Υπεροξείδιο του υδρογόνου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Vchorozopoulos (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Vchorozopoulos (συζήτηση | συνεισφορές)
μ Βελτίωση εισαγωγής
Γραμμή 100:
}}
 
Το '''υπεροξείδιο του υδρογόνου'''<ref>Για εναλλακτικές ονομασίες δείτε τον πίνακα πληροφοριών.</ref> ([[αγγλική γλώσσα|αγγλικά]] ''hydrogen peroxide''), κοινά γνωστό σαν '''οξιζενέ''', είναι [[ανόργανη ένωση|ανόργανη]] [[χημική ένωση]] που περιέχει [[υδρογόνο]] και [[οξυγόνο]], με [[χημικός τύπος|χημικό τύπο]] '''Η<sub>2</sub>Ο<sub>2</sub>'''. Είναι το απλούστερο [[υπεροξείδια|υπεροξείδιο]], δηλαδή χημική ένωση που περιέχει [[χημικός δεσμός|δεσμό]] O-O, αποκαλούμενο και με τον όρο «υπεροξειδική γέφυρα». Είναι επίσης ισχυρό [[οξειδοαναγωγή|οξειδωτικό]]. Το χημικά καθαρό υπεροξείδιο του υδρογόνου, στις [[κανονικές συνθήκες|συνηθισμένες συνθήκες]], δηλαδή σε [[θερμοκρασία]] 25°C και υπό [[πίεση]] 1 [[Ατμόσφαιρα (μονάδα)|atm]], είναι [[wikt:διαφάνεια|διαυγές]] [[υγρό]], λίγο πιο [[ιξώδες|πυκνόρευστο]] από το [[νερό]].

Είχε συχνά περιγραφεί ότι πρόκειται για νερό με ένα ένα περισσότερο άτομο οξυγόνου, αλλά αυτή η περιγραφή δίνει τη λανθασμένη εντύπωση ότι υπάρχει μεγάλη ομοιότητα ανάμεσα στις δυο ενώσεις. Όμως, το χημικά καθαρό υπεροξείδιο του υδρογόνου εκρήγνυται αν θερμανθεί ως τη θερμοκρασία βρασμού του, προκαλεί σοβαρά εγκαύματα, αν έρθει σε επαφή με το δέρμα και μπορεί να αναφλέξει αρκετά υλικά, αν έρθει σε απλή επαφή μαζί τους. Η χημεία του κυριαρχείται από την αστάθεια της υπεροξειδικής του γέφυρας.

Σε αραιό [[διάλυμα]], φαίνεται [[χρώμα|άχρωμο]]. Εξαιτίας των οξειδωτικών του ιδιοτήτων, το υπεροξείδιο του υδρογόνου χρησιμοποιείται συχνά ως ένα [[λευκαντικό]] ή [[απολύμανση|απολυμαντικό]] μέσο. Η οξειδωτική του δυναμικότητα είναι τόσο ισχυρή ώστε θεωρείται πολύ δραστικό [[οξυγόνο|οξυγονωτικό]] χημικό είδος. Γι' αυτό το λόγο το «πυκνό υπεροξείδιο του υδρογόνου» (''high-test peroxide'') χρησιμοποιήθηκε ως ένα οξειδωτικό για [[πύραυλος|πυραύλους]]<ref>Hill, C. N. (2001). A Vertical Empire: The History of the UK Rocket and Space Programme, 1950–1971. Imperial College Press. ISBN 978-1-86094-268-6.</ref>. Πολλοί [[ζωντανός οργανισμός|ζωντανοί οργανισμοί]] παράγουν φυσιολογικά υπεροξείδιο του υδρογόνου, ως ένα παραπροϊόν του οξειδωτικού [[μεταβολισμός|μεταβολισμού]]. Σχεδόν όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί (ειδικότερα, όλοι όσοι είναι προαιρετικά ή και υποχρεωτικά αερόβιοι), διαθέτουν το [[ένζυμο]] [[καταλάση]] (ή και άλλες [[υπεροξειδάσες]]), που ακίνδυνα και καταλυτικά [[αντίδραση διάσπασης|αποσυνθέτουν]] χαμηλές [[συγκέντρωση|συγκεντρώσεις]] υπεροξειδίου του υδρογόνου σε νερό και οξυγόνο:
<div style='text-align: center;'>
<math>\mathrm{2H_2O_2 \xrightarrow{\kappa \alpha \tau \alpha \lambda \acute{\alpha} \sigma \eta} 2H_2O + O_2} </math>