Η '''Αληκτώ''' ([[Αρχαία ελληνική γλώσσα|Αρχαία Ελληνικά]]: Αληκτώ) είναι μία από τις [[Ερινύες]] στην [[ελληνική μυθολογία]]. Σύμφωνα με τον [[Ησίοδος|Ησίοδο]], ήταν η κόρη της [[Γαία (μυθολογία)|Γαίας]] και του Αιθέρα, ή της Νύκτας και του Αχέροντα, που η μανία της φύτρωσε από το αίμα που χύθηκε από τον [[Ουρανός (μυθολογία)|Ουρανό]] όταν ο [[Κρόνος (μυθολογία)|Κρόνος]] τον [[ευνουχισμός|ευνούχισε]]. Είναι αδελφή της [[Τισιφόνη|Τισιφόνης]] και της [[Μέγαιρα|Μέγαιρας]], θεότητες τιμωροί. Η Αληκτώ είναι η Ερινύα με την αποστολή της αιώνιας οργής επί των ηθικών εγκλημάτων (όπως ο θυμός), ειδικότερα εκείνων που συνέβαιναν μεταξύ των ανθρώπων. Η εξουσία της είναι παρόμοια με της [[Νέμεσις|Νέμεσης]], με τη διαφορά ότι η εξουσία της τελευταίας είναι να τιμωρεί εγκλήματα που στρέφονταν εναντίον των θεών.
Φέρεται να έκλαψε μόνο μία φορά, όταν άκουσε τους θρήνους του [[Ορφέας|Ορφέα]] στο θάνατο της αγαπημένης του [[Ευρυδίκη]]ς.
