Οργάνωση Χ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Οι νεκροί πολίτες της Οργάνωσης Χ αγγίζουν τους 538, οι περισσότεροι έπεσαν κατά την διάρκεια της Μάχης του Θησείου και άλλοι εκτελέστηκαν από την ΟΠΛΑ, ενώ οι στρατιωτικοί αγγίζουν τους 201.<ref>Θησείο Ιούνιος 1941 Δεκέμβριος 1944, Φ.Χαμόδρακας, Πίνακας ονομάτων, σελ. 165 </ref>

 

Η Χ κατηγορήθηκε<ref>[http://www.kathimerini.gr/287872/article/epikairothta/ellada/my8os-kai-alh8eia-gia-ton-griva-digenh Μύθος και αλήθεια για τον Γρίβα «Διγενή» Εφημερίδα Καθημερινή ]</ref> ότι είχε στενές σχέσεις από το 1943 με την κατοχική κυβέρνηση. Η Χ [[Υπόθεση Ντοτ Στοτ|υπέγραψε πρωτόκολλο συνεργασίας εφτά "εθνικών οργανώσεων"]] (Οργάνωση Χ, ΡΑΝ, Εθνική Δράση, [[ΕΔΕΣ|ΕΔΕΣ Αθήνας]], ΕΔΕΜ, ΕΚΟ, Τρίαινα) με παρόντες, τον Άγγλο σύνδεσμο Ντον Στοτ και τον Δ. Σειραγάκη, εκπρόσωπο της Υπηρεσίας Πληροφοριών του Υπουργείου Άμυνας της κατοχικής δοσιλογικής κυβέρνησης στα πλαίσια του Πανελλήνιου Απελευθερωτικού Συνασπισμού (ΠΑΣ) υπό τις διαταγές του Συμμαχικού στρατηγείου Μέσης Ανατολής. Παρόλο που ο Ντον Στοτ δεν είχε καμία εξουσιοδότηση για μια τέτοια ενέργεια η συνεργασία επήλθε κάτω από δική του πρωτοβουλία. Επιπροσθέτως όμως στα Γερμανικά αρχεία δεν γίνεται καμία αναφορά που να συνδέει την Γκεστάπο ή κάποια άλλη μυστική υπηρεσία των Γερμανών με συνεργασία εκείνη την στιγμή.<ref>Στέμμα και Σβάστικα σελ.361 - 362</ref><ref>Τάσος Κωστόπουλος, ''Η Αυτολογοκριμένη Μνήμη, Τα Τάγματα Ασφαλείας και η Μεταπολεμική Εθνικοφροσύνη'', Εκδόσεις Φιλίστωρ, σελ. 52</ref>.Πλέον, όποτε τα μπλόκα των [[Τάγματα Ασφαλείας|Ταγμάτων Ασφαλείας]] συνελάμβαναν ενόπλους των οργανώσεων αυτών, τους άφηναν ελεύθερους επιστρέφοντας τον οπλισμό τους<ref>Στο ίδιο,σελ.55</ref>. Εξάλλου, πολλοί εύζωνοι των Ταγμάτων Ασφαλείας ήταν ταυτόχρονα και μέλη της Χ<ref>Στο ίδιο, σελ.54</ref>. Παράλληλα το 1943 ο Γρίβας είχε εκφράσει την επιθυμία για να συνάψει συμφωνία με την Βέρμαχτ, αλλά όπως σημείωσε ο Γερμανός αρχαιολόγος Ρ. Χάμπε, στέλεχος του Β' γραφείου, «οι ηλίθιοι της γερμανικής ηγεσίας τον πληροφόρησαν ότι δεν διαπραγματεύονταν με αρχηγό συμμορίας». Συγκεκριμένα αναφέρεται ότι το 4/1/Β δεν συνεργάζονταν αλλά παρακολουθούσε τις οργανώσεις (Χ, ΡΑΝ, ΠΕΑΝ, Τρίαινα, ΙΤ, ΕΔ, ΕΤ)<ref>''Ιστορία της Κατοχής'', Δ.Κουκούνας, εκδόσεις Λιβάνη, σελ. 410</ref> <ref>Χάγκεν Φλάισερ, ''Στέμμα και σβάστικα, η Ελλάδα της Κατοχής και της Αντίστασης, 1941-1944'', Αθήνα 2009, Το Βήμα βιβλιοθήκη, τ. Β, σ. 30</ref>