Φίλιπποι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η περιοχή των Φιλίππων κατοικείται τουλάχιστον από αυτόχθονες από την Νεολιθική[[νεολιθική Εποχήεποχή]] αδιαλείπτως.

Η ιστορία του οικισμού των Φιλίππων αρχίζει στα 360/359 π.Χ. όταν άποικοι από τη [[Θάσος|Θάσο]] ιδρύουν την πρώτη πόλη, τις Κρηνίδες. Όταν στα [[356 π.Χ.]] απειλούνται από τους Θράκες, ζητούν τη βοήθεια του [[Φίλιππος Β΄ της Μακεδονίας|Φιλίππου Β΄]], του (πατέρα του [[Μέγας Αλέξανδρος|Μεγάλου Αλεξάνδρου]]). Εκείνος, διαβλέποντας την οικονομική και στρατηγική σημασία της πόλης, την καταλαμβάνει, την οχυρώνει και τη μετονομάζει σε Φιλίππους.

Στα ρωμαϊκά χρόνια οι Φίλιπποι ήταν η σπουδαιότερη πόλη της Ανατολικήςανατολικής Μακεδονίας, χτισμένη σε πολύ στρατηγική θέση και στο μέσο μιας πλούσιας σε αγαθά περιοχής. Μετά τη μάχη των Φιλίππων (το 42 π.Χ) μετατράπηκε σε ρωμαϊκή αποικία και αποικίστηκε από τους Ρωμαίους δυο φορές. Ο πρώτος αποικισμός (deductio) έγινε, αμέσως μετά τη μάχη, με εντολή του Αντώνιου και πήραν μέρος σε αυτόν απόμαχοι του ρωμαϊκού στρατού. Ο δεύτερος αποικισμός, στον οποίο συμμετείχαν και Ιταλοί πολίτες, έγινε μετά τη ναυμαχία του Άκτιου (31 π.Χ.) με εντολή του Οκταβιανού Αυγούστου, ο οποίος θεωρείτο δεύτερος οικιστής της πόλης, (μετά τον Φίλιππο Β’) και για το λόγο αυτό η αποικία έφερε στο εξής το όνομα γένους του: colonia Iulia Augusta Philippensis. Δεδομένου ότι η αποικία είχε αγροτικό κυρίως χαρακτήρα, οι Ρωμαίοι άποικοι δεν εγκαταστάθηκαν μόνο μέσα στην πόλη των Φιλίππων αλλά και στις κώμες και τις αγροτικές επαύλεις που ήταν διάσπαρτες σε όλη την έκταση του τεράστιου territorium της αποικίας, το οποίο περιλάμβανε μέσα στα όριά του το μεγαλύτερο μέρος των σημερινών νομών Δράμας και Καβάλας, καθώς κι ένα μέρος (περιοχήτης περιοχής Παγγαίου) του νομού Σερρών.<ref>Δ. Κ. Σαμσάρης, Ιστορική γεωγραφία της Ανατολικής Μακεδονίας κατά την αρχαιότητα, Θεσσαλονίκη 1976 (Έκδοση Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών), σ. 78-84, 146-148</ref>

Από τους Φιλίππους περνούσε η κύρια οδική αρτηρία της Εγνατίας οδού, η οποία μετά από πορεία 10-12 ρωμαϊκών μιλίων έφερνε στη Νεάπολη κι από κει στη Θράκη, όπως μαρτυρούν τα ρωμαϊκά Οδοιπορικά και τα μιλιάρια που βρέθηκαν ως τώρα. Στην πόλη εισερχόταν η Εγνατία από την πύλη της Αμφίπολης, περνούσε από το forum -, όπου σώζεται και ένα πλακόστρωτο τμήμα της -, εξερχόταν από την πύλη της Νεάπολης και, αφού διέσχιζε ένα εκτεταμένο προάστιο, συνέχιζε την πορεία της προς νότο. Στους Φιλίππους είχε επίσης την αφετηρία του και ένας άλλος σημαντικός ρωμαϊκός δρόμος, ο οποίος οδηγούσε στις Σέρρες και στην αρχαία Ηράκλεια Σιντική, (σημ.το σημερινό Σιδηρόκαστρο), απ’ όπου στη συνέχεια, μέσα από τα στενά του Ρούπελ, έφερνε στην αρχαία Σαρδική (σημ.σημερινή Σόφια).<ref>Δ. Κ. Σαμσάρης, Ιστορική γεωγραφία της Ανατολικής Μακεδονίας, σ. 45-51</ref>

Πολύ σημαντική χρονολογία υπήρξε το έτος 49 ή 50 μ.Χ., όταν ο [[Απόστολος Παύλος]] επισκέφθηκε τους Φιλίππους και ίδρυσε την πρώτη χριστιανική Εκκλησία της Ευρώπης.<ref>P. Pilhofer, Philippi, I. Die erste christliche Gemeinde Europas, Tübingen 1995</ref> Το γεγονός αυτό ανέδειξε την πόλη σε μητρόπολη του Χριστιανισμού. Κατά τους [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζαντινούς]] χρόνους, μεταξύ του (963 με 969 μ.Χ.), ανοικοδομούνται τα τείχη της πόλης και κτίζονται οι πύργοι και το τείχος της ακρόπολης.