Επτά επί Θήβας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ σήμανση για έλλειψη πηγών
μ Από πότε τα αρχαία ελληνικά γράφονταν σε πολυτονικό;
Γραμμή 9:
| Βουβά =
| Χώρος = }}
'''''Επτά επί Θήβας''''' (αρχ. ελλ. <span style="font:bold 101% Palatino Linotype">{{πολυτονικό|Ἑπτὰ ἐπὶ Θήϐας}}</span>) είναι ο τίτλος [[τραγωδία|τραγωδίας]] του [[Αισχύλος|Αισχύλου]]. Αποτελεί το τελευταίο μέρος της τριλογίας του Αισχύλου για τον [[Θηβαϊκός κύκλος|Θηβαϊκό κύκλο]] και το μοναδικό έργο της τριλογίας που σώζεται έως σήμερα (περιλαμβάνονται επιπλέον τα έργα ''Λάιος'' και ''Οιδίπους''). Παρουσιάστηκε στην [[Αρχαία Αθήνα|Αθήνα]] το [[467 π.Χ.]] και με το έργο αυτό, ο Αισχύλος κέρδισε τον ποιητικό αγώνα που πραγματοποιήθηκε κατά το πρώτο έτος της 78ης [[Ολυμπιακοί Αγώνες|Ολυμπιάδας]].
 
==Πλοκή==