Λαϊκό Κόμμα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας Ετικέτες: αφαιρέθηκαν παραπομπές Επεξεργασία από κινητό Επεξεργασία από εφαρμογή κινητού |
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον 79.107.86.43 (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό [[Χρήστ... |
||
Γραμμή 10:
| συγχωνεύθηκε = [[Εθνική Ριζοσπαστική Ένωσις]]
| αρχηγείο =
| ιδεολογία = [[Φιλοβασιλικοί|Μοναρχισμός]],<ref>Roudometof, Victor (2002), Collective Memory, National Identity, and Ethnic Conflict: Greece, Bulgaria, and the Macedonian Question, Praeger Publishers, p. 98</ref> <br />[[Συντηρητισμός]], <br />Αντι-[[Βενιζελισμός]], <br />[[Φιλελευθερισμός]]<ref>Hatzivassiliou, Evanthis (2010), "Greek Liberalism in the Twentieth Century Dilemmas of Research", The Constantinos Karamanlis Institute for Democracy Yearbook 2010 (Springer): 124</ref>
| θέση = [[Δεξιά (πολιτική)|Δεξιά]]
| διεθνώς =
Γραμμή 18:
}}
Το '''Λαϊκό Κόμμα''' υπήρξε ένα από τα σημαντικότερα κόμματα του Μεσοπολέμου και των πρώτων μεταπολεμικών χρόνων. Ιδρύθηκε στις αρχές του 1913, με την επίσημη ονομασία ''Κόμμα των Εθνικοφρόνων'', από τον πολιτευτή της Πάτρας [[Δημήτριος Γούναρης|Δημήτριο Γούναρη]]. Στο νεοπαγές κόμμα συμμετείχαν αρχικά νέοι πολιτικοί του Θεοτοκικού Κόμματος, το οποίο τελικά και απορρόφησε, μετά το θάνατο του αρχηγού του [[Γεώργιος Θεοτόκης|Γεωργίου Θεοτόκη]]. Από το Νοέμβριο του [[1920]] άλλαξε ονομασία σε ''Λαϊκό Κόμμα'', με τον ίδιο αρχηγό (Δημήτριο Γούναρη).
== Α΄ Περίοδος (1920-1936) ==
Στις εκλογές του 1920 επικράτησε έναντι του [[Κόμμα των Φιλελευθέρων|κόμματος των Φιλελευθέρων]] του [[Ελευθέριος Βενιζέλος|Ελευθερίου Βενιζέλου]]. Το διάστημα [[1920]]-[[1922|22]] σχηματίστηκαν διαδοχικές κυβερνήσεις με τη συμμετοχή του Λαϊκού Κόμματος, υπό τους [[Δημήτριος Γούναρης|Γούναρη]], [[Νικόλαος Στράτος|Νικόλαο Στράτο]] και [[Πέτρος Πρωτοπαπαδάκης|Πέτρο Πρωτοπαπαδάκη]]. Μετά τη [[Μικρασιατική Καταστροφή]] και το στρατιωτικό κίνημα του Σεπτεμβρίου του [[1922]], η πλειοψηφία των στελεχών του διώχτηκε και 5 από τα κυριότερα στελέχη των κυβερνήσεών του εκτελέστηκαν, μαζί με τον τελευταίο αρχιστράτηγο, [[Γεώργιος Χατζηανέστης|Χατζηανέστη]].
| |||