόλεως και Στρωμνίτσης]] στην οποία αγωνίστηκε για τη διατήρση του ελληνορθοδοξου στοιχείου της περιοχής. Για το λόγο αυτό μέλη του βουλγαρικού κομιτάτου προσπάθησαν πολλές φορές να τον δολοφονήσουν ([[1905]]). Η τουρκική κυβέρνηση, όταν πληροφορήθηκε την εθνική δράση του Γρηγορίου, ανάγκασε το Οικουμενικό Πατριαρχείο να τον απομακρύνει. Έτσι με απόφαση του Οικ.Πατριαρχείου μετατέθηκε στη νεοσύστατη μητρόπολη Κυδωνιών στις [[22 Ιουνίου]] [[1908]], όπου ο Γρηγόριος συνέχισε την εθνική του δράση.