Ελληνική Πολιτεία (1941-1944): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Αναίρεση έκδοσης 5347634 από τον Timmy terner (Συζήτηση) |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 8:
|χώρα = [[Ελλάδα]]
|κατάσταση =
|εποχή = [[Β' Παγκόσμιος Πόλεμος|Β
|γεγονός_έναρξη = [[Γερμανική εισβολή στην Ελλάδα|Μάχη της Ελλάδας]]<br />[[Μάχη της Κρήτης]]
|ημερομηνία_έναρξη = [[6 Απριλίου]]<br />[[20 Μαΐου]]
Γραμμή 47:
|σημαία_s8 =
|σημαία_s9 =
|εικόνα_σημαία =
|σημαία_alt = Σημαία Ελληνικής Πολιτείας
|σημαία =
|εικόνα_θυρεός =
|σύμβολο_είδος =
|θυρεός_alt = Εθνόσημο Ελληνικής Πολιτείας
|εικόνα_χάρτης =
|εικόνα_χάρτης_alt =
|εικόνα_χάρτης_λεζάντα = Η Ελληνική Πολιτεία
|εθνικό_σύνθημα =
|εθνικός_ύμνος = [[Ύμνος εις την Ελευθερίαν]]
Γραμμή 61:
|latd=52 |latm=31 |latNS=N |longd=13 |longm=24 |longEW=E
|κοινές_γλώσσες = [[Ελληνική γλώσσα|Ελληνικά]]<br />[[Γερμανική γλώσσα|Γερμανικά]]<br />[[Ιταλική γλώσσα|Ιταλικά]]
|κυβέρνηση_είδος = [[Προσωρινή κυβέρνηση]]
|τίτλος_ηγέτης = [[
|ηγέτης1 = [[
|έτος_ηγέτης1 = 1941-
|ηγέτης2 = [[
|έτος_ηγέτης2 =
|ηγέτης3 =
|έτος_ηγέτης3 =
|τίτλος_deputy = [[
|ελάσσων_ηγέτης1 = [[
|έτος_ελάσσων_ηγέτης1 = 1941-1942<br />1943-1944
|ελάσσων_ηγέτης2 =
|έτος_ελάσσων_ηγέτης2 =
|ελάσσων_ηγέτης3 =
|έτος_ελάσσων_ηγέτης3 =
|νομοθετικόσώμα =
|βουλή1 =
Γραμμή 88 ⟶ 90 :
|σημειώσεις =
}}
Η '''Ελληνική Πολιτεία'''<ref>Yves Durand, [http://books.google.fr/books?id=v5xYQJfw-xsC&pg=PA128&lpg=PA128&dq=tsolakoglou+%C3%A9tat+grec&source=bl&ots=VT0Ustz8XK&sig=ClD4enLPj--73_zpdlzn_Z7sPuc&hl=fr&ei=E83SSqjTM4qt4QbDzq2JAw&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=2&ved=0CAsQ6AEwAQ#v=onepage&q=&f=false Le Nouvel ordre européen nazi], Complexe, Paris, 1990, p. 44)</ref> κατά την περίοδο [[1941]]-[[1944]] ήταν το όνομα του κράτους-μαριονέτα στον ελληνικό χώρο και της δωσίλογης κυβέρνησης της κατά τη διάρκεια της κατοχής της χώρας από τις [[Δυνάμεις του Άξονα|δυνάμεις του Άξονα]] στο [[Β' Παγκόσμιος Πόλεμος|Β' Παγκόσμιο Πόλεμο]].
==Ιστορία==
[[Αρχείο:FEK 1941 04 29 Elliniki Politeia.jpg|thumb|right|250 px|Φύλλο της Εφημερίδας της Κυβέρνησης με τίτλο: Ελληνική Πολιτεία (29-4-1941)]]▼
Μετά την [[Γερμανική εισβολή στην Ελλάδα|πτώση της Ελλάδας]], ο αντιστράτηγος [[Γεώργιος Τσολάκογλου]] διορίστηκε πρωθυπουργός της νέας ελληνικής κυβέρνησης στις [[30 Απριλίου]] [[1941]]. Καθώς ο [[Γεώργιος Β΄ της Ελλάδας|βασιλιάς Γεώργιος Β']] είχε εγκαταλείψει τη χώρα με τη [[Κυβέρνηση του Καΐρου|νόμιμη εξόριστη ελληνική κυβέρνηση]], το νέο καθεστώς αποφεύγει κάθε αναφορά στην Ελληνική μοναρχία και μετονομάζουν το κράτος σε Ελληνική Πολιτεία. Στο συνεργάσιμο καθεστώς έλειπε ένας συγκεκριμένος πολιτικός ορισμός, αν και ο Τσολάκογλου, ήταν ένας ρεπουμπλικάνος αξιωματικός, που θεώρησε την κατοχή του Άξονα ως μια ευκαιρία για την κατάργηση της μοναρχίας. <ref name="books.google.fr">Bernhard R. Kroener, [http://books.google.fr/books?id=OUb44s1ptrAC&pg=PA44&lpg=PA44&dq=%22tsolakoglou%22%22greek+monarchy%22&source=bl&ots=bIw5ccA_AN&sig=0BiR4osexE-CqmDEx9hKQHMe40A&hl=fr&ei=HJeiSvbWK8-b4ga3uMjvCQ&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=5#v=onepage&q=%22tsolakoglou%22%22greek%20monarchy%22&f=false Η Γερμανία και ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος τόμος V/ΙΙ], Oxford University Press, 2003, σελ.44</ref> Η ύπαρξη μίας φυσικής ελληνικής κυβέρνησης κρίθηκε αναγκαία από τις δυνάμεις του Άξονα, προκειμένου να δώσει κάποια εμφάνιση της νομιμότητας της κατοχής τους, παρά το γεγονός ότι δεν ήταν ποτέ κάτι περισσότερο από ένα βοηθητικό όργανο. Οι υποδομές της χώρας είχαν καταστραφεί από τον πόλεμο, οι πρώτες ύλες και τα τρόφιμα είχαν επιταχθεί, και η κυβέρνηση που αναγκάστηκε να πληρώσει το κόστος της κατοχής, προκάλεσαν άνοδο του πληθωρισμού. Η κατάσταση επιδεινώθηκε περαιτέρω από ένα "πολεμικό δάνειο" που η Ελληνική Πολιτεία αναγκάστηκε να χορηγήσει στη [[ναζιστική Γερμανία]]. Οι επιτάξεις, μαζί με τον Συμμαχικό αποκλεισμό της Ελλάδας, είχε ως αποτέλεσμα κατά τη διάρκεια του χειμώνα του 1941-1942 στον [[Μεγάλος Λιμός|Μεγάλο λιμό]], η οποία προκάλεσε τον θάνατο περίπου 300.000 ανθρώπων.
Η Ελληνική Πολιτεία δεν διέθετε τις υποδομές και τα περιθώρια δράσης για να αντιμετωπίσει τις μεγάλες δυσκολίες της περιόδου Κατοχής. Στερούνταν απο πολιτική νομιμοποίηση και θεωρήθηκε από τις Συμμαχικές δυνάμεις κυβέρνηση-μαριονέτα. Ο Τσολάκογλου απαιτούσε μεγαλύτερα πολιτικά δικαιώματα για την κυβέρνησή του, και σύντομα απείλησε να παραιτηθεί <ref name="books.google.fr">Bernhard R. Kroener, [http://books.google.fr/books?id=OUb44s1ptrAC&pg=PA44&lpg=PA44&dq=%22tsolakoglou%22%22greek+monarchy%22&source=bl&ots=bIw5ccA_AN&sig=0BiR4osexE-CqmDEx9hKQHMe40A&hl=fr&ei=HJeiSvbWK8-b4ga3uMjvCQ&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=5#v=onepage&q=%22tsolakoglou%22%22greek%20monarchy%22&f=false Η Γερμανία και ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος τόμος V/ΙΙ], Oxford University Press, 2003, σελ.44</ref>. Η διακήρυξη της υποχρεωτικής υπηρεσίας εργασίας στη Γερμανία για τους Έλληνες πολίτες αποδείχθηκε πολύ μη δημοφιλές και επιτάχυνε την πτώση του Τσολάκογλου: στις [[17 Νοεμβρίου]] [[1942]], παραιτήθηκε και αντικαταστάθηκε από τον αντιπρόεδρο της κυβερνησής του, [[Κωνσταντίνος Λογοθετόπουλος|Κωνσταντίνο Λογοθετόπουλο]]. Η νέα κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι 80.000 Έλληνες πολίτες έπρεπε να αποσταλούν στη Γερμανία. Αυτό οδήγησε σε μεγάλες διαδηλώσεις και απεργίες, και η απόφαση τελικά ανακλήθηκε{{πηγή}}. Ο Λογοθετόπουλος, ο οποίος είχε διαμαρτυρηθεί για τα μέτρα που έλαβαν οι αρχές κατοχής του Άξονα, καθαιρέθηκε στις [[6 Απριλίου]] [[1943]]. Με βάση τις επιθυμίες των Ιταλών, αντικαταστάθηκε από τον [[Ιωάννης Ράλλης|Ιωάννη Ράλλη]], φιλοβασιλικό πολιτικό. Ο Ράλλης, ο οποίος είχε θορυβηθεί από την αύξηση της -κυρίως Κομμουνιστικής- ελληνικής αντίστασης, έλαβε γερμανική συναίνεση για τη δημιουργία των Ταγμάτων Ασφαλείας, οπλισμένες παραστρατιωτικές μονάδες που χρησιμοποιούνταν σε αντι-κομμουνιστικές επιθέσεις.
Η δωσίλογη ελληνική κυβέρνηση έπαυσε να υφίσταται μετά την αποχώρηση των γερμανικών δυνάμεων και την απελευθέρωση της χώρας τον [[Οκτώβριος|Οκτώβριο]] του [[1944]]. Οι Τσολάκογλου, Λογοθετόπουλος (που είχε διαφύγει στη Γερμανία) και Ράλλης συνελήφθησαν, μαζί με εκατοντάδες συνεργάτες τους. Η καινούρια κυβέρνηση ξεκίνησε τις δίκες των Δοσίλογων (βλ. [[Εθνική αναξιότης]]), <ref>Μάρκος Βαλλιανάτος, Η ανείπωτη ιστορία της ελληνικής συνεργασίας με τη ναζιστική Γερμανία (1941-1944)</ref> αλλά δεν έκανε τις σημαντικές προσπάθειες που είχε ανακοινώσει για να τιμωρήσει τους συνεργάτες. Πολλοί από αυτούς αφέθηκαν ελεύθεροι στα πλαίσια του εμφυλιακού κράτους.<ref>Charles R. Schrader, [http://books.google.fr/books?id=Vu2i13Yq60QC&pg=PA38&dq=withered+vine+collaborators#v=onepage&q=collaborators&f=false Τα μαραμένα αμπέλια: η εφοδιαστική και η κομμουνιστική εξέγερση στην Ελλάδα, 1945-1949], Greenwood Press, 1999, p. 38</ref>
==Κυβέρνηση και πολιτική==
▲[[Αρχείο:FEK 1941 04 29 Elliniki Politeia.jpg|thumb|right|
Ο [[Γεώργιος Τσολάκογλου]], ο αντιστράτηγος που υπέγραψε την συνθηκολόγηση, ήταν ο πρώτος κατοχικός πρωθυπουργός που διορίσθηκε από τους Γερμανούς, το [[1941]]. Ωστόσο, ο ίδιος παραιτήθηκε έναν χρόνο αργότερα (το [[1942]]) και διόρισε διαδοχό του, τον [[Κωνσταντίνος Λογοθετόπουλος|Κωνσταντίνο Λογοθετόπουλο]], ο οποίος όμως καθαιρέθηκε, έναν χρόνο αργότερα (το [[1943]]). Ο τελευταίος πρωθυπουργός της Ελληνικής Πολιτείας, που αποδείχθηκε ο πιο συνεργάσιμος, ήταν ο [[Ιωάννης Ράλλης]], ο οποίος ηγήθηκε της κυβερνήσεως μέχρι την πτώση της, το [[1944]]. Ο [[Γεώργιος Μπάκος]], υποπτέραρχος του Ελληνικού Στρατού, υπηρέτησε ως Υπουργός Εθνικής Άμυνας στις κατοχικές κυβερνήσεις Τσολάκογλου και Λογοθετόπουλου, μέχρι να αντικατασταθεί από τον Ιωάννη Ράλλη.
Συνολικά, την Ελληνική Πολιτεία κυβέρνησαν τρείς διαδοχικές κατοχικές κυβερνήσεις:
* [[Κυβέρνηση Γεωργίου Τσολάκογλου 1941]]
* [[Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Λογοθετόπουλου 1942]]
* [[Κυβέρνηση Ιωάννη Ράλλη 1943]]
Ο βασιλιάς, ως αρχηγός κράτους στην Ελληνική Πολιτεία, αντικαταστάθηκε από τον '''Υπουργό του Ράιχ εν Ελλάδι'''. Πρώτος υπουργός διορίσθηκε ο δόκτωρ Γκούνθερ Άλτενμπουργκ που υπηρέτησε από το [[1941]] έως το [[1943]]. Αντικαταστάθηκε από τον Χέρμαν Νοιβάκε που υπηρέτησε από το [[1943]] έως το [[1944]].
==Στρατός και αστυνομία==
''Κύριο άρθρο: [[Τάγματα Ασφαλείας]]''
Μετά την κατάληψη της Ελλάδας, οι υπηρεσίες τήρησης της τάξης ([[Ελληνική Χωροφυλακή]], [[Αστυνομία Πόλεων]]) παρέμειναν σε ενέργεια αλλά πέρασαν υπό τον έλεγχο των Γερμανών και μετατράπηκαν σε αστυνομίες τύπου [[Γκεστάπο]]{{πηγή}}.
Η κατοχική κυβέρνηση του Ιωάννη Ράλλη δημιούργησε τα '''[[Τάγματα Ασφαλείας]]''', μονάδες δοσίλογων στρατιωτών που έλαβαν μέρος στην υποβοήθηση του Γερμανικού στρατού στην καταπολέμηση της αντίστασης. Ωστόσο, είναι γνωστά για τη διάπραξη θηριωδιών κατά του άμαχου πληθυσμού. Τα Τάγματα Ασφαλείας αντικατέστησαν τον Ελληνικό Στρατό στον ελληνικό χώρο και έμελλε να τον αντικαταστήσει πλήρως μετά τον πόλεμο και την υποτιθέμενη νίκη του Άξονα{{πηγή}}. Ωστόσο καταργήθηκαν μετά τα Δεκεμβριανά.
==Διοικητική διαιρέση==
[[Αρχείο:Greece 1941-44.png|500px|center|thumb|Η διοικητική διαίρεση της Ελληνικής Πολιτείας και η παρουσία των δυνάμεων του Άξονα σε κάθε περιοχή.]]
Η νέα κυβέρνηση έκανε μεταβολές, συνενώσεις και αλλαγές στους νομούς της Ελλάδας. Επίσης στον χάρτη φαίνεται η προσάρτηση της Ανατολικής Μακεδονίας και της Θράκης, ενώ φαίνεται ως μέρος της Ελληνικής Πολιτείας ολόκληρος ο νομός Έβρου.
Οι περιοχές υπό Γερμανική κατοχή ονομάζονταν και '''Στρατιωτική Διοίκηση στην Ελλάδα''' ([[γερμανικά]]: ''Militärverwaltung in Griechenland'').
==Παραπομπές==
{{παραπομπές}}
{{Η Ελλάδα στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο|state=collapsed}}
|