Ινδουισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Αναίρεση έκδοσης 5244825 από τον 176.92.252.129 (Συζήτηση)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 4:
Αναφέρεται συχνά ως η αρχαιότερη θρησκεία του κόσμου,καθώς κάποιες από τις ρίζες της ανάγονται στην [[Εποχή του Σιδήρου]]. Ο Ινδουισμός είναι η τρίτη μεγαλύτερη θρησκεία του κόσμου σε αριθμό πιστών, μετά το [[Χριστιανισμός|Χριστιανισμό]] και το [[Ισλάμ]], με περίπου ένα δισεκατομμύριο πιστούς, εκ των οποίων πάνω από το 90% κατοικεί στην [[Ινδία]]. Ινδουιστικές κοινότητες βρίσκονται επίσης στο [[Νεπάλ]], τη [[Σρι Λάνκα]], τη [[Μαλαισία]], τη [[Σιγκαπούρη]], το [[Μαυρίκιος (κράτος)|Μαυρίκιο]], τα Νησιά [[Φίτζι]], τη [[Σουρινάμ]], τη [[Γουιάνα]], το [[Τρινιντάντ και Τομπάγκο]], το [[Ηνωμένο Βασίλειο]], τον [[Καναδάς|Καναδά]] και τις [[ΗΠΑ|Ηνωμένες Πολιτείες]].
 
Ο Ινδουισμός βασίζεται στα ιερά κείμενα, τις ''[[Βέδες|Βέντα]] (Βέδες)'' καθώς και στη διδασκαλία των ''[[γκουρού]]'' (δασκάλων).
 
== Ετυμολογία ==
'''Βραχμανισμός''' είναι η επίσημη ονομασία της ινδικής θρησκείας. Ετυμολογικά, ο όρος προέρχεται από την ονομασία της κάστας των Ινδών ιερέων ή βραχμάνων (στα σανσκριτικά «Μπράχμανα») και χρησιμοποιείται από την πρώτη χιλιετία π.Χ., όταν η κάστα των ιερέων απέκτησε την κοινωνική της θέση.
 
Ο όρος '''Ινδουισμός''' είναι ξενικός, αλλά είναι αυτός που έχει επικρατήσει. Ετυμολογικά προέρχεται από τον ποταμό Ινδό και χρησιμοποιήθηκε αρχικά από τους μουσουλμάνους που έφταναν στην Ινδία για να προσδιορίσει τους μη μουσουλμάνους Ινδούς.
Γραμμή 15:
[[Αρχείο:Hindu..jpg|thumb|right|100px|[[Ωμ (μαντρά)|Ωμ]] ή Αούμ: ιερή συλλαβή και σύμβολο του Ινδουισμού.]]
 
Προβεδική περίοδος του Ινδουισμού ονομάζεται η περίοδος της ιστορίας του πριν την εμφάνιση των ιερών κειμένων, που ονομάζονται «βέδεςΒέδες» («βέδα» στα σανσκριτικά σημαίνει «ιερή γνώση»). Η περίοδος αυτή, που ξεκινά από τα βάθη της ιστορίας, φτάνει μέχρι την κάθοδο των Αρίων στη χερσόνησο της Ινδίας, η θρησκεία των οποίων σταδιακά συγχωνεύτηκε με αυτή των γηγενών κατοίκων.
 
Οι αυτόχθονες Ινδοί ήταν λαοί πιθανόν νεγροειδείς, οι οποίοι είχαν αναπτύξει αγροτικό πολιτισμό, με μητριαρχικά χαρακτηριστικά. Από τις θρησκευτικές πρακτικές των αυτοχθόνων αυτών, εισήχθησαν στον Ινδουισμό και διατηρούνται μέχρι σήμερα συγκεκριμένα στοιχεία, όπως η λατρεία του [[Φαλλός|φαλλού]] και των θεών της γονιμότητας. Τα στοιχεία αυτά δεν έχουν ιδιαίτερη σημασία στα βεδικά κείμενα. Εκτός από τη λατρεία του φαλλού (λίνγκαμ), ο σημερινός Ινδουισμός έχει διατηρήσει από αυτή την εποχή τη σβάστικα, ως σύμβολο του ήλιου, αλλά και τη λατρεία ιερών ζώων.
Γραμμή 33:
 
=== Βρετανική κυριαρχία ===
Κατά την περίοδο της Βρετανικήςβετανικής κυριαρχίας, μετά το [[1877]], διάφοροι μεταρρυθμιστές, υπό την επίδραση των νέων τεχνολογιών και φιλοσοφικών ρευμάτων, προσπάθησαν να συμφιλιώσουν τον Ινδουισμό με τις άλλες θρησκείες, θεωρώντας ότι ο Ινδουισμός είναι δυνατόν να έχει χώρο για τη λατρεία και άλλων προφητών και θρησκευτικών δασκάλων.
 
=== Ινδική ανεξαρτησία ===
Μετά την ανεξαρτησία της Ινδίας, το 1947, προέκυψαν προβλήματα στη συνύπαρξη Ινδουιστώνινδουιστών και μουσουλμάνων, τα οποία οδήγησαν στην απόσχιση των μουσουλμάνων, οι οποίοι δημιούργησαν το [[Πακιστάν]]. Έτσι, η Ινδία έγινε ένα κράτος με σχεδόν αμιγή Ινδουιστικόινδουιστικό πληθυσμό.
 
== Χαρακτηριστικά ==