Χαϊλέ Σελασιέ Α΄: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

[[Αρχείο:Selassie.jpg|250px|thumb|Ο Χαϊλέ Σελασιέ το 1930]]

Ο '''Χαϊλέ Σελασιέ A'''' ([[αμχαρική γλώσσα|αμχ.]] ኃይለ፡ ሥላሴ, που σημαίνει «ισχύς, δύναμη της Αγίας Τριάδας»,<ref>John Markakis, ''Ethiopia: The Last Two Frontiers'' (Οξφόρδη: James Currey, 2011), σ.109.</ref> [[23 Ιουλίου]] [[1892]] – [[27 Αυγούστου]] [[1975]]) υπήρξε ο τελευταίος αυτοκράτορας της [[Αιθιοπία]]ς, από τις [[2 Νοεμβρίου]] [[1930]] έως τις [[12 Σεπτεμβρίου]] [[1974]],<ref>Harold G. Marcus, ''A History of Ethiopia'', αναθ. έκδ. (University of California Press: Mπέρκλεϋ & Λος Άντζελες, 2002), σ.131-132, 180.</ref> που διακρίθηκε για την προσπάθεια εκσυγχρονισμού της χώρας του.<ref>Christopher Clapham, "Haile Sellassie I", ''Dictionary of African Biography'' (Οxford Univeristy Press: Οξφόρδη, 2012), τόμ.2, σ.544.</ref> Εισήγαγε την Αιθιοπία στην [[Κοινωνία των Εθνών]] το 1923 και στον [[Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών|Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών]], ενώ υπήρξε επίσης πρωτεργάτης της ίδρυσης του [[Οργανισμός Αφρικανικής Ενότητας|Οργανισμού Αφρικανικής Ενότητας]] το [[1963]], με έδρα την Αντίς Αμπέμπα.<ref>Christopher Clapham, "Haile Sellassie I", σ.544-545.</ref> Εκδιώχθηκε από τους Ιταλούς του Μουσολίνι μετά την κατάκτηση της Αιθιοπίας τον Μάιο του 1936.<ref>"Haile Selassie I", [http://www.britannica.com/biography/Haile-Selassie-I ''Encyclopædia Britannica''], Ανακτήθηκε 13-06-2015.</ref> Toν επόμενο μήνα, εκφώνησε από το βήμα της συνέλευσης της Κοινωνίας των Εθνών στη Γενεύη τον ιστορικό λόγο του ενάντια στην αποικιοκρατία, την επιθετικότητα των Ιταλών και την εγκληματική χρήση χημικών όπλων πάνω στον άμαχο πληθυσμό από τους εισβολείς.<ref>Paul B. Henze, ''Layers of Time: A History of Ethiopia'' (Palgrave: Νέα Υορκή, 2000), σ.216-217.</ref> Τον Ιανουάριο του 1941 ηγήθηκε των συμμαχικών δυνάμεων που εισέβαλαν στην Αιθιοπία και στις 5 Μαΐου του ίδιου χρόνιου εισήλθε στην πρωτεύουσα, θέτοντας τέλος στην ιταλική φασιστική κατοχή της χώρας του. Η αρχική στάση του έναντι των Ιταλών τον ανέδειξε σε παγκόσμιο σύμβολο αντίστασης και το αμερικανικό περιοδικό ''Time'' τον ανακήρυξε "Άνθρωπο της χρονιάς" για το 1935.<ref>Σταύρος Βινιεράτος, "Ο Ρας Ταφάρι", [http://www.ausgreeknet.net/Konta-84.pdf ''Κοντά σας'', τεύχ, 84 (2010)], σ.8 (περιοδικό Συλλόγου Ελλήνων Αιθιοπίας). Ανακτήθηκε 12-06-2015.</ref> Το Σεπτέμβριο του [[1974]] ανατράπηκε από τους στρατιωτικούς, μετά από μια διαδικασία ανταρσιών που είχαν ξεκινήσει από το Φεβρουάριο του ίδιου χρόνου,<ref>John Markakis και Nega Ayele, ''Class and Revolution in Ethiopia'' (Spokesman Books: Nότιγχαμ, 1978), σ.77 κ.εξ.</ref> σε μια περίοδο που ο [[λιμός]] και τα αυξανόμενα επίπεδα ανεργίας αποτελούσαν κυρίαρχα προβλήματα της χώρας. Πέθανε τον Αύγουστο του [[1975]]. Σύμφωνα με επίσημες πηγές, ο θάνατός του προήλθε από φυσικά αίτια, ωστόσο υπάρχουν ενδείξεις πως στραγγαλίστηκε με διαταγή της στρατιωτικής κυβέρνησης<ref>"Haile Selassie I", [http://www.britannica.com/biography/Haile-Selassie-I ''Encyclopædia Britannica''].</ref>