Αλέξιος Στρατηγόπουλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Removing Link FA template (handled by wikidata)
CHE (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 4:
==Βιογραφία==
Γόνος αριστοκρατικής οικογένειας, είχε αποκτήσει έναν γιο, τον Κωνσταντίνο, ο οποίος τυφλώθηκε αργότερα από τον [[Θεόδωρος Β' Λάσκαρης|Θεόδωρο Β' Λάσκαρη]]. Στις γραπτές πηγές εμφανίζεται όταν λαμβάνει ηγετικό ρόλο και ανακηρύσσεται στον βαθμό του [[Στρατηγός (Βυζάντιο)|στρατηγού]]. Κατά την εκστρατεία της Αυτοκρατορίας της Νίκαιας εναντίον του Δεσποτάτου της Ηπείρου που κατέληξε σε μεγάλη ήττα των Νικαιατών, ο Αξέξιος Στρατηγόπουλος αιχμαλωτίζεται και φυλακίζεται στην [[Ήπειρος|Ήπειρο]]. Το [[1261]], απελευθερώνεται αργότερα από τον ίδιο τον [[Δεσπότης|Δεσπότη]] της Νίκαιας [[Μιχαήλ Η' Παλαιολόγος|Μιχαήλ Η' Παλαιολόγο]], με τον όρο να κατευθυνθεί με στρατό 800 στρατιωτών στα περίχωρα της Βασιλεύουσας προκειμένου να κατασκοπεύσει και να τρομοκρατήσει τους αμυνόμενους Λατίνους. Όταν το στρατιωτικό τμήμα με διοικητή τον Αλέξιο Στρατηγόπουλο έφθασε κοντά στην πόλη της [[Σηλυμβρία|Σηλυμβρίας]] στην [[Θράκη]], αγρότες της περιοχής τον πληροφόρησαν ότι ο λατινικός στρατός και ο [[Ενετοί|ενετικός]] στόλος της Κωνσταντινουπόλης απουσίαζαν σε μία εκστρατεία κατάληψης του νησιού [[Δαφνουσία]] στον [[Εύξεινος Πόντος|Εύξεινο Πόντο]] την οποία κατείχαν οι Νικαιάτες. Επίσης αναφέρεται ότι κάποιος γεωργός είπε στον στρατηγό της Νίκαιας πως έμενε μέσα στην Πόλη, μπορούσε όμως να βγαίνει κάθε ημέρα για να βόσκει τα ζώα του από την Πύλη της Ζωοδόχου Πηγής, η οποία παρέμενε αφύλακτη.
 
Ο Αλέξιος δεν θα μπορούσε να αφήσει αυτή την ιδανική ευκαιρία ανεκμετάλλευτη. Το ίδιο βράδυ στις [[25 Ιουλίου]] εισήλθε με το στράτευμά του από την Πύλη της Ζωοδόχου Πηγής και χωρίς να γίνει αντιληπτός σταμάτησε σε μια μονή κοντά στην πύλη, ενώ απέστειλε κάποιους στρατιώτες ως αγγελιοφόρους στην Νίκαια να ανακοινώσουν την καταπληκτική αυτή είδηση. Εν τω μεταξύ, ο στρατηγός με το απόσπασμά του επιτέθηκε αιφνιδιαστικά στους φρουρούς και μετά από κάποιες αψιμαχίες πήρε τον έλεγχο των μεσόγειων τειχών. Μόλις η εισβολή και η ήττα της φρουράς έγινε ευρέως αντιληπτή, ο Αυτοκράτορας των Λατίνων [[Βαλδουίνος Β' της Κωνσταντινούπολης|Βαλδουϊνος Β']] μαζί τον Λατίνο Πατριάρχη της Πόλης και τους υπόλοιπους Καθολικούς κατοίκους της, κατέφυγαν στο λιμάνι προσμένοντας με αδημονία τον ενετικό στόλο να επιστρέψει, ελπίζοντας ότι θα επιβιβασθούν σε αυτόν ώστε να μην θανατωθούν ή να αιχμαλωτιστούν. Οι Ενετοί κατέφθασαν εγκαίρως και παρέλαβαν το τρομαγμένο πλήθος. Δεν επέτυχαν όμως τίποτε παραπάνω, αφού οι ενισχύσεις από την Αυτοκρατορία της Νίκαιας είχαν ήδη φτάσει και διέφυγαν από την θάλασσα αφήνοντας την Πόλη στους [[Βυζαντινοί|Βυζαντινούς]].