Άγιος Προκόπιος Ικονίου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 3:
Γεννήθηκε στα [[Τύανα]] Καππαδοκίας το [[1859]]. Σπούδαασε στη [[Θεολογική Σχολή της Χάλκης]] και διακόνησε στις Μητροπόλεις Νικαίας και Νικομηδείας. Διετέλεσε επίσκοπος Αμφιπόλεως ([[1894]]-[[1899]]) και εγκατεστάθη στην αρχιεπισκοπή Κωνσταντινουπόλεως υπηρετώντας στην συνοικία Βλάγκα. Το [[1898]] εστάλη ως πατριαρχικός έξαρχος του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην [[Μακεδονία]] και ειδικώς στις ιερές μονές [[Μονή Αγίας Αναστασίας Φαρμακολύτριας|Αγίας Αναστασίας Βασιλικών Θεσσαλονίκης]] και [[Μονή Εικοσιφοινίσσης|Θεοτόκου Εικοσιφοινίσσης Παγγαίου]], προκειμένου να φέρει την ειρήνευση στις εκεί μοναστικές αδελφότητες.
Διετέλεσε Μητροπολίτης [[Δυρράχιο|Δυρραχίου]] ([[1899]]-[[1906]]) και [[Φιλαδέλφεια (Μικρά Ασία)|Φιλαδέλφειας]] ([[1906]]-[[1911]]). Το [[1911]] εξελέγη Μητροπολίτης [[Ικόνιο|Ικονίου]] όπου ανέπτυξε πολύπτυχη δράση σε ποιμαντικό εθνικό και εκπαιδευτικό επίπεδο. Για το λόγο αυτό ο Μουσταφά Κεμάλ διέταξε την εξορία του από το Ικόνιο. Στις 12 Μαρτίου του [[1923]] συνελήφθη από τον κεμαλικό στρατό, φυλακίσθηκε, βασανίστηκε και τελικά δολοφονήθηκε.
Συγκεκριμένα, παρέδωσε την ψυχή του στη φυλακή της Καισάρειας την επαύριο της πυρπόλησης των εκκλησιών της, το Σάββατο του Λαζάρου, [[31 Μαρτίου]] [[1923]] - συγκυρία που οπωσδήποτε ενισχύει την περί δηλητηρίασης του θεωρία - ενώ ο θάνατος του ανακοινώθηκε στην Συνεδρία της Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου της 21ης Απριλίου [[1923]].<ref>https://mikrasiatwn.wordpress.com/2013/08/29/%CE%BF%CE%B9-%CE%AC%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CE%B9-%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%AC%CF%84%CE%B5%CF%82-%CE%B9%CE%B5%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%AC%CF%81%CF%84%CF%85%CF%81%CE%B5%CF%82/?preview=true&preview_id=1012&preview_nonce=58128303f9/ Οι άγιοι Μικρασιάτες Νεομάρτυρες</ref>
Η αγιοκατάταξη του μάρτυρα Προκοπίου Μητροπολίτου Ικονίου καθώς και των μαρτύρων μητροπολιτών [[Χρυσόστομος Σμύρνης|Χρυσοστόμου Σμύρνης]], [[Γρηγόριος Κυδωνιών|Γρηγορίου Κυδωνιών]], Αμβροσίου Μοσχονησίων, Ευθυμίου Ζήλων και των συν αυτοίς μικρασιατών νεομαρτύρων, πραγματοποιήθηκε το 1992 από την [[Εκκλησία της Ελλάδος]] και η μνήμη τους τιμάται την Κυριακή προ της Υψώσεως (Σεπτέμβριος).
| |||