Εμφύλιος Πόλεμος του Ελ Σαλβαδόρ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 31:
Ο '''Σαλβαδοριανός Εμφύλιος Πόλεμος''' (1979-1992) ήταν η εμφύλια σύγκρουση στο [[Ελ Σαλβαδόρ]] μεταξύ της στρατιωτικής κυβέρνησης και του "Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου Φαραμπούντο Μαρτί" (FMLN), έναν συνασπισμό 5 αριστερών ανταρτικών ομάδων. Ένα πραξικόπημα στις 15 Οκτωβρίου 1979 οδήγησε στις δολοφονίες διαδηλωτών από την κυβέρνηση καθώς και σε υπερασπστές της τελευταίας από τους αντάρτες, γεγονός που θεωρήθηκε ως το σημείο καμπής για τον εμφύλιο πόλεμο.
Μέχρι τον Ιανουάριο του 1980, οι αριστερές πολιτικές οργανώσεις ενώθηκαν σχηματίζοντας το "Συντονιστικό των Επαναστατημένων Μαζών" (CRM). Λίγους μήνες αργότερα, οι αριστερές ανταρτικές ένοπλες οργανώσεις ενώθηκαν σχηματίζοντας το "Ενιαίο Επαναστατικό Διευθυντήριο" (DRU), το οποίο μετονομάστηκε σε "Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο Φαραμπούντο Μαρτί" (FMLN) μετά τη συγχώνευσή του με το [[Κομμουνιστικό Κόμμα του Ελ Σαλβαδόρ]] τον Οκτώβριο του 1980. Ο εμφύλιος πόλεμος διήρκεσε περισσότερο από 12 χρόνια και σημαδεύτηκε από ακρότητες και από τις δύο πλευρές. Περιελάμβανε την σκόπιμη τρομοκράτηση και στοχοποίηση των πολιτών από "ομάδες θανάτου", τη βίαιη στρατολόγηση παιδιών-στρατιωτών, καθώς και άλλων παραβιάσεων των [[Ανθρώπινα δικαιώματα|ανθρωπίνων δικαιωμάτων]], κυρίως από τις κυβερνητικές δυνάμεις, αλλά και σε μικρότερη κλίμακα και από τους αντάρτες.
Ένας άγνωστος αριθμός ανθρώπων εξαφανίστηκε κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης, και αναφορές του [[Ο.Η.Ε.]] αναφέρουν ότι περισσότεροι από 75.000 σκοτώθηκαν. Οι Η.Π.Α. συνεισέφεραν στη σύγκρουση παρέχοντας μεγάλες ποσότητες στρατιωτικής βοήθειας στη στρατιωτική κυβέρνηση του Ελ Σαλβαδόρ κατά τη διάρκεια της προεδρίας των [[Τζίμι Κάρτερ|Κάρτερ]] και [[Ρόναλντ Ρήγκαν|Ρήγκαν]].
| |||