Λιβία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η '''Λιβία Δρουσίλλα''' ([[Λατινική γλώσσα|Λατινικά]]: <small>LIVIA•DRVSILLA</small>, <small>IVLIA•AVGVSTA</small> )<ref>E. Groag, A. Stein, L. Petersen - e.a. (edd.), Prosopographia Imperii Romani saeculi I, II et III (PIR), Berlin, 1933 - L 301 </ref>) ([[58 π.Χ.]] – [[29|29 μ.Χ.]]), γνωστή μετά το [[14|14 μ.Χ.]] ως '''Ιουλία Αυγούστα''', ήταν η σύζυγος του πρώτου Αυτοκράτορα της [[Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Ρώμης]], του [[Οκταβιανός Αύγουστος|Οκταβιανού Αυγούστου]], και μια από τις ισχυρότερες γυναίκες της ιστορίας της αυτοκρατορίας. Ήταν μητέρα του [[Νέρων Κλαύδιος Δρούσος|Δρούσου]] και του [[Τιβέριος Καίσαρας Αύγουστος|Τιβέριου]], γιαγιά του [[Γερμανικός|Γερμανικού]] και του [[Κλαύδιος|Κλαύδιου]], προγιαγιά του [[Καλιγούλας|Καλιγούλα]] και της [[Αγριππίνα η Νεότερη|Αγριππίνας της Νεότερης]] και προ-προ-γιαγιά του [[Νέρων|Νέρωνα]]. Θεοποιήθηκε από τον αυτοκράτορα Κλαύδιο που της αναγνώρισε τον τίτλο της Αυγούστας.

Η Λιβία γεννήθηκε στις [[30 Ιανουαρίου]] [[58 π.Χ.]] <ref>"Livia's Birthdate", p. 309. Barett, Antony A., Livia: First Lady of Imperial Rome. Yale University Press. 2002.</ref> ως κόρη του Μάρκου Λίβιου Δρούσου Κλαυδιανού από τη σύζυγό του Αουφιντία, η οποία ήταν κόρη του Μάρκου Αουφίντιου Λούρκο, Ρωμαίου δικαστή από κάποια πόλη της [[Ιταλία|Ιταλίας]]. Το υποκοριστικό «Δρουσίλλα» που συχνά συνοδεύει το όνομά της, υποδεικνύει πως ήταν η δεύτερη κόρη του.<ref name="ref1">Για τον τρόπο απεικόνισης της Λιβίας, δείτε: Rolf Winkes, ''Livia, Octavia, Iulia - Porträts und Darstellungen'', Archaeologia Transatlantica XIII, Louvain-la-Neuve and Providence, 1995.</ref> Είχε τουλάχιστον έναν αδερφό, το [[Μάρκος Λίβιος Δρούσος|Μάρκο Λίβιο Δρούσο]], ο οποίος υπηρέτησε ως [[Ύπατος]] κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Αυγούστου.

Μετά την ανακοίνωση γενικής αμνηστίας, η Λιβία επέστρεψε στη [[Ρώμη]], όπου και την σύστησαν προσωπικά στον Οκταβιανό το [[39 π.Χ.]] Την εποχή εκείνη η Λιβία είχε ήδη ένα γιο, τον μέλλοντα αυτοκράτορα [[Τιβέριος Καίσαρας Αύγουστος|Τιβέριο]], ενώ ήταν έγκυος με το δεύτερο, τον [[Νέρων Κλαύδιος Δρούσος|Νέρωνα Κλαύδιο Δρούσο]]. Ο θρύλος λέει πως ο Οκταβιανός την ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα, παρόλο που ήταν ήδη παντρεμένος με τη δεύτερή του σύζυγο, τη [[Σκριβωνία]].<ref name = Hurley>Hurley, D. (1999). [http://www.roman-emperors.org/livia.htm "Livia (Wife of Augustus)]." Online Encyclopedia of Roman Emperors.</ref> Ο Οκταβιανός πήρε διαζύγιο το [[39 π.Χ.]], την ίδια ημέρα που η Σκριβωνία έφερε στον κόσμο την κόρη του, την [[Ιουλία την Πρεσβύτερη]].<ref>Cassius Dio [http://penelope.uchicago.edu/Thayer/E/Roman/Texts/Cassius_Dio/home.html Roman History]. 48.34.3. (Vol. VI, Loeb Classical Library edition, 1917. Harvard University Press. Μετάφραση Earnest Cary) </ref> Από ό,τιότι φαίνεται περίπου εκείνη την περίοδο, όταν η Λιβία ήταν στον έκτο μήνα της εγκυμοσύνης της, ο Τιβέριος Κλαύδιος Νέρων πείστηκε ή εξαναγκάστηκε από τον Οκταβιανό να χωρίσει τη Λιβία. Στις [[14 Ιανουαρίου]], το παιδί γεννήθηκε. Ο Οκταβιανός και η Λιβία παντρεύτηκαν στις [[17 Ιανουαρίου]], προσπερνώντας την παραδοσιακή περίοδο αναμονής. Ο Τιβέριος Κλαύδιος Νέρων ήταν παρών στην τελετή, παραδίδοντάς την στο γάμο ''«όπως θα έκανε ένας πατέρας»''.<ref>Cassius Dio 48.44.1-3</ref> Η σημασία της οικογένειας των πατρικίων Κλαυδίων στους σκοπούς του Οκταβιανού και η πολιτική επιβίωση των Κλαυδίων Νερώνων είναι πιθανόν περισσότερο ρεαλιστικές εξηγήσεις για την ένωση αυτή. Μολαταύτα, η Λιβία και ο Οκταβιανός παρέμειναν παντρεμένοι για τα επόμενα 51 χρόνια, παρόλο που δεν απέκτησαν παιδιά πέρα από μια αποτυχημένη εγκυμοσύνη. Η Λιβία πάντα απολάμβανε το κύρος του διακεκριμένου συμβούλου του συζύγου της, προωθώντας του παρακλήσεις τρίτων και επηρεάζοντας την πολιτική του, ένας ασυνήθιστος ρόλος για μια Ρωμαία σύζυγο, σε μια καθαρά [[Πατριαρχία|πατριαρχική κοινωνία]].<ref name = Hurley/>

Μια θεωρία συνωμοσίας θέλει το θάνατο το [[23 π.Χ.]] του [[Μάρκος Κλαύδιος Μάρκελλος|Μάρκελλου]], ανιψιού του Αυγούστου, να μην επήλθε από φυσικά αίτια και τη Λιβία να κρύβεται πίσω του.<ref>Cassius Dio 55.33.4</ref> Μετά το θάνατο των δύο μεγαλύτερων γιων της Ιουλίας από το [[Μάρκος Βιψάνιος Αγρίππας|Μάρκο Βιψάνιο Αγρίππα]], τους οποίους ο Αύγουστος είχε υιοθετήσει ως γιους και διαδόχους, ο γιος που απέμεινε, ο [[Αγρίππας Πόστουμους]] φυλακίστηκε και θανατώθηκε. Ο ιστορικός [[Γάιος Κορνήλιος Τάκιτος|Τάκιτος]] κατηγορεί τη Λιβία πως δεν ήταν αθώα για τους θανάτους αυτούς <ref>Tacitus [http://www.sacred-texts.com/cla/tac/index.htm ''Annals.''] 1.3; 1.6. (The Works of Tacitus tr. by Alfred John Church and William Jackson Brodribb 1864-1877),</ref> και ο [[Δίων Κάσσιος]] επίσης αναφέρει σχετικές φήμες,<ref>Cassius Dio 53.33.4, 55.10A, 55.32; 57.3.6 </ref> αλλά ούτε ο κυνηγός φημών [[Σουητόνιος]], που είχε πρόσβαση σε έγγραφα του κράτους, δεν τις επαναλαμβάνει. Οι περισσότερες σύγχρονες ιστορικές μαρτυρίες το απορρίπτουν σαν ιδέα. Υπάρχουν επίσης κάποιες φήμες που αναφέρουν οι Τάκιτος και Δίων Κάσσιος, πως η Λιβία προκάλεσε το θάνατο του ίδιου του Αυγούστου δηλητηριάζοντας φρέσκα [[Συκιά|σύκα]].<ref>Tacitus ''Annals'' 1.5</ref><ref>Cassius Dio 55.22.2; 56.30</ref>

Οι αρχαίοι ιστορικοί αποδίδουν την απόσυρση του Τιβέριου στο [[Κάπρι]] στην αδυναμία του να την αντέξει περισσότερο.<ref>Tacitus, ''Annals'' 4.57, Cassius Dio 57.12.6</ref> Μέχρι το [[22|22 μ.Χ.]] υπήρχε, σύμφωνα με τον Τάκιτο, μια ''«αυθεντική αρμονία ανάμεσα σε μητέρα και γιο, ή ένα μίσος καλά κρυμμένο»''.<ref name=auto1>Tacitus, ''Annals'' 3.64</ref> Ο Δίων αναφέρει πως ήδη από την εποχή που εκείνος ανέβηκε στο θρόνο την μισούσε από βάθος καρδίας.<ref>Cassius Dio 57.3.3</ref> Το 22 η Λιβία αρρώστησε και ο Τιβέριος έσπευσε στη Ρώμη για να είναι μαζί της.<ref name=auto1 /> Αλλά το [[29|29 μ.Χ.]] όταν τελικά ασθένησε και πέθανε, ο Τιβέριος παρέμεινε στο Κάπρι με τη δικαιολογία πως είχε πολύ δουλειά, και έστειλε τον [[Καλιγούλας|Καλιγούλα]] να φροντίσει για την τελετή.<ref>Tacitus, ''Annals'' 5.1, Cassius Dio 58.2</ref> Ο Σουητόνιος <ref>Suetonius, ''Vita Tiberii'' 51</ref> προσθέτει τη μακάβρια λεπτομέρεια πως ''«όταν πέθανε... μετά από καθυστέρηση πολλών ημερών, κατά τις οποίες υπήρχε η ελπίδα πως εκείνος θα ερχόταν, τελικά εκείνη κηδεύτηκε γιατί η κατάσταση του νεκρού σώματος το απαιτούσε...»''. Ο Τιβέριος έθεσε επίσης βέτο στην απόδοση θεϊκών τιμών σε εκείνη, σαν να αντλούσε ευχαρίστηση από το να της στερεί τις ενδόμυχες φιλοδοξίες της. Αργότερα παρεμπόδισε όλες τις τιμές που της απέδωσε η Σύγκλητος μετά θάνατον και ακύρωσε τη διαθήκη της.

Έπρεπε να περάσουν 13 χρόνια μέχρι το [[42|42 μ.Χ.]] για να τις επιστραφούν οι τιμές που της στέρησαν και να ολοκληρωθεί η θεοποίησήθεοποίηση της, κατά τη διάρκεια της βασιλείας του εγγονού της, του [[Κλαύδιος|Κλαύδιου]]. Ονομάστηκε ''«Diva Augusta» (Θεϊκή Αυγούστα)'' και της δόθηκε ένα άρμα που έσερναν [[Ελέφαντας|ελέφαντες]] για να μεταφέρει την εικόνα της σε όλους τους δημόσιους αγώνες. Ένα άγαλμά της στήθηκε στο [[Ναός του Αυγούστου|Ναό του Αυγούστου]] στο πλευρό αυτού του συζύγου της, [[Αρματοδομία|αρματοδρομίες]] οργανώθηκαν για να την τιμήσουν και οι γυναίκες επικαλούνταν το όνομά της στους ιερούς τους όρκους.

Παραθέτοντας διάφορες φήμες, οι αρχαίες πηγές περιγράφουν γενικά την Λιβία (Ιουλία Αυγούστα) σαν μια περήφανη γυναίκα με χαρακτηριστικά βασίλισσας, πιστή στον αυτοκρατορικό της σύζυγο, για το οποίο υπήρξε άξια σύντροφος, πάντα ισορροπημένη και αξιοπρεπής. Με δεξιοτεχνία κατάφερε να ανταποκριθεί στο ρόλο της συζύγου, μητέρας, χήρας και βασιλομήτορος. Ο Δίων αναφέρει <ref>Cassius Dio 58.2.5</ref> δύο αποφθεύγματάαποφθέγματα της: <blockquote>'' «Κάποτε, όταν τη συνάντησαν κάποιοι γυμνοί άνδρες και σαν αποτέλεσμα επρόκειτο να θανατωθούν, τους έσωσε τη ζωή λέγοντας πως για μια ενάρετη γυναίκα τέτοιοι άντρες δεν διαφέρουν σε τίποτα από τα αγάλματα. Όταν ρωτήθηκε κάποτε πώς κατάφερε να αποκτήσει τέτοια επιρροή στον Αύγουστο, απάντησε πως τα κατάφερε παραμένοντας ενάρετη η ίδια, κάνοντας με χαρά ό,τιότι τον ευχαριστούσε, μένοντας μακρυά από τις υποθέσεις του και, κυρίως, προσποιούμενη πως δεν άκουγε ούτε πρόσεχε για τις αγαπημένες του πάθους του» ''.</blockquote>

{{Ενσωμάτωση κειμένου|en|Livia}}<br />