Συνθήκη της Βεστφαλίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ προστέθηκε η Κατηγορία:Συνθήκες (με το HotCat)
MedMan (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
Η '''Συνθήκη της Βεστφαλίας''' αποτέλεσε στην πραγματικότητα μία σειρά ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων, οι οποίες έλαβαν χώρα το 1648, στις πόλεις του [[ΌσναμπρυκΌσναμπρικ]] και του [[Μύνστερ]]. Αποτέλεσμα της εν λόγω συνθήκης ήταν η λήξη του [[Τριαντακονταετής Πόλεμος|Τριαντακονταετούς Πολέμου]] (1618-1648) στην [[Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία]], καθώς και η λήξη του [[Ογδοηκονταετής Πόλεμος|Ογδοηκονταετούς Πολέμου]] (1568-1648) μεταξύ της [[Ισπανική Αποικιακή Αυτοκρατορία|Ισπανίας]] και της [[Ολλανδική Δημοκρατία|Ολλανδικής Δημοκρατίας]].
 
Στους μετέχοντες της συνθήκης περιλήφθηκαν θέματα που αφορούσαν -εκτός των παραπάνω δυνάμεων της εποχής- στο [[Βασίλειο της Γαλλίας]], τη [[Σουηδική Αυτοκρατορία]], αλλά και ηγεμόνες διαφόρων [[Ελεύθερη Αυτοκρατορική πόλη|Ελευθέρων Αυτοκρατορικών πόλεων]] της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Σε θέση παρατηρητή έλαβαν μέρος με εκπρόσωπό τους τα [[Παπικά Κράτη]], ενώ στις διαπραγματεύσεις συμπεριελήφθησαν εκπρόπωσποι του [[Βραδεμβούργο]]υ καθώς και της [[Παλαιά Ελβετική Συνομοσπονδία|Παλαιάς Ελβετικής Συνομοσπονδίας]]. Την έκβαση της συνθήκης χαρακτηρίζουν τα εξής δύο μείζονα γεγονότα:
Γραμμή 6:
* Η υπογραφή δύο επιμέρους συνθηκών στις 24 Οκτωβρίου 1648, ήτοι:
** Η Συνθήκη του Μύνστερ (''Instrumentum Pacis Monasteriensis'') μεταξύ Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και Γαλλίας, καθώς και των αντίστοιχα συμμαχικών τους δυνάμεων.
** Η Συνθήκη του ΌσναμπρυκΌσναμπρικ (''Instrumentum Pacis Osnabrugensis''), μεταξύ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, της Γαλλίας, της Σουηδίας και των αντίστοιχα συμμαχικών τους δυνάμεων.
 
Οι παραπάνω συνθήκες δεν επέφεραν ουσιαστικά την ειρήνη στην ευρωπαϊκή ήπειρο, ωστόσο λειτούργησαν ως βάση για την έκφανση της κατά τόπους εθνικής αυτοδιάθεσης.
Γραμμή 44:
* Η Σουηδία λαμβάνει αποζημιώσεις της τάξης των πέντε εκατομμυρίων τάληρων, καθώς και τη Δυτική Πομερανία και το [[Βίσμαρ]], λιμάνι στη [[Βαλτική θάλασσα]]. Επίσης, λαμβάνει τις πριγκηπικές επισκοπές της Βρέμης και του Βερντέν, εξασφαλίζοντας έτσι μια θέση στην [[Αυτοκρατορική Δίαιτα]], καθώς και τις αντίστοιχες θέσεις στους [[Αυτοκρατορικός Κύκλος|Αυτοκρατορικούς Κύκλους]] (είδος συμμαχίας επί διοικητικής διαίρεσης) της Άνω Σαξωνίας, Κάτω Σαξωνίας και Βεστφαλίας. Το επίμαχο εδάφιο της συνθήκης αφήνει περιθώρια ερμηνείας κατά το δοκούν:
** Το κατά πόσο η πόλη της Βρέμης περιέρχεται στη Σουηδία είναι αμφίβολο. Η Βρέμη, θέλοντας να προλάβει τις εξελίξεις, ανακυρήσσει καθεστώς [[Αυτοκρατορική Αμεσότητα|Αυτοκρατορικής Αμεσότητας]], πράγμα που σημαίνει ότι βρίσκεται υπό την άμεση διακονία του Αυτοκράτορα. Το καθεστώς ισχύει μόνο για την πόλη αυτή καθαυτή και όχι για την ευρύτερη ομώνυμη περιοχή της επισκοπής, πράγμα που η Σουηδία αμφισβητεί και συνεπώς κυρήσσει τους Σουηδο-Βρεμικούς πολέμους του 1653-54.
** Θέμα διαπραγμάτευσης επίσης τέθηκε όσον αφορά στη χάραξη των Σουηδο-Βρανδεμβουργιανών συνόρων στο Δουκάτο της Πομερανίας. Στο ΌσναμπρυκΌσναμπρικ, τόσο η Σουηδία όσο και το Βρανδεμούργο διεκδίκησαν το σύνολο του δουκάτου, το οποίο ήταν ήδη από το 1630 στην κατοχή της Σουηδίας, παρά το γεγονός ότι το Βρανδεμβούργο -ένεκα κληρονομικού δικαίου- είχε δικαιώματα στην περιοχή. Αν και αποφασίστηκε η οριοθέτηση των γαιών το 1653, η έριδα συνεχίστηκε για αρκετό καιρό.
** Βάσει της συνθήκης, τα τελωνεία του Βίσμαρ και του [[Μεκλεμβούργο]]υ όφειλαν να διακόψουν τη λειτουργία τους. Κατά τη Σουηδία το άρθρο αφορούσε όλα τα λιμάνια του Μεκλεμβούργου, ωστόσο ο Αυτοκράτορας, αλλά και οι ηγεμόνες του δουκάτου, θεώρησαν ότι αναφέρεται μόνο στο λιμάνι του Βίσμαρ.
** Το [[Βίλντεσχάουζεν]], ένα ασήμαντο εξκλάβιο της Βρέμης-Βερντέν και πιθανή θέση στον Βεστφαλιανό Αυτοκρατορικό Κύκλο, διεκδικούνταν από την επισκοπή του Μύνστερ.
Γραμμή 51:
* Το [[Πρωσικό Βραδεμβούργο]] (μετέπειτα [[Πρωσία]]) λαμβάνει την [[Πέρα Πομερανία]] (ανατολική Πομερανία), καθώς και τις επισκοπές του Μαγδεμβούργου, του Κάμιν και του Μίντεν.
* Το ζήτημη της διαδοχής στα Ηνωμένα Δουκάτα Γιούλιχ-Κλέβ-Μπεργκ ξεκαθαρίζεται. Τα μεν Γιούλιχ, Μπεργκ και Ράβενσταϊν αποδίδονται στο Παλατινάτο του Νόιμπουργκ, ενώ τα Κλεβ, Μαρκ και Ράβενσμπεργκ στο Βραδεμβούργο.
* Η πριγκηπική επισκοπή του ΌσναμπρυκΌσναμπρικ συμφωνήθηκε να εναλλάσσεται μεταξύ Καθολικών και Προτεσταντών, οι Προτεστάντες επίσκοποι της οποίας θα αντλούντο από τους δόκιμους του [[Δουκάτο του Μπρούνσβικ-Λύνεμπουργκ|Οίκου Μπρούνσβικ-Λύνεμπουργκ]].
* Το ζήτημα της πόλης της [[Βρέμη]]ς ξεκαθαρίζεται.
* Τέλος, οι όποιες απαγορεύσεις στις εμπορικές συναλλαγές αίρονται και καθιερώνεται η ελέυθερη ναυσιπλοΐα στον ποταμό [[Ρήνος|Ρήνο]].