Αιτιότητα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

'''Αιτιότητα''' είναι η σχέση μεταξύ [[αίτιο|αιτίου]] και [[αιτιατό|αιτιατού]]. Με άλλα λόγια υπάρχει αιτιώδης συνάφεια δύο καταστάσεων, όταν είναι βέβαιο ότι η δεύτερη κατάσταση δημιουργήθηκε εξ αιτίας της πρώτης. Τόσο το αίτιο, όσο και το αιτιατό μπορεί να είναι γεγονότα, δηλαδή μεταβολές που επήλθαν στον αντικειμενικό κόσμο. Γιά παράδειγμα, το πάτημα ενός διακόπτη είναι το αίτιο και το άναμμα της λάμπας είναι το αιτιατό. Η σχέση (η συνάφεια) συνίσταται στο ότι η λάμπα άναψε '''επειδή''' είχε πατηθεί ο διακόπτης και βεβαίως δεν θα είχε ανάψει '''αν δεν''' είχε πατηθεί ο διακόπτης. Όμως μπορούν (το αίτιο ή/και το αιτιατό) να μην αποτελούν γεγονότα, δηλαδή μεταβολές στον αντικειμενικό κόσμο. ΓιάΓια παράδειγμα η διατήρηση του σκότους σε ένα κλειστό δωμάτιο με λάμπα και διακόπτη οφείλεται στο ότι δεν πατήθηκε ο διακόπτης. Υφίσταται αιτιώδης συνάφεια ανάμεσα στη ύπαρξη (και στη διατήρηση) μιάςμιας κατάστασης και στην έλλειψη (ή στην παράλειψη) μιάς δράσης (ενός γεγονότος ή μιάςμιας πράξης). Σημείωση : ένα γεγονός χαρακτηρίζεται ως "πράξη" όταν η μεταβολή που επέρχεται στον αντικειμενικό κόσμο οφείλεται στην ανθρώπινη βούληση.

Η αιτιώδης συνάφεια δεν αναφέρεται αποκλειστικά στη σχέση μεταξύ δύο και μόνον γεγονότων ή καταστάσεων, αλλά μπορεί (και συνήθως αυτό συμβαίνει) να αποτελεί μιάμια αιτιακή διαδοχή (μιάμια αλυσίδα) μεταξύ αιτίων και αιτιατών. Βασικό συστατικό της αιτιότητας (της αιτιώδους συναφείαςσυνάφειας) είναι η έννοια του [[χρόνος|χρόνου]], δηλαδή της διαδοχής αιτίου και αιτιατού.