Καραμανλήδικα (τουρκική διάλεκτος): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 7:
Για τους τουρκόφωνους αυτούς Έλληνες τυπώθηκαν από τις αρχές του 18ου αιώνα και συνεχίσθηκαν να τυπώνονται επί δύο αιώνες [[Βιβλίο|βιβλία]], κυρίως θρησκευτικά, αλλά και ιστορικά δοκίμια, διηγήματα και [[Λεξικό|λεξικά]] σε [[τουρκική γλώσσα]], αλλά με ελληνικούς χαρακτήρες, που μπορούσαν να τα διαβάζουν και να τα κατανοούν. Επίσης και εφημερίδες της [[Κωνσταντινούπολη]]ς, όπως η "Ανάντολου" και η "Άσια" (Ασία) των Κ. Μιχαηλίδη και Ν. Παλαμηκίδη αντίστοιχα, που έπαυσαν όμως να εκδίδονται στις αρχές του [[Α' Παγκόσμιος Πόλεμος|Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου]].
 
Η γραφή αυτή ονομάσθηκε από τους Έλληνες ομοεθνείς της Τουρκίας[[Τουρκία]]ς "καραμανλήδειος γραφή", την οποία και τελικά αναγνώρισε και το τουρκικό κράτος δίνοντας την έγκριση συγγραφής τουρκοελληνικού λεξικού στον Ι. Χλωρό υπό την από 28 Σαφέρ 1313 [[Έτος Εγίρας]]-(1895 μ.Χ.) του τουρκικού Υπουργείου Δημόσιας Εκπαίδευσης.<ref>{{cite book|last=Χλώρος|first=Ι.|title=Λεξικόν Τουρκο-Ελληνικόν|year=1899|location=Κωνσταντινούπολη|url=http://anemi.lib.uoc.gr/php/pdf_pager.php?filename=%2Fvar%2Fwww%2Fanemi-portal%2Fmetadata%2F3%2F7%2F3%2Fattached-metadata-01-0000111%2F60466_01_w.pdf&rec=%2Fmetadata%2F3%2F7%2F3%2Fmetadata-01-0000111.tkl&do=60466_01_w.pdf&width=1190&height=841&pagestart=1&maxpage=529&lang=el&pageno=1&pagenotop=1&pagenobottom=6}}</ref>
 
Τα κείμενα που είναι γραμμένα με αυτό τον τρόπο είναι γνωστά και με το όνομα "καραμανλήδικα".