Αντωνίνος ο Ευσεβής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Removing Link FA template (handled by wikidata)
Ignoto (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 2:
 
{{Κουτί πληροφοριών μονάρχη
|όνομα = Αντωνίνος Πίος
|πλήρες_όνομα = ΚαίσαραςTitus ΤίτοςFulvus ΑίλιοςAelius ΑδριανόςHadrianus ΑντωνίνοςAntoninus ΑύγουστοςAugustus ΠίοςPius
|χρώμα = background:#DC143C; color:white;
|εικόνα = Antoninus Pius Glyptothek Munich 337 cropped.jpg
Γραμμή 28:
|τόπος_ταφής =
}}
Ο '''Αντωνίνος Πίος''' (CesareTitus TitoFulvus ElioAelius AdrianoHadrianus AntoninoAntoninus AugustoAugustus PioPius, [[19 Σεπτεμβρίου]] [[86]] - [[7 Μαρτίου]] [[161]]), γνωστός και ως '''Αντωνίνος ο Ευσεβής''', ήταν [[Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Ρωμαίος αυτοκράτορας]] από το [[138]] έως το [[161]]. Ήταν θετός γιος και διάδοχος του [[Αδριανός|Αδριανού]]. Ολόκληρο το όνομά του ήταν ''Τίτος Αίλιος Αδριανός Αντωνίνος Πίος''. Το όνομα ''Πίος'' (πίος=ευσεβής) του δόθηκε όταν απέτρεψε τη Σύγκλητο απ' το να θεοποιήσει τον Αδριανό αλλά και από τη στάση του προς τους Χριστιανούς.
Η «Historia Augusta» δίνει αρκετές εξηγήσεις για το προσωνύμιο του Αντωνίνου «Ευσεβής» («Pius»). Οι επικρατέστερες είναι ότι του απονεμήθηκε από την Σύγκλητο είτε επειδή την έπεισε να θεοποιήσει τον προκάτοχό του Αδριανό και τίμησε ποικιλοτρόπως την μνήμη του είτε επειδή ήταν πράος και δεν έβλαψε κανένα
 
Κατάγονταν από αριστοκρατική και πλούσια οικογένεια. Ξεχώριζε για την ωραιότητα του, την ευγένεια, τη φιλοπονία, τη μόρφωση και την τιμιότητα. Διαδέχτηκε τον Αδριανό το [[138]], αφού διήλθε από όλη την κλίμακα της [[Σύγκλητος|συγκλητικής]]ρωμαϊκής ιεραρχίας. Αρχικάκαι κυνήγησευιοθετήθηκε τουςαπό Χριστιανούς, στη συνέχεια όμως διατήρησε θετική στάση προς αυτούς για τα μέτρα πάντα της εποχήςαυτόν. Απεχθαχόταν<br τον πόλεμο. Έλεγε χαρακτηριστικά "προτιμώ να σώσω τη ζωή ενός πολίτη παρά να δώσω διαταγή να θανατωθούν χίλιοι". Πολέμησε όμως εναντίον όσων επιβουλεύονταν την ακεραιότητα της αυτοκρατορίας στη Βρετανία, εναντίον των [[Πάρθοι|Πάρθων]], των [[Ιουδαίοι|Ιουδαίων]] και των Αιγυπτίων που είχαν εξεγερθεί./>
Στις αρχές της βασιλείας του κατέθεσε την τεράστια ατομική του περιουσία στο δημόσιο ταμείο. Διέγραψε φόρους, έκανε δωρεές σε πολίτες, μοίραζε άρτο και διοργάνωνε θεάματα, αλλά παρ' όλα αυτά τα οικονομικά του κράτους ήταν ανθηρότατα κατά τον θάνατό του. Στην Σύγκλητο συμπεριφερόταν σαν απλό μέλος της και ποτέ δεν έπαιρνε αποφάσεις χωρίς να συμβουλευτεί τους ηγέτες της. Περιέστειλε την αυστηρότητα του νόμου, θέσπισε ευεργετικές διατάξεις για τους δούλους, φρόντισε για την εκπαίδευση άπορων νέων και έδωσε σε διδασκάλους και φιλοσόφους προνόμια συγκλητικών. Φαίνεται ότι δεν ήταν αυστηρός με τους Χριστιανούς -τουλάχιστον όχι περισσότερο από άλλους αυτοκράτορες. Απέφευγε τους πολέμους κι επαναλάμβανε συνεχώς την ρήση του Σκιπίωνα "προτιμώ να σώσω ένα πολίτη παρά να σκοτώσω χίλιους εχθρούς". Αναγκάστηκε όμως σε μικροπολέμους για την καταστολή εξεγέρσεων στη Βρετανία, στην [[Μαυριτανία]] και στην [[Ιουδαία]].
 
Ήταν ιδιαίτερα δίκαιος ως ηγεμόνας και η φήμη του είχε φθάσει μέχρι τις Ινδίες, όπου ηγεμόνες της περιοχής ζητούσαν την διαιτησία του σε διαφορές με τους Βακτριανούς και τους Υρκανούς. Η βασιλεία του θεωρείται μια από τις καλύτερες περιόδους της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και όχι μόνο. Φαινόταν ότι είχε επιτευχθεί η ιδεώδης διακυβέρνηση. Θετός γιος και διάδοχος ήταν ο επίσης περίφημος [[Μάρκος Αυρήλιος]]. Απεβίωσε το [[161]] μ.Χ.
 
{{Ρωμαίος Αυτοκράτορας | προηγούμενος=[[Αδριανός]] | συναυτοκράτορας=[[138]]-[[161]] μ.Χ. | επόμενος=[[ΛούκιοςΛεύκιος ΒέροςΒήρος]] & [[Μάρκος Αυρήλιος]] }}
 
{{Commonscat}}