Απελευθέρωση της Λέσβου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ο ΛΕΣΧΗ ΠΛΩΜΑΡΙΟΥ ΒΕΝΙΑΜΙΝ ΛΕΣΒΙΟΣ μετακίνησε τη σελίδα Η Απελευθέρωση της Λέσβου στην Απελευθέρωση της Λέσβου: Για ευκολότερο ευρε...
Γραμμή 40:
Το ζήτημα του διεθνούς καθεστώτος των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου έκλεισε οριστικά με την υπογραφή της [[Συνθήκη της Λωζάννης|Συνθήκης της Λωζάννης]] στις [[24 Ιουλίου 1923]]. Το άρθρο 12 επικύρωσε την απόφαση των Δυνάμεων της 13ης Φεβρουαρίου 1914, ενώ το άρθρο 13 επέβαλε ορισμένους περιορισμούς στην άσκηση της ελληνικής κυριαρχίας στη Λέσβο, τη Χίο, τη Σάμο και την Ικαρία. Συγκεκριμένα, η Ελλάδα ανέλαβε την υποχρέωση να μην εγκαταστήσει ναυτικές βάσεις, να μην ανεγείρει οχυρώσεις και να μη μεταφέρει στρατιωτικές δυνάμεις. Επίσης, με σύμβαση που υπογράφηκε στη Λωζάννη την ίδια ημέρα, επιβλήθηκε καθεστώς «ουδετερότητας», δηλαδή πλήρους αποστρατιωτικοποίησης, στην ευρύτερη περιοχή των Στενών, που περιλάμβανε και τα ελληνικά νησιά [[Σαμοθράκη]] και [[Λήμνος|Λήμνο]].<ref> ''Λέσβος 1912-2012, Εκατό Χρόνια Ελευθερίας'', σελ 12-13, Λέσχη Πλωμαρίου Βενιαμίν Ο Λέσβιος, Πλωμάρι 2011</ref>
 
=Η απόβαση του Ελληνικού στόλου στη Μυτιλήνη=
=Λίγο πριν την Απελευθέρωση=
 
Το καλοκαίρι του 1912, η κυβέρνηση του Ελευθερίου Βενιζέλου έχοντας ολοκληρώσει τις διαβουλεύσεις με τους συμμάχους της, προχώρησε στην τελική απόφαση της πολεμικής διεκδίκησης από την Τουρκία, των εδαφών που ιστορικά και εθνολογικά της ανήκαν. Ανάμεσα στα οποία ασφαλώς συγκαταλέγονταν και τα νησιά του βορειοανατολικού Αιγαίου.