Θερμοπλαστικό: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ως [[ακρυλικό]] ονομάζεται ένα πολυμερές από [[πολυμεθακρυλικό μεθύλιο]] (poly(methyl methacrylate)) (PMMA), που είναι επίσης γνωστό με εμπορικά ονόματα όπως Lucite, Perspex και Plexiglas. Εξυπηρετεί ως ένα ανθεκτικό υποκατάστατο του γυαλιού για στοιχεία όπως τα ενυδρεία, οι προσωπίδες κρανών μοτοσικλετιστών, τα παράθυρα αεροσκαφών, υποβρύχιες θύρες θέασης και φακοί εξωτερικών φώτων οχημάτων. Χρησιμοποιούνται εκτεταμένα για την κατασκευή σημάτων, συμπεριλαμβανομένων των γραμμάτων και των λογοτύπων. Στην ιατρική, χρησιμοποιούνται στο οστικό τσιμέντο και για αντικατάσταση φακών οφθαλμών. Οι ακρυλικές βαφές αποτελούνται από σωματίδια PMMA που αιωρούνται σε νερό.

Το τριπολυμερές [[Ακρυλονιτρίλιο-βουταδιένιο-στυρένιο|ακρυλονιτριλίου-βουταδιενίου-στυρενίου]] (Acrylonitrile butadiene styrene) (ABS) συντίθεται από [[στυρένιο]] και ακρυλονιτρίλιο παρουσία πολυβουταδιενίου. Το ABS είναι ένα υλικό μικρού βάρους που παρουσιάζει υψηλή αντίσταση κρούσης και μηχανική σκληρότητα. Δημιουργεί κάποιους κινδύνους στην ανθρώπινη υγεία κατά από κανονικό χειρισμό. Χρησιμοποιείται σε πολλά καταναλωτικά προϊόντα, όπως παιχνίδια, συσκευές και τηλέφωνα.

Το [[νάιλον]] ανήκει σε μια τάξη πολυμερών που λέγονται πολυαμίδια. Έχει χρησιμοποιηθεί ως υποκατάστατο του μεταξιού σε προϊόντα όπως αλεξίπτωτα, προστατευτικά γιλέκα και κάλτσες γυναικών. Οι ίνες νάιλον είναι χρήσιμες στην κατασκευή υφασμάτων, σκοινιών, χαλιών και μουσικών χορδών, ενώ σε χύμα μορφή, το νάιλον χρησιμοποιείται για μηχανικά κομμάτια συμπεριλαμβανομένων βιδών, οδοντωτών τροχών και περιβλημάτων εργαλείων. Επιπλέον, το νάιλον χρησιμοποιείται στην κατασκευή σύνθετων θερμοάντοχων υλικών.

Το [[πολυγαλακτικό οξύ]] ή '''πολυλακτίδιο''' είναι ένα βιοδιασπάσιμος θερμοπλαστικός [[αλειφατική ένωση|αλειφατικός]] πολυεστέρας που παρασκευάζεται από ανανεώσιμες πηγές, όπως άμυλο καλαμποκιού (στις ΗΠΑ), ρίζες από ταπιόκα, πατατάκια ή άμυλο (κυρίως στην Ασία), ή ζαχαροκάλαμο (στον υπόλοιπο κόσμο). Είναι ένα από τα υλικά που χρησιμοποιούνται για [[τρισδιάστατη εκτύπωση]] με την τεχνική σύντηξης διαδοχικών στρώσεων (Fused deposition modeling-FFF).

Η ίνα [[πολυβενζιμιδαζόλιο|πολυβενζιμιδαζολίου]] (PBI, (Poly-[2,2’-(m-phenylen)-5,5’-bisbenzimidazole)) είναι μια συνθετική ίνα με πολύ υψηλό σημείο τήξης. Έχει εξαιρετική θερμική και χημική σταθερότητα και δεν αναφλέγεται εύκολα. Ανακαλύφθηκε αρχικά από τον Αμερικανό χημικό Carl Shipp Marvel στην αναζήτηση νέων υλικών με ανώτερη σταθερότητα, διατήρηση της ακαμψίας και της σκληρότητας σε αυξημένες θερμοκρασίες. Λόγω της υψηλής του σταθερότητας, το πολυβενζιμιδαζόλιο χρησιμοποιείται στην κατασκευή προστατευτικών ενδυμάτων υψηλής απόδοσης όπως ο πυροσβεστικός εξοπλισμός, διαστημικές στολές αστροναυτών, προστατευτικά γάντια υψηλής θερμοκρασίας, ενδύματα συγκολλητή, και ταπετσαρίες αεροσκαφών. Πρόσφατα, το πολυβενζιμιδαζόλιο βρήκε εφαρμογή ως μεμβράνη σε κυψέλες καυσίμου.

Το [[πολυβίνυλοχλωρίδιοπολυβινυλοχλωρίδιο]] (PVC) είναι ένα σκληρό, ελαφρύ υλικό που αντέχει σε οξέα και βάσεις. Οι μεγαλύτερες ποσότητες χρησιμοποιούνται στις κατασκευές, όπως για παρακάμψεις, σωλήνες αποχέτευσης, υδρορροές και φύλλα στέγης. Μετατρέπεται επίσης σε εύκαμπτες μορφές με την προσθήκη πλαστικοποιητών, κάνοντας το συνεπώς χρήσιμο για στοιχεία όπως σωλήνες, σωληνώσεις, ηλεκτρική μόνωση, πανωφόρια, σακάκια και επενδύσεις. Το ευλύγιστο PVC χρησιμοποιείται επίσης σε φουσκωτά προϊόντα, όπως κρεβάτια με νερό και παιχνίδια πισίνας.

[[Κατηγορία:ΧημείαΠλαστικά]]