Ιωάννης Εμμανουήλ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αφαίρεση κατηγορίας σύμφωνα με συζήτηση
Divineale (συζήτηση | συνεισφορές)
αφαίρ. copyvio εφημ. Τα Νέα, Δ. Μανιάτης 13/10/2011, αναδημοσίευση http://www.archaiologia.gr/blog/2011/10/14/ί-ί-19/
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:Manuscript Ioannis Emmanouil ~2.JPG|thumb|right|210px|Χειρόγραφο του Ιωάννη Εμμανουήλ (παρακλητικός λόγος εις υπεραγίαν Θεοτόκον υπέρ Ρήγα Βελεστινλή) που συντάχθηκε στον [[Πύργος Νεμπόισα|Πύργο Νεμπόισα]] της φυλάκισής του (Ιούνιος) [[1798]], [[Γεννάδειος Βιβλιοθήκη]].]]
Ο '''Ιωάννης Εμμανουήλ''' , ([[1774]] [[Καστοριά]]-[[1798]] [[Βελιγράδι]]), φοιτητής της ιατρικής στη [[Βιέννη]] υπήρξε στενός συνεργάτης και συμμάρτυρας του [[Ρήγας Φεραίος|Ρήγα Βελεστινλή]].
 
==Ιστορικά στοιχεία==
Από την [[Βουδαπέστη|Πέστη]], όπου αρχικά σπούδαζε, πήγε στη [[Βιέννη]] και εκεί, φοιτητής Ιατρικής, γνώρισε τον Ρήγα, το φθινόπωρο του [[1796]]. Ενώ το [[1797]] ενθουσιάστηκε με τα επαναστατικά σχέδια του, όπως φαίνεται και από το αισιόδοξο αλληγορικό πατριωτικό στιχούργημα με τίτλο «''Ωδάριον συγχαριστικόν εις το νέον έτος προσφωνηθέν τοις ομογενέσι και φιλοπάτρισιν υπό Ιωάννου Εμμανουήλ του Καστοριανού''». (αποτελείται από 78 δεκατρισύλλαβους ιαμβικούς στίχους, σαν του «Θούριου»). Στους τελευταίους στίχους η θεά Αθηνά, που τα χέρια τns είναι δεμένα με σίδερα, περιμένει να ομονοήσουν οι Έλληνες για να έλθει η μέρα της Ελευθερίας.
 
==Η συνεργασία του με τον Ρήγα Φεραίο==
 
Ο Ιωάννης Εμμανουήλ ήταν απ' τους τελευταίους που συνέλαβε η αυστριακή αστυνομία, στην ανάκριση ομολόγησε ότι γνώριζε τον Ρήγα, ότι είχε παραλάβει από τον ίδιο ένα χειρόγραφο του «Θούριου» και επίσης ότι ο Ρήγας του έδωσε κρυφά σε ένα καφενείο της Βιέννης τρία αντίτυπα της επαναστατικής προκήρυξης.
Όταν ο Ρήγας έφθασε στην Βιέννη το πρώτο δεκαήμερο του Αυγούστου του [[1795]], βρήκε εκεί μία ακμάζουσα ελληνική κοινότητα, όχι μόνον στον οικονομικό τομέα αλλά και στον πνευματικό και πολιτιστικό. Το έδαφος ήταν γόνιμο για να σπείρει τις ιδέες και τα οράματά του. Υπήρχε ένας ενθουσιασμός και αναβρασμός ψυχής μεταξύ των μορφωμένων και μη Ελλήνων, οι οποίοι διαποτισμένοι με τις ιδέες του διαφωτισμού και παρακολουθούντες τα κοσμοϊστορικά γεγονότα, που διαδραματίζονταν στον ευρωπαϊκό χώρο μετά την [[γαλλική επανάσταση]] και κατά τους [[Ναπολεόντιοι πόλεμοι|ναπολεόντιους πολέμους]]<ref>Νέα στοιχεία για τη δράση του προκύπτουν από το σπάνιο χειρόγραφο «Μαθηματάριο» των αρχών του 18ου αιώνα, που αποτελείται από 310φύλλα.</ref> πιστεύοντας ότι ήρθε η ώρα που τα αγαθά αυτά της ελευθερίας θα τα απολάμβαναν και οι δουλομένοι αδελφοί τους.