Θεοδώρα Καντακουζηνή (σύζυγος του Ορχάν): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Νέα σελίδα: Η Θεοδώρα Κατακουζηνού ήταν Βυζαντινή Πριγκίπισσα,κόρη του αυτοκράτορα Ιωάννη ΣΤ' Καντακουζην... |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
Η '''Θεοδώρα Κατακουζηνού''' ήταν [[Βυζαντινή αυτοκρατορία|Βυζαντινή Πριγκίπισσα]],κόρη του [[Βυζαντινός Αυτοκράτορας|αυτοκράτορα]] [[Ιωάννης ΣΤ´ Καντακουζηνός|Ιωάννη ΣΤ' Καντακουζηνού]] και πέμπτη σύζυγος του [[Σουλτάνος|σουλτάνου]] [[Ορχάν]].
Μετά το γάμο της με τον [[Ορχάν]], έγινε γνωστή στους [[Τούρκοι (έθνος)|Τούρκους]] ως Μαρία Χατούν.
== Ζωή ==
Η Θεοδώρα ήταν μία από τις τρεις κόρες του αυτοκράτορα [[Ιωάννης ΣΤ´ Καντακουζηνός|Ιωάννη ΣΤ 'Καντακουζηνού]] από τη σύζυγό του Ειρήνη Ασανίνα.Τον Ιανουάριο του 1346, για να στερεώσουν τη συμμαχία του πατέρα της με το αυξανόμενο οθωμανικό εμιράτο και να αποτρέψει τους [[Οθωμανοί|Οθωμανούς]] από την παροχή βοήθειας προς την αυτοκράτειρα-αντιβασιλέα [[Άννα της Σαβοΐας]] κατά τη διάρκεια εμφυλίου πολέμου,αρραβωνιάστηκε τον Οθωμανό άρχοντα, [[Ορχάν|Ορχάν Γαζή]].Ο γάμος έλαβε χώρα το καλοκαίρι του ίδιου έτους.Οι γονείς και τις αδελφές της την συνόδευσαν στην [[Σηλυβρία|Σηλυμβρία]], όπου οι εκπρόσωποι του Ορχάν, συμπεριλαμβανομένων των μεγιστάνων της αυλής του και ένα σύνταγμα ιππικού, έφτασε σε ένα στόλο από 30 πλοία.Μια τελετή πραγματοποιήθηκε στη [[Σηλυβρία|Σηλυμβρία]], όπου οι απεσταλμένοι του [[Ορχάν]] την πήραν και την συνόδευσαν στα οθωμανικά εδάφη της [[Βιθυνία|Βιθυνίας]], στη [[Θάλασσα του Μαρμαρά]], όπου πραγματοποιήθηκε ο πραγματικός γάμος.▼
Η Θεοδώρα παρέμεινε [[Χριστιανισμός|Χριστιανή]] μετά το γάμο της, και ήταν ενεργή στην υποστήριξη των [[Χριστιανισμός|Χριστιανών]] που ζούσαν κάτω από την οθωμανική κυριαρχία.
▲Η Θεοδώρα ήταν μία από τις τρεις κόρες του αυτοκράτορα Ιωάννη ΣΤ 'Καντακουζηνού από τη σύζυγό του Ειρήνη Ασανίνα.Τον Ιανουάριο του 1346, για να στερεώσουν τη συμμαχία του πατέρα της με το αυξανόμενο οθωμανικό εμιράτο και να αποτρέψει τους Οθωμανούς από την παροχή βοήθειας προς την αυτοκράτειρα-αντιβασιλέα Άννα της Σαβοΐας κατά τη διάρκεια εμφυλίου πολέμου,αρραβωνιάστηκε τον Οθωμανό άρχοντα, Ορχάν Γαζή.Ο γάμος έλαβε χώρα το καλοκαίρι του ίδιου έτους.Οι γονείς και τις αδελφές της την συνόδευσαν στην Σηλυμβρία, όπου οι εκπρόσωποι του Ορχάν, συμπεριλαμβανομένων των μεγιστάνων της αυλής του και ένα σύνταγμα ιππικού, έφτασε σε ένα στόλο από 30 πλοία.Μια τελετή πραγματοποιήθηκε στη Σηλυμβρία, όπου οι απεσταλμένοι του Ορχάν την πήραν και την συνόδευσαν στα οθωμανικά εδάφη της Βιθυνίας, στη Θάλασσα του Μαρμαρά, όπου πραγματοποιήθηκε ο πραγματικός γάμος.
Εκτός από μια τριήμερη παραμονή στην [[Κωνσταντινούπολη]],τον [[Φεβρουάριος|Φεβρουάριο]] του 1347,για την νίκη του πατέρα της στον εμφύλιο πόλεμο,η Θεοδώρα παρέμεινε στην οθωμανική αυλή μέχρι το θάνατό του [[Ορχάν]]
▲Η Θεοδώρα παρέμεινε Χριστιανή μετά το γάμο της, και ήταν ενεργή στην υποστήριξη των Χριστιανών που ζούσαν κάτω από την οθωμανική κυριαρχία.Η Θεοδώρα παρέμεινε Χριστιανή μετά το γάμο της, και ήταν ενεργή στην υποστήριξη των Χριστιανών που ζούσαν κάτω από την οθωμανική κυριαρχία. [1] [4] Το 1347 γέννησε τον μόνο γιο της, Ηγεμόνα Χαλίλ, ο οποίος συνελήφθη από τους Γενουάτες πειρατές για λύτρα, ενώ ακόμα μόνο ένα παιδί. Ο Βυζαντινός αυτοκράτορας Iωάννης Ε' Παλαιολόγος έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ενδεχόμενη απελευθέρωσή του. Αργότερα, ο Χαλίλ νυμφεύθηκε την Ειρήνη, μια κόρη του Ιωάννη Ε 'Παλαιολόγου και αδελφή της μητέρας του,Θεοδώρας,Ελένη Καντακουζηνού.
{{Ενσωμάτωση κειμένου|en |Theodora Kantakouzene (wife of Orhan)|oldid = }}
▲Εκτός από μια τριήμερη παραμονή στην Κωνσταντινούπολη,τον Φεβρουάριο του 1347,για την νίκη του πατέρα της στον εμφύλιο πόλεμο,η Θεοδώρα παρέμεινε στην οθωμανική αυλή μέχρι το θάνατό του Ορχάν στο 1362.Μετά από αυτό, προφανώς επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη, όπου έζησε με την αδελφή της, την αυτοκράτειρα Ελένη, στο παλάτι.Το τελευταίο που είναι γνωστό για αυτήν είναι ότι φυλακίστηκε στο Γαλατά κατά την διάρκεια της σύντομης βασιλείας του Ανδρονίκου Δ' Παλαιολόγου εκεί,το 1379-1381.
== Παραπομπές ==
* Nicol, Donald MacGillivray (1996). ''The Reluctant Emperor: A Biography of John Cantacuzene, Byzantine Emperor and Monk, c. 1295–1383''. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-52201-4.
* Trapp, Erich; Walther, Rainer; Beyer, Hans-Veit; Sturm-Schnabl, Katja (1981). ''Prosopographisches Lexikon der Palaiologenzeit'' (in German) '''5'''. Vienna: Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften.
| |||