Δημήτρης Κολλάτος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Spiros790 (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μ Αντικατάσταση της σελίδας με '''<nowiki/>'' Κατηγορία:Έλληνες σκηνοθέτες Κατηγορία:Έλληνες σκηνοθέτες θεάτ...'
Γραμμή 1:
''<nowiki/>'' [[Κατηγορία:Έλληνες σκηνοθέτες]]
Ο '''Δημήτρης Κολλάτος''' είναι κινηματογραφικός και θεατρικός σκηνοθέτης και συγγραφέας.
 
== Βιογραφία και σταδιοδρομία ==
Γεννήθηκε στις [[9 Ιουνίου]] [[1937]]. Έγραψε την πρώτη του ποιητική συλλογή το [[1956]], ενώ ήταν μαθητής στο λύκειο.
 
Το [[1959]]-[[1960]] ίδρυσε το πειραματικό θέατρο Τσέπης ανεβάζοντας, εκείνη και τις επόμενες δύο θεατρικές περιόδους, σε ένα υπόγειο της οδού Στουρνάρη, τη "Φαλακρή τραγουδίστρια" του Ιονέσκο, το "Τέλος του παιχνιδιού" του Σάμιουελ Μπέκετ και το "Δωμάτιο" του Χάρολντ Πίντερ.
 
Στις [[7 Οκτωβρίου]] [[1961]] στο [[Παρίσι]] ανέβασε την "[[Ιφιγένεια εν Ταύροις]]" του [[Ευριπίδης|Ευριπίδη]] στο Centre culturel Πρωταγωνιστές ήταν οι: Arlette Baumann, Roger Jandly, Nicolas Ruffieux,M.-F. Bonte, F. Guiman. Το γαλλικό περιοδικό "L'Express" χαρακτήρισε την παράσταση "μία άνοιξη στο γαλλικό θέατρο".
 
Η Αρλέτ Μπωμάν έγινε η πρώτη του σύζυγος, από την οποία απέκτησε δύο γιούς, τον Αλέξανδρο και τον Άλκη, και η οποία πρωταγωνίστησε σε όλες τις ταινίες του.
 
Το [[1962]] γύρισε την πρώτη του [[ταινία μικρού μήκους]], "Αθήνα Χι Ψι Ξι", που βραβεύτηκε στο [[Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης]].  Ακολούθησε η μεσαίου μήκους "Ελιές" το 1964, που κι αυτή βραβεύτηκε.
 
Το [[1966]] ο "Θάνατος του Αλέξανδρου", στο [[φεστιβάλ Θεσσαλονίκης]] αγνοήθηκε από τα επίσημα βραβεία, πήρε όμως τρία βραβεία Κριτικών (καλύτερης ταινίας, καλύτερου σεναρίου, καλύτερης μουσικής) και γνώρισε όχι μόνο καλλιτεχνική αλλά και εισπρακτική επιτυχία, αφού όταν κατάφερε επιτέλους να προβληθεί στους αθηναϊκούς κινηματογράφους έκοψε σε μία εβδομάδα, 29.900 εισιτήρια. Ο [[Μάνος Χατζηδάκις]] είχε πει: ''«Η σημαντικοτέρα ταινία που προεβλήθη εις το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, αληθινά πανίσχυρη παρουσία που με άφησε άναυδον με το θάρρος και την δύναμιν της συλλήψεώς της, ήταν η ταινία του Δημήτρη Κολλάτου "Ο Θάνατος του Αλέξανδρου". Αυτή είναι η αληθινά μεγάλη ταινία του φεστιβάλ. Ο Δημήτρης Κολλάτος είναι ο πρώτος [[Δραματουργός]] του ελληνικού κινηματογράφου»''<ref>{{Cite web|url = http://diskoryxeion.blogspot.gr/2012/10/blog-post_18.html|title = Δισκορυχείον}}</ref>. ''
 
Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας στην [[Ελλάδα]], εγκαταστάθηκε μόνιμα στη [[Γαλλία]], όπου ανέβασε 20 θεατρικές παραγωγές, δημιουργώντας το "Θέατρο της Τέχνης" (Théatre de l'Art) στο ίδιο κτίριο του Σατλέ, στο [[Παρίσι]]. Εκεί παρουσίασε, μεταξύ άλλων, το έργο Philippe Pétain  και το [[θεατρικό έργο]] του "Γυναίκα του Σωκράτη", ένα μονόλογο με πρωταγωνίστρια τη σύζυγό του Αρλέτ Μπωμάν που ανέβασα στο θέατρο Τέχνης.  Η [[πρεμιέρα]] έγινε στις [[22 Δεκεμβρίου]] [[1973]]. Επιλέχτηκε ως καλύτερη παράσταση της χρονιάς, και παρουσιάστηκε στο θέατρο των εθνών στις [[Βρυξέλλες]] και επαναλήφθηκε τον Ιανουάριο του [[1975]] και το Σεπτέμβριο του [[1976]].
 
Γύρισε επίσης την ταινία Συμπόσιο ([[1972]]), με θέμα τον έρωτα και την [[ομοφυλοφιλία]].
 
Μετά την επιστροφή του στην [[Ελλάδα]] το [[1975]], άρχισε να ανεβάζει μια σειρά παραστάσεων που από πολλούς θεωρήθηκαν πως έχουν ως στόχο την πρόκληση (όπως τα "Σόδομα και Γόμορρα" με γυμνό που εκείνη την εποχή έκανε σάλο) ή έστω τον πολιτικοκοινωνικό ακτιβισμό και όχι την [[τέχνη]], όπως οι "Οι εφοπλιστές",  "Άγιος Πρεβέζης" που έγινε και ταινία ([[1982]]). Το λεγόμενο "θέατρο καταγγελίας".
 
Κέρδισε ωστόσο τις συμπάθειες με τη μαχητική του στάση όσον αφορά τα δικαιώματα των αυτιστικών παιδιών, ορμώμενος από την προσωπική του εμπειρία με τον γιο του Άλκη, και τη δημιουργία ειδικού χώρου στην [[Αίγινα]] για τα αυτιστικά παιδιά.
 
Στην αυτοβιογραφική ταινία "Ζωή με τον Άλκη" ([[1988]]), το ρόλο του αυτιστικού νεαρού έπαιξε ο άλλος του γιος, Αλέξανδρος Κολλάτος, που έκτοτε έγινε [[ηθοποιός]].
 
Άλλη μια ταινία, "Κόκκινα τριαντάφυλλα σου έδωσα" ([[1993]]), μιλά όχι μόνο για την εμπειρία ενός γονιού με αυτιστικό παιδί αλλά και για την [[αυτοκτονία]] της συζύγου του Αρλέτ Μπωμάν.
 
Στο "Αλέξανδρος και Αϊσέ" ([[1998]]), πάλι με πρωταγωνιστή τον γιό του Αλέξανδρο, προσεγγίζει το θέμα της μουσουλμανικής μειονότητας μέσα από μια ερωτική ιστορία. Ενώ η "Διαθήκη του ιερέα Ζαν Μεσλιέ" ([[2009]]), επιστρέφει πάλι στο θέμα της θρησκείας και το ρόλο της [[εκκλησία]]ς.
 
Στη [[Γαλλία]] το [[1977]] γύρισε τη μεσαίου μήκους "Η Γαλλία του Ζισκάρ", μια κριτική ματιά στη [[Γαλλία]] της δεκαετίας του '70<ref>{{Cite web|url = http://www.citwf.com/film122141.htm|title = La France de Giscard}}</ref>.
 
Στην [[τηλεόραση]] είχε για ένα χρόνο δική του εκπομπή με τίτλο: "Ο Κολλάτος χωρίς λογοκρισία".
 
Το [[1989]] και ξανά το [[2013]] έθεσε υποψηφιότητα ως [[ευρωβουλευτής]].
 
Το [[2011]] δημιούργησε την Ένωση Πολιτών Πόρτα-Πόρτα, μια νέα μορφή πολιτικής παρέμβασης που οργανώνει διάφορα "χάπενινγκ" διαμαρτυρίας κατά της πολιτικής ηγεσίας, της παρέμβασης ξένων δυνάμεων στη χώρα κτλ.
 
Το [[2014]] γύρισε την ταινία "Διόνυσος", με θέμα την [[Ελλάδα]] της κρίσης<ref>{{Cite web|url = http://www.toxwni.gr/ellada/item/29171-i-ekdikisi-tou-dionysou-i-nea-tainia-tou-dimitri-kollatou|title = Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΟΥ: Η ταινία του Δημήτρη Κολλάτου στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης!}}</ref> που συμμετείχε στο [[Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης]].
 
Σε συνέντευξή του στις [[25 Νοεμβρίου]] [[2014]] δήλωσε χαρακτηριστικά ''«Η Τέχνη είναι σκάνδαλο! Θα πρέπει ν’ ανησυχεί τον πολίτη, ενώ η επιστήμη να τον καθησυχάζει. Σήμερα, δυστυχώς, η Τέχνη κοιμίζει το θεατή και η επιστήμη τον ανησυχεί!»''<ref>{{Cite web|url = http://www.thessalonikicityguide.gr/?MDL=pages&SiteID=4904|title = Συνέντευξη στην Εύα Μαρά, 25/11/2014}}</ref>
 
== Θεατρικές σκηνοθεσίες ==
[[1959]]-[[1962]]   [[Αθήνα]] με το πειραματικό θέατρο Τσέπης
* Φαλακρή τραγουδίστρια" του Ιονέσκο
* Τέλος του παιχνιδιού" του Σάμιουελ Μπέκετ (Μαριέττα Ριάλδη, Μάκης Καβουριάρης, Γιώργος Σαλπιγγίδης, Θέμης Ζερβός)
* Δωμάτιο" του Χάρολντ Πίντερ
* Ιφιγένεια εν Ταύροις
 
[[Παρίσι]]
* [[1961]] Ιφιγένεια εν Ταύροις του Ευρυπίδη (Centre culturel 07-10-1961)
* [[1967]]-[[1968]]  Dialogues des courtisanes (Comédie de Paris)
* [[1973]], [[1975]], [[1976]] La femme de Socrate (Théâtre d'Art)
* [[1973]]-[[1974]] Philippe Pétain (Théâtre d'Art)
* [[1975]] Le Dernier Empereur (Théâtre d'Art)  
* [[1976]] Bonsoir Monsieur Tchekhov (Théâtre 347 Théâtre d'Art)
* [[1976]] Voyage avec la drogue et la mort (Théâtre d'Art)
* L'Amant arabe (Théâtre d'Art)
* Une Histoire d'Amour sous la Ve République
[[Αθήνα]]
* Ένας Έλληνας σήμερα
* Η ψυχή του αββά
* [[1980]] Άγιος Πρεβέζης (θίασος Πέτρου Φυσσούν)
* [[1985]] Σόδομα και Γόμορα’’ του Ντε Σαντ<ref>{{Cite web|url = http://www.takisloukatos.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=104&Itemid=60|title = Ιστοσελίδα Τάκη Λουκάτου}}</ref>
* [[1986]] TV του Κολλάτου
* Το ελληνικό παραμύθι (Η Ελλάδα του Γιωργάκη) Σάτιρα του Δημήτρη Κολλάτου. Ερμηνεύουν: Δ. Κολλάτος, Σπ. Φωκάς, Αλ. Τομαζάνη, Π. Νικολαΐδης. Σκην.: Τ. Ζωγράφος. Μουσ.: Αλ. Παπαδημητρίου<ref>{{Cite web|url = http://www.athinorama.gr/theatre/performanceratings.aspx?id=10003365|title = Αθηνόραμα}}</ref>.
 
== Κινηματογράφος ==
* [[1962]] Αθήνα Χι Ψι Ξι (μικρού μήκους, 11 λεπτά)
* [[1964]] Ελιές (μικρού μήκους, 24 λεπτά)
* [[1966]] "Θάνατος του Αλέξανδρου"
* [[1972]]-[[1975]] Συμπόσιο
* [[1977]] Η Γαλλία του Ζισκάρ
* [[1978]]-[[1980]] Νίκος Μερτής - στροφή δεξιά
* [[1980]]-[[1981]] Ψάχνοντας για την Πηνελόπη
* [[1981]]-[[1982]] Άγιος Πρεβέζης
* [[1988]] Ζωή με τον Άλκη
* [[1993]] Κόκκινα τριαντάφυλλα σου έδωσα
* [[2001]] Αλέξανδρος και Αϊσέ
* [[2006]] Η ψυχή του αββά
* [[2007]] Θυμάμαι (ντοκυμανταίρ)
* [[2009]] Διαθήκη του ιερέα Ζαν Μεσλιέ
* [[2014]] Το χωνί - Η Εκδίκηση του Διόνυσου
 
== Βιβλία ==
* [[1956]] Δέκα ερωτικά ποιήματα
* [[1964]], ανατ. [[1978]] Οι ελιές (διηγήματα), Βιβλιοπωλείον της Εστίας
* [[1971]] Δέκα ερωτικά ποιήματα εμπνευσμένα από τη Σαπφώ
* [[1972]] Καπετάν Αντώνης: ο τελευταίος των Ελλήνων (μυθιστόρημα), Εκδόσεις Γκοβόστη
* [[1975]] Η γυναίκα του Σωκράτη (θεατρικό έργο), Πλειάς
* [[1986]] Η ζωή με τον Άλκη
* [[1980]] Ψάχνοντας την Πηνελόπη (διήγημα)
* Η Γαλλία του Ζισκάρ (διηγήματα)
* Αυτό το παιδί είναι μόνο του: επιλογή κειμένων για τον πρώιμο νηπιακό αυτισμό (μελέτη)
* Η ζωή με τον Άλκη (θεατρικό έργο)
* [[2002]] Η γυναίκα του Σωκράτη (θεατρικό έργο),επανέκδοση Πελασγός
* [[2006]] Οι ελιές (επανέκδοση) Εκδόσεις Καστανιώτη
 
== Παραπομπές ==
{{παραπομπές}}
 
== Πηγές ==
* [[:fr:Dimítris_Kollátos|Γαλλική Βικιπαίδεια]]
* [[imdbname:0464166|ΙΜDB]]
* [http://www.gfc.gr/index.php?option=com_wrapper&Itemid=154&lang=en Κέντρο Ελληνικού Κινηματογράφου]
* [http://www.ishow.gr/person.asp?guid=2C17A9D6-F2DE-4EFF-B53F-35D2FFA4D23B βιογραφικό στο i-show]
* [http://www.protoporia.gr/author_info.php?authors_id=906972 Πρωτοπορία]
* Peter Cowie World Filmography
* Vrasidas Karalis, A History of Greek Cinema (2012)
* [http://www.exostispress.gr/Article/dimitris-kollatos--i-ellada-se-pligonei-sinexeia-0 Συνέντευξή του στον "Εξώστη"]
 
 
[[Κατηγορία:Έλληνες σκηνοθέτες]]
[[Κατηγορία:Έλληνες σκηνοθέτες θεάτρου]]
[[Κατηγορία:Έλληνες συγγραφείς]]