Φώτης Κόντογλου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 2:
 
==Η ζωή του==
Ο '''Φώτης Κόντογλου''', γιος του Νικόλαου Αποστολέλλη και της Δέσπως Κόντογλου, γεννήθηκε στο Αϊβαλί στις 8 Νοεμβρίου το 1895. <ref>Οι χρονολογίες γέννησής τους κυμαίνονται από το 1892 έως το 1897 στα διάφορα βιογραφικά σημειώματα που δίνει ο ίδιος αλλά και άλλοι που έγραψαν γι' αυτό. Το 1895 το δηλώνει ο ίδιος σε αυτόγραφο σημείωμά του. Νίκος Ζίας, Φώτης Κόντογλου, εκδ.Εμπορική Τράπεζα της Ελλάδος, Αθήνα, 1991, σελ. 15</ref>.Είχε τρία ακόμα αδέλφια: τον Γιάννη, τον Αντώνη και την Τασίτσα. Ένα χρόνο μετά έχασε τον πατέρα του-ναυτικός στο επάγγελμα- και την κηδεμονία των τεσσάρων παιδιών του ανέλαβε ο θείος του Στέφανος Κόντογλου, ηγούμενος της μονής της Αγίας Παρασκευής, στον οποίο οφείλεται και η χρήση του επωνύμου της οικογένειας της μητέρας του.<ref>Νίκος Ζίας, Φώτης Κόντογλου, εκδ.Εμπορική Τράπεζα της Ελλάδος, Αθήνα, 1991, σελ. 15-16</ref> Τα παιδικά και νεανικά του χρόνια τα έζησε στο [[Αϊβαλί]]. Εκεί τελείωσε το Σχολαρχείο και το Γυμνάσιο το 1912· στο Γυμνάσιο ήταν συμμαθητής με τον λογοτέχνη και ζωγράφο [[Στρατής Δούκας|Στρατή Δούκα]] και ήταν μέλος μιας ομάδας μαθητών που εξέδιδε το περιοδικό ''Μέλισσα'',από το 1911, το οποίο ο Κόντογλου διακοσμούσε με ζωγραφιές<ref>Βιοεργογραφικό σημείωμα στο: Φώτης Κόντογλου, εκδ.Εθνική Πινακοθήκη-Μουσείο Αλέξανδρου Σούτζου, Αθήνα, 1978, σελ. 8</ref>. Μετά την αποφοίτησή του γράφτηκε στη Σχολή Καλών Τεχνών στην [[Αθήνα]] το 1913,στην Γ τάξη<ref>Νίκος Ζίας, Φώτης Κόντογλου, εκδ.Εμπορική Τράπεζα της Ελλάδος, Αθήνα, 1991, σελ. 16</ref> . Το 1914 εγκατέλειψε τη σχολή του και πήγε στο [[Παρίσι]], όπου μελέτησε το έργο διαφόρων σχολών ζωγραφικής. Παράλληλα συνεργαζόταν με το περιοδικό ''Illustration'' και το [[1916]] κέρδισε το πρώτο βραβείο σε διαγωνισμό του περιοδικού για την εικονογράφηση βιβλίου, για την εικονογράφηση της ''Πείνας'' του [[Κνουτ Χάμσουν]]. Το 1917 έκανε ταξίδια στην [[Ισπανία]] και την [[Πορτογαλία]] και το 1918 επέστρεψε στην [[Γαλλία]]. Τότε έγραψε και το πρώτο του λογοτεχνικό βιβλίο, το ''Pedro Cazas''. Επέστρεψε στην πατρίδα του το [[1919]], μετά την λήξη του [[Α' Παγκόσμιος Πόλεμος|Α' Παγκοσμίου Πολέμου]].Διορίζεται καθηγητής στο Παρθεναγωγείο της πατρίδας του όπου διδάσκει γαλλικά και τεχνικά. Το 1921 επιστρατεύεται για τη [[Μικρασιατική Εκστρατεία]]<ref>Βιοεργογραφικό σημείωμα στο: Φώτης Κόντογλου, εκδ.Εθνική Πινακοθήκη-Μουσείο Αλέξανδρου Σούτζου, Αθήνα, 1978, σελ. 8</ref>.
Το [[1923]] έκανε ταξίδι στο [[Άγιο Όρος]]· εκεί ανακάλυψε τη βυζαντινή ζωγραφική, αντέγραψε πολλά έργα και έγραψε αρκετά κείμενα. Όταν επέστρεψε, εξέδωσε το λεύκωμα ''Η Τέχνη του Άθω'' και έκανε μια πρώτη έκθεση με έργα ζωγραφικής του. Το [[1926]] παντρεύτηκε τη Μαρία Χατζηκαμπούρη και εγκαταστάθηκε στη [[Νέα Ιωνία Αττικής|Νέα Ιωνία]]<ref>Βιοεργογραφικό σημείωμα στο: Φώτης Κόντογλου, εκδ.Εθνική Πινακοθήκη-Μουσείο Αλέξανδρου Σούτζου, Αθήνα, 1978, σελ. 8</ref>. Το 1927 γεννιέται η μοναχοκόρη του Δέσποινα.<ref>Νίκος Ζίας, Φώτης Κόντογλου, εκδ.Εμπορική Τράπεζα της Ελλάδος, Αθήνα, 1991, σελ.44</ref>
Το 1933 έλαβε τελικά το πτυχίο από τη Σχολή Καλών Τεχνών προκειμένου να διδάξει στο Κολλέγιο Αθηνών.<ref>Νίκος Ζίας, «Κόντογλου Φώτης», Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος-20ος αι., τομ.2, εκδ. Μέλισσα, 1998, σελ.241</ref>