Δημήτριος Μάξιμος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

== Βιογραφικά στοιχεία ==

 

Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1927 και ανέλαβε οικονομικός σύμβουλος του [[Λαϊκό Κόμμα|Λαϊκού Κόμματος]] του [[Παναγής Τσαλδάρης|Παναγή Τσαλδάρη]]. Το 1933 εξελέγη βουλευτής του ίδιου κόμματος και αμέσως μετά αριστίνδην [[Γερουσία (1927)|γερουσιαστής]]. Διετέλεσε υπουργός Εξωτερικών την περίοδο 1933 - 1935. Επί υπουργίας του υπεγράφη το Σύμφωνο της Διαβαλκανικής Συμφωνίας μεταξύ [[Ελλάδα]]ς, [[Τουρκία]]ς, [[Γιουγκοσλαβία]]ς και [[Ρουμανία]]ς.

Το 1947 ανέλαβε εξωκοινοβουλευτικός πρωθυπουργός σε [[Κυβέρνηση Δημητρίου Μαξίμου 1947|κυβέρνηση συνασπισμού]] από [[24 Ιανουαρίου]] έως [[29 Αυγούστου]]. Κατόπιν αποσύρθηκε και έζησε ως απλός ιδιώτης. Το [[1952]] το ελληνικό Δημόσιο ζήτησε να αγοράσει την κατοικία του Δημητρίου Μαξίμου, η οποία βρισκόταν επί της [[οδός Ηρώδου Αττικού|οδού Ηρώδου Αττικού]] 19. Συνεστήθη επιτροπή, η οποία εκτίμησε την αξία του [[Μέγαρο Μαξίμου|Μεγάρου Μαξίμου]] σε 11 δισεκατομμύρια δραχμές. Ο ίδιος δήλωσε ότι αποδέχεται να πουλήσει την οικία του στο Δημόσιο στο μισό περίπου της εκτίμησης της επιτροπής, στα 5,75 δισεκατομμύρια δραχμές. Επι­πλέον δε, προσέφερε στο Κράτος όλη την επίπλωση της κατοικίας του, καθώς και τους πίνακες που βρί­σκονταν σε αυτή, προκειμένου να χρησιμοποιηθεί ως «Κυβερνητικόν Μέγαρον» και για τη φιλο­ξενία ξένων υψηλών προσώπων. Από το [[1982]] το «[[Μέγαρο Μαξίμου]]» χρησιμοποιείται ως επίσημη κατοικία και γραφείο του εκάστοτε πρωθυπουργού.

 

 

== Παραπομπές ==