Φρούριο Λασκάρας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ένα από τα πιο καλοδιατηρημένα, ίσως, ιστορικά μνημεία του Δήμου [[Πρέβεζα|Πρέβεζας]] είναι το Οθωμανικό Φρούριο της Λασκάρας (στα τουρκικά «κούλια», από την λέξη kulla, με τη σειρά της προερχόμενη από την περσική αλλά και αραβική qulla που σημαίνει κορυφή, ή πύργος<ref>{{Cite book|title = Turkic-Iranian Contact Areas: Historical and Linguistic Aspects|last = Johanson|first = Lars|publisher = Otto Harrassowitz Verlag|year = 2006|isbn = 3447052767|location = |pages = 151|url = https://books.google.gr/books?id=YB1UWaDMCKcC&lpg=PA151&ots=705qkVPLHC&dq=qulla%20persian&pg=PA151#v=onepage&q=qulla%20persian&f=false|last2 = Christiane|first2 = Bulut}}</ref> και αποδιδόμενη στην ελληνική γλώσσα είτε ως ''κούλια'' στην περιοχή της Ηπείρου, είτε ως ''κουλές'' στην Κρήτη), που βρίσκεται την κορυφή του ομώνυμου λόφου της Λασκάρας, ή λόφου ''Τουρκοβούνι'', της Πρέβεζας. Πανομοιότυπο φρούριο με αυτό της Λασκάρας είναι η [[Κούλια Κορωνησίας|Κούλια της Κορωνησίας]] του 1860.<ref>Νικόλαος Κ. Μουτσόπουλος, ''Η παναγία της Κορακονησίας'', Θεσσαλονίκη 2005, σελ. 26-27.</ref> Έχουν και οι δύο ακριβώς την ίδια γεωμετρία. Το φρούριο της Κορωνησίας διατηρείται άριστα μέχρι σήμερα στο λόφο «Κούλια» της Κορωνησίας του νομού [[Άρτα|΄Αρτας]], στον [[Αμβρακικός κόλπος|Αμβρακικό Κόλπο]], έχοντας μάλιστα αναπλασθεί. Το Φρούριο της Λασκάρας ανήκει στη γραμμή οχυρωματικών έργων της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, κατά την έσχατη Οθωμανική περίοδο. Κτίσθηκε, πιθανότατα, το [[1860]] για την αμυντική θωράκιση της νέας συνοριακής γραμμής Τουρκίας-Ελλάδος, που διαμορφώθηκε με τη συνθήκη της Κωνσταντινούπολης του 1832.<ref name="sklav">{{Cite journal|url = https://www.academia.edu/10081830/%CE%88%CE%BA%CE%B8%CE%B5%CF%83%CE%B7_%CE%B3%CE%B9%CE%B1_%CF%84%CE%B7%CE%BD_%CE%B1%CE%BC%CF%85%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%B7_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%A0%CF%81%CE%AD%CE%B2%CE%B5%CE%B6%CE%B1%CF%82_%CF%80%CF%81%CE%B9%CE%BD_%CF%84%CE%B7%CE%BD_%CE%B1%CF%80%CE%B5%CE%BB%CE%B5%CF%85%CE%B8%CE%AD%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B7_%CF%84%CE%BF%CF%85_1912_A_report_for_the_defensive_works_of_Preveza_before_its_liberation_in_1912|title = Έκθεση για την αμυντική κατάσταση της Πρέβεζας πριν την απελευθέρωση του 1912|last = Σκλαβενίτης|first = Σπύρος|date = Δεκ. 2013|journal = Πρεβεζάνικα Χρονικά|accessdate = 13 Ιουνίου 2015|doi = 2013|volume = |last2 = Καράμπελας|first2 = Νίκος Δ.|issue = 49-50|page = σελ. 45}}</ref>.

Το Κάστρο της Λασκάρας βρίσκεται στον ομώνυμο λόφο, ή Τουρκοβούνι, του ακρωτηρίου Λασκάρας, σε υψόμετρο 146 m (χάρτης Γ.Υ.Σ.). Ο λόφος ονομαζόταν στα τέλη του 19ου - αρχή του 20ού αιώνα Σκαφιδάκι.<ref name="kadm">[http://anemi.lib.uoc.gr/metadata/e/7/3/metadata-141-0000198.tkl ''Πολεμικαί επιχειρήσεις παρά την Πρέβεζαν''] / Υπό Καδμίου. Εν Αθήναις : Εκ του Τυπογραφείου των Καταστημάτων Μιχαήλ Ι. Σαλίβερου, 1900, σελ. 42.</ref>. Η πρόσβασή του γινόταν μέσω λιθόστρωτου μονοπατιού, το οποίο έχει, στο μεγαλύτερο τμήμα του, χαθεί. Σήμερα το φρούριο της Λασκάρας είναι εγκαταλελειμμένο αλλά καλοδιατηρημένο. Η μεγάλη απόσταση από την πόλη της Πρέβεζας και το δυσπρόσιτο της περιοχής, είχαν ως αποτέλεσμα να γλυτώσει το φρούριο από τη λεηλασία με σκοπό την προμήθεια οικοδομικού υλικού, κάτι που έγινε σε μεγάλο βαθμό σε άλλα φρούρια εντός της πόλης της Πρέβεζας.<Ref name="foni">Χαράλαμπος Γκούβας: Το Κάστρο της Λασκάρας, Τοπική Φωνή, Ιούνιος 1993</Ref><ref name="Gouv"/>