Σοφία Κοβαλέφσκαγια: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η '''Σοφία''' (ή '''Σόνια''') '''Βασίλιεβνα Κοβαλέφσκαγια''' (στα [[Ρωσική γλώσσα|ρωσικά]] ''Со́фья Васи́льевна Ковале́вская'', [[1850]] – [[1891]]) υπήρξε η πρώτη σπουδαία γυναίκα [[Μαθηματικά|μαθηματικός]] της [[Ρωσία]]ς, με σημαντικές πρωτότυπες συνεισφορές στην ανάλυση, τις διαφορικές εξισώσεις και τη μηχανική. Υπήρξε η πρώτη γυναίκα καθηγήτρια πανεπιστημίου (α΄ βαθμίδας) σε όλη τη Βόρεια Ευρώπη και μία από τις πρώτες που εργάσθηκε ως συντάκτρια επιστημονικού ερευνητικού περιοδικού.<ref>{{cite web|title="Sofya Vasilyevna Kovalevskay."|url=<http://www.britannica.com/EBchecked/topic/323006/Sofya-Vasilyevna-Kovalevskaya>.|work=Encyclopædia Britannica Online Academic Edition.|publisher=Encyclopædia Britannica|accessdate=22 October 2011}}</ref>

 

 

==Τα φοιτητικά χρόνια==

Το [[1869]] η Κοβαλέφσκαγια άρχισε να παρακολουθεί μαθήματα στο [[Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης]], στη [[Γερμανία]], πράγμα που της επιτρεπόταν όσο οι καθηγητές που τα δίδασκαν έδιναν την έγκρισή τους. Λίγο αργότερα επισκέφθηκε το Λονδίνο με τον σύζυγό της, ο οποίος συζήτησε εκεί με τους συναδέλφους του [[Τόμας Χάξλεϋ]] και Δαρβίνο, ενώ η Σοφία προσκλήθηκε να παρακολουθεί τις Κυριακάτικες συναντήσεις της [[Τζωρτζ Έλιοτ]].<ref name="RCooke"/> Εκεί, σε ηλικία 19 ετών, συνάντησε τον [[Χέρμπερτ Σπένσερ]] και οδηγήθηκε σε μία διαμάχη για το αν και πόσο «η γυναίκα είναι ικανή για αφηρημένη σκέψη». Αυτό πολύ πριν την αξιοσημείωτη συνεισφορά της της «σβούρας Κοβαλέφσκι» στον μικρό κατάλογο των γνωστών παραδειγμάτων ολοκληρώσιμης κινήσεως στερεού σώματος (βλ. παρακάτω). Η Τζωρτζ Έλιοτ συνέγραφε τότε το ''Middlemarch'', στο οποίο υπάρχει η φράση: ''«Με λίγα λόγια, η γυναίκα ήταν ένα πρόβλημα το οποίο, αφού το μυαλό του κ. Μπρουκ απέτυχε ενώπιόν του, δύσκολα μπορούσε να είναι λιγότερο περίπλοκο απ' ό,τι οι περιστροφές ενός ακανόνιστου στερεού.»''<ref>George Eliot (Mary Ann Evans), ''Middlemarch'', κεφ. IV, τελευταία πρόταση.</ref> Η Κοβαλέφσκαγια συμμετείχε σε κοινωνικά κινήματα και υιοθέτησε κάποιες ιδέες του ουτοπικού σοσιαλισμού. Το 1871 το ζεύγος Κοβαλέφσκι ταξίδεψε στο Παρίσι για να φροντίσουν τους τραυματίες από την [[Παρισινή Κομμούνα|Κομούνα των Παρισίων]]: Η Κοβαλέφσκαγια βοήθησε να σωθεί ο [[Βικτόρ Ζακλάρ]], ο οποίος ήταν ο σύζυγος της αδελφής της, Ανν ([[Ανν Ζακλάρ]]).

Μετά από δύο χρόνια σπουδών στα μαθηματικά στη Χαϊδελβέργη με δασκάλους όπως οι [[Χέρμαν φον Χέλμχολτζ]], [[Γκούσταβ Κίρχοφ]] και [[Ρόμπερτ Μπούνσεν]], η Σοφία εγκαταστάθηκε στο Βερολίνο, όπου υποχρεώθηκε να κάνει ιδιαίτερα μαθήματα με τον [[Καρλ Βάιερστρας]], καθώς το [[Πανεπιστήμιο του Βερολίνου]] δεν της επέτρεψε ούτε καν να παρακολουθεί μαθήματα.