Μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης Διονύσιος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Είχε την τύχη να έχει για θείους τους μουσικούς Νίκο και Κώστα Λάβδα, οι οποίοι είχαν ιδρύσει τη [[Μαντολινάτα Αθηνών]] και το [[1927]] τον κάλεσαν κοντά τους και σπούδασε εκεί μουσική για δύο χρόνια. Ο πατέρας του όμως είχε ανάγκη από τη βοήθειά του και τον κάλεσε στο χωριό όπου επί δύο χρόνια ασχολήθηκε με αγροτικές δουλειές, ενώ παράλληλα έψαλλε στην εκκλησία του [[Άγιος Παντελεήμονας Άνδρου|Άγιου Παντελεήμονα]].

Αφού ολοκλήρωσε τη θητεία του στο [[Ναυτικό]], το 1934 χειροτονήθηκε με την ευχή του πατέρα του [[διάκονος]] στον [[Πόρος (νησί)|Πόρο]], στη συνέχεια ιερέας και κατόπιν πήρε το [[οφίκκιο]] του [[Αρχιμανδρίτης|αρχιμανδρίτη]]. Αποφοίτησε από τη [[Θεολογική Σχολή Αθηνών]] το [[1942]]. Υπηρέτησε ως [[πρωτοσύγκελος]] στην [[Ιερά Μητρόπολη Τριπόλεως]] και κατόπιν στην [[Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών|Αρχιεπισκοπή Αθηνών]], όπου διακρίθηκε για τα διοικητικά, ιερατικά και λειτουργικά του προσόντα. Το [[1952]] χειροτονήθηκε [[Επίσκοπος]] Ρωγών και το [[1957]] εξελέγη [[Μητρόπολη Σερβίων και Κοζάνης|Μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης]]. Το [[1990]] ανακηρύχθηκε επίτιμος διδάκτορας του [[Τμήμα Θεολογίας|Τμήματος Θεολογίας]] της [[Θεολογική Σχολής Αθηνών|Θεολογικής Σχολής Αθηνών]]<ref>{{Cite web|url = http://www.xronos-kozanis.gr/Sthles-PRIN_20_XRONIA.php?start_from=&ucat=5&subaction=showfull&id=1278312237&archive=1280610166&|title = Ο Μητροπολίτης Κοζάνης κ. Διονύσιος επίτιμος διδάκτορας Θεολογικής Σχολής|date = 3/7/2010|accessdate = 27/5/2015|website = xronos-kozanis.gr|publisher = |last = |first = }}</ref>. Από αυτή τη θέση του [[Μητροπολίτης (Ορθόδοξη Εκκλησία)|Μητροπολίτη]] διακονούσε για σαράντα χρόνια την τοπική εκκλησία μέχρι το θάνατό του το [[1997]], μετά από πολύμηνη ασθένεια.

Παράλληλα με το ποιμαντικό και πνευματικό του έργο ως αρχιερέας, δημιούργησε πλούσιο συγγραφικό έργο, έμμετρο και πεζό, ενώ διακρινόταν και για την αγάπη του για την παραδοσιακή και βυζαντινή μουσική. Ο Διονύσιος έγραφεασχολήθηκε με τηνπολλές ίδιαμορφές σχεδόνλόγου άνεση,γράφοντας σονέτο, τροπάριο, μουσική, ποίηση, κήρυγμα, διήγημα, μελέτη και δοκίμιο. Κάποια από τα ποιήματά του μελοποιήθηκαν, όπως το ποίημα ο "Αργαλειός" από τον συνθέτη Φίλιππο Τσαλαχούρη<ref>{{Cite web|url = http://panagiotisandriopoulos.blogspot.gr/2010/09/blog-post_05.html|title = ο ¨Αργαλειός" του Διονυσίου Ψαριανού μελοποιημένος από τον Φ. Τσαλαχούρη|date = 5/9/2010|accessdate = 27/5/2015|website = Ιδιωτική Οδός|publisher = |last = |first = }}</ref>. Οι κριτικοί είχαν διακρίνει από τότε το γνήσιο ταλέντο του και την επίμονη φροντίδα του για την επιμελημένη φράση και τη λογοτεχνική έκφραση<ref>{{Cite web|url = http://www.biblionet.gr/author/26629/%CE%95%CF%80%CE%AF%CF%83%CE%BA%CE%BF%CF%80%CE%BF%CF%82_%CE%94%CE%B9%CE%BF%CE%BD%CF%8D%CF%83%CE%B9%CE%BF%CF%82_%CE%9B._%CE%A8%CE%B1%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CF%82|title = Διονύσιος Λ. Ψαριανός, Μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης|date = |accessdate = 27/5/2015|website = biblionet.gr|publisher = |last = |first = }}</ref>.