Σαντορίνη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Spiros790 (συζήτηση | συνεισφορές)
μ αφαιρέθηκε η Κατηγορία:Κυκλάδες (με το HotCat)
Zizikos (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 45:
Πριν αρχίσει η ηφαιστειακή δραστηριότητα στη Σαντορίνη, πριν 2 με 2,5 εκατομμύρια χρόνια, στη θέση της Σαντορίνης υπήρχε ένα μικρό νησί που αποτελούταν από [[μεταμορφωσιγενές πέτρωμα|μεταμορφωσιγενή πετρώματα]], κυρίως μεταμορφωμένους [[ασβεστόλιθος|ασβεστόλιθους]] και [[σχιστόλιθος|σχιστόλιθους]]. Η ηφαιστειακή δραστηριότητα αρχικά έλαβε χώρα στη περιοχή του Ακρωτηρίου και στις νησίδες [[Χριστιανά Θήρας]]. Αυτά τα πετρώματα σήμερα έχουν αλλοιωθεί έντονα. Στη συνέχεια, πριν 500.000 χρόνια περίπου, δημιουργήθηκε στα βόρεια του νησιού το ηφαίστειο της Περιστερίας, το οποίο παρήγαγε [[ανδεσίτης|ανδεσιτικές]] λάβες. Σήμερα υπολείμματα του ηφαιστείου αυτού βρίσκονται στο Μικρό Προφήτη Ηλία και το Μεγάλο Βουνό. Συγχρόνως μικρότερα ηφαίστεια - κώνοι σκωρίας ήταν ενεργά προς τα νότια, στον Μπάλο, Κόκκινη Παραλία και Κοκκινόπετρα. Στη συνέχεια μέχρι πριν 200.000 χρόνια, δημιουργείται ένα ασπιδωτό ηφαίστειο που ενώνει όλα τα επιμέρους νησιά. Αυτή η φάση τελειώνει με μια σειρά ισχυρών εκρήξεων που δημιουργεί την πρώτη καλντέρα.<ref name="ΑΠΘδημιουργίαΣαντ"/> Η ηφαιστειακή δραστηριότητα παρατηρείται ξανά πριν 180.000 χρόνια. Μια δεύτερη καλντέρα δημιουργείται πριν 40.000 με 60.000 χρόνια από ισχυρές εκρήξεις. Στη συνέχεια σχηματίζονται ηφαίστεια του Σκάρου και της Θηρασιάς, τα οποία καταστρέφονται από την έκρηξη του Ρίβα πριν 21.000 χρόνια. Τον 17ο αιώνα π.Χ. λαμβάνει χώρα η [[μινωική έκρηξη]], η οποία δίνει στην καλντέρα το σημερινό της σχήμα.<ref name="ΑΠΘδημιουργίαΣαντ"/> Η μινωική έκρηξη είναι από τις μεγάλυτερες των ιστορικών χρόνων και είχε σημαντικό αντίκτυπο στην Ανατολική Μεσόγειο. Ο όγκος των ηφαιστειακών αναβλημάτων υπολογίζεται ανάμεσα σε 39 και 61, ίσως και 99 κυβικά χιλιόμετρα και κάλυψαν με ένα στρώμα πάχους δεκάδων μέτρων τη Σαντορίνη. Η δραστηριότητα κατά τους ιστορικούς χρόνους δημιούργησε τις νησίδες [[Νέα Καμένη Θήρας]] και [[Παλαιά Καμένη Θήρας]] μέσα στην καλντέρα.<ref name="authhistexp"/>
 
Η ηφαιστειακή δραστηριότητα στη Σαντορίνη είναι αποτέλεσμα της καταβύθσηςκαταβύθισης της Αφρικανικής πλάκας κάτω από την Ευρασιατική, ή ακριβέστερα την υποπλάκα του Αιγαίου. Η καταβύθιση γίνεται με ταχύτητα 5&nbsp;cm/έτος προς τα βορειοανατολικά με γωνία 30-40°, και το όριο μεταξύ των δύο πλακών βρίσκεται στην [[ελληνική τάφρος|ελληνική τάφρο]] νότια της [[Κρήτη]]ς. ΠλάκαΗ πλάκα της Αφρικής λιώνει σε μεγάλο βάθος και στη συνέχεια τα λιωμένα πετρώματα ανέρχονται στην επιφάνεια και σχηματίζουν τα ηφαίστεια των [[Μέθανα|Μεθάνων]], της [[Μήλος|Μήλου]], της Σαντορίνης και της [[Νίσυρος|Νισύρου]], τα οποία αποτελούν το ΗφαιστειακούΗφαιστειακό ΤόξουΤόξο του Νοτίου Αιγαίου. Το σύμπλεγμα της Σαντορίνης, που περιλαμβάνει επίσης τις νησίδες [[Χριστιανά Θήρας|Χριστιανά]] και το υποθαλάσσιο ηφαίστειο [[Κολούμπο]], είναι το πιο ενεργό του τόξου.<ref>{{cite web | url=http://www.geo.auth.gr/765/index.htm | title=Γεωλογία της Σαντορίνης | accessdate=2013-01-04 | publisher=Αριστοτέλειο Πανεπίστημιο Θεσσαλονίκης}}</ref>
 
== Kλίμα ==