Παγκοσμιοποίηση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

'''Παγκοσμιοποίηση''' η '''διεθνοποίηση''' είναι η αυτονόμηση όλων εκείνων των παραμέτρων ([[οικονομία]], [[επικοινωνία]] κλπ) οι οποίες μέχρι πρόσφατα (μερικές δεκαετίες) επεδίωκαν να έχουν [[σύνορα]] μέσα σε ένα [[κράτος]] - προστάτη. Παράμετροι που τείνουν να ελευθερώνονται και να διαχέονται, ακολουθώντας την παγκοσμιοποίηση, είναι το [[εμπόριο]], η [[κοινωνία|κοινωνική δομή]], η [[τεχνολογία]], η [[κουλτούρα]], το [[πολιτική|πολιτικό σύστημα]], η [[γνώση]] κλπ. Ο όρος συχνά χρησιμοποιείται στην επιχειρηματολόγηση για την ανάγκη μιας νέας καθολικού τύπου ηγεμονίας στον κόσμο. Ο όρος χρησιμοποιείται τουλάχιστον από το [[1944]] και ο πρώτος που τον χρησιμοποίησε σε οικονομικό πλαίσιο ήταν ο [[Θήοντορ Λέβιτ]].<ref>Levitt, Theodore. ''Globalization of markets'', Harvard Business Review, 1983</ref>

Η παγκοσμιοποίηση/διεθνοποίηση ταυτίζεται με διάφορες τάσεις οι οποίες έκαναν την εμφάνισή τους ή ενισχύθηκαν σημαντικά μετά τον [[Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος|Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο]]. Αυτές περιλαμβάνουν την αυξημένη διεθνή κινητικότητα αγαθών, χρημάτων, πληροφοριών και ανθρώπων, καθώς και την ανάπτυξη της τεχνολογίας, των οργανισμών, των νομικών συστημάτων και των υποδομών που συνέβαλαν σε αυτή την κινητικότητα. Όμως αμφισβητείται το κατά πόσο αυτές οι τάσεις υπάρχουν πραγματικά.