Ψυχρός Πόλεμος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το ζήτημα της Κούβας συνέχισε να απασχολεί την ηγεσία των ΗΠΑ μετά την καταστροφή στον κόλπο των χοίρων. Η κυβέρνηση Κένεντι επεξεργάστηκε διάφορα σχέδια ανατροπής του καθεστώτος Κάστρο. Τον Φεβρουάριο του 1962 η σοβιετική ηγεσία πληροφορήθηκε για τα σχέδια δολοφονίας του Κάστρο και ανατροπής του καθεστώτος του,<ref name="Zubok 1994, 158-159">Zubok, Vladislav M. (1994). "Unwrapping the Enigma: What Was Behind the Soviet Challenge in the 1960s?". In Diane B. Kunz (Ed.), ''[http://books.google.com/books?id=SiVTA31wrzEC The Diplomacy of the Crucial Decade: American Foreign Relations During the 1960s]''. New York: Columbia University Press. p.&nbsp;158–159. ISBN 978-0-231-08177-1.</ref> με αποτέλεσμα να ξεκινήσουν άμεσα οι προετοιμασίες για την εγκατάσταση πυραύλων ικανών να μεταφέρουν πυρηνικές κεφαλές στο κουβανικό έδαφος.<ref name="Zubok 1994, 158-159"/> Η κυβέρνηση Κένεντι επέβαλλε τελικά ναυτικό αποκλεισμό στο νησί, φέρνοντας τις δύο πλευρές πολύ κοντά στο ενδεχόμενο γενικευμένου πολέμου. Τελικά ο Χρουστσόφ υποχώρησε και η ΕΣΣΔ απέσυρε τους πυραύλους από την Κούβα, αφού πρώτα εξασφάλισε την δέσμευση των Αμερικανών ότι δεν θα επιχειρούσαν να εισβάλουν ξανά στο νησί.<ref>{{cite book |last=Jones |first=Howard |title=Crucible of Power: A History of American Foreign Relations from 1945 |publisher=Rowman & Littlefield |year=2009 |location=Lanham |page=122 |url=http://books.google.com/books?id=WwEu5Yv9KiUC |isbn=978-0-7425-6454-1}}</ref>

 

 

Δέκα μήνες μετά την "κρίση των πυραύλων", που έφερε τις δύο υπερδυνάμεις στο χείλος της πυρηνικής αναμέτρησης, υπογράφτηκε στη Μόσχα η πρώτη συνθήκη περιορισμού των πυρηνικών δοκιμών στις [[5 Αυγούστου]] του [[1963]]. Τη συνθήκη, που απαγόρευε τις δοκιμές στη θάλασσα, την ατμόσφαιρα και το Διάστημα, υπέγραψαν οι υπουργοί Εξωτερικών των Η.Π.Α. Ντιν Ρασκ, της Ε.Σ.Σ.Δ. Αντρέι Γκρομίκο και της Βρετανίας Λόρδος Χιουμ. Το [[1963]], με νωπές ακόμη τις μνήμες από τις κρίσεις της Κούβας και του Βερολίνου, [[Ουάσινγκτον]] και [[Μόσχα]] αποφάσισαν να εγκαταστήσουν μία γραμμή άμεσης επικοινωνίας [[Λευκός Οίκος|Λευκού Οίκου]]-[[Κρεμλίνο της Μόσχας|Κρεμλίνου]] για τη διαχείριση καταστάσεων εκτάκτου ανάγκης. Το 1964 ο Χρουστσόφ εκδιώχθηκε από την ηγεσία της ΕΣΣΔ αλλά του επετράπη να αποσυρθεί χωρίς να υποστεί άλλες συνέπειες.<ref name="Gaddis119">{{Harvnb|Gaddis|2005|pp=119–120}}</ref> Κατηγορήθηκε για αγένεια και ανικανότητα καθώς και για την καταστροφή της αγροτικής οικονομίας και το γεγονός ότι ρίσκαρε την πρόκληση πυρηνικού πολέμου.<ref name="Gaddis119" />