Αφιερωματικό σημείωμα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Τον 18ο αιώνα, δεν ήταν σύνηθες οι [[Εκδότης|εκδότες]] να αμείβουν τους συγγραφείς. Οι συγγραφείς είχαν την τάση να αμείβονται στο πλαίσιο κάποιας πελατειακής σχέσης, κατά την οποία ο συγγραφέας-πελάτης απέδιδε φόρο τιμής μέσω της αφιέρωσης, στον προστάτη ή την προστάτιδά του. Ένας τυπικός συγγραφέας συνήθως αφιέρωνε το βιβλίο του σε μια υψηλού κύρους προσωπικότητα - Πρίγκιπες ή [[Επίσκοπος|Επισκόπους]]- ή σε μια πόλη και προσπαθούσε να κερδίσει κάποια χρήματα μέσω αυτής της πρακτικής.<ref name=":0">{{Cite book|title = Wörterbuch des Buches.|last = Hiller|first = Helmut|publisher = Vittorio Klostermann|year = 2002|isbn = 3-465-032209|location = Frankfurt am Main|pages = 82|last2 = Füssel|first2 = Stephan|edition = 6}}</ref> Σε πολλές περιπτώσεις ο αιτών ήταν τυχερός και λάμβανε κάποιο δώρο από τον προστάτη. Σε ορισμένες περιπτώσεις μάλιστα ο συγγραφέας υποτασσόταν στον προστάτη και μια επίσημη αφιέρωση περιέκλειε συχνά μια πολύ περίτεχνη και υποτακτική αγάπη.<ref name=":0" /> Σε κάποιες άλλες περιπτώσεις δεν ήταν μόνο οι συγγραφείς που προσπαθούσαν να κερδίσουν λίγα χρήματα, αλλά και οι τυπογράφοι προσπαθούσαν μέσω των αφιερωματικών σημειωμάτων να καλύψουν ένα μέρος των εξόδων τους.

 

 

Το αφιερωματικό σημείωμα δεν πρέπει να συγχέεται με την χειρόγραφη αφιέρωση ενός και μόνο αντιτύπου (υπογεγραμμένο αντίτυπο).