Βέδες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

{{πηγές|16|06|2012}}

 

Δεν είναι δυνατόν να καθοριστεί με ακρίβεια η χρονολογία των συνθέσεων αυτών, μερικές από τις οποίες έχουν μεγάλη φιλολογική αξία, αλλά μια περίοδος γύρω στο 1500-1200 π.Χ. θα μπορούσε να γίνει αποδεκτή από πολλούς ειδικούς. Οι ύμνοι συγκροτούν ένα λειτουργικό σύνολο, το οποίο αναπτύχθηκε γύρω από τη λατρεία της ''σόμα'' ([[soma]]) και τη θυσία και εξουδετέρωσε τις παραδεδομένες θεότητες που προσωποποιούσαν διάφορα φυσικά και κοσμικά φαινόμενα, όπως τη φωτιά (''Αγκνί''), τον ήλιο (''Σούρυα και Savitṛ''), το λυκόφως (''Uṣas''), τις καταιγίδες (''Maruts''), τον πόλεμο και τη βροχή (''Ίντρα''), την τιμή (''Μίτρα''), τη θεία αυθεντία (''Βαρούνα''), τη δημιουργία (''Ίντρα'', με κάποια βοήθεια του [[Βισνού]]). Ύμνοι αφιερώθηκαν στις θεότητες αυτές και πολλοί διαβάζονταν ή ψάλλονταν κατά τη διάρκεια των τελετουργιών