Δουκάτο της Πενταπόλεως: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
Γραμμή 9:
Το 726, ο εικονομάχος αυτοκράτορας [[Λέων Γ΄]](717-741 r.) εξέδωσε διάταγμα κατά των ιερών εικόνων. Η αδυναμία του έξαρχου να επιβάλει την εξουσία του στη [[Ρώμη]] και την αδυναμία του στην Πεντάπολη είχε μετατραπεί σε ανικανότητα, όταν η ρωμαϊκή στρατιωτική αριστοκρατία, τα δουκάτα του Ραβενάτε, της Πεντάπολης, και Βενετίας ξεσηκώθηκαν δηλώνοντας ότι θα προστατεύσουν τον Πάπα από το αυτοκρατορικό διάταγμα, που ο Παύλος είχε διαταχθεί να επιβάλει σε όλη την Ιταλία (727)<ref>Noble 1984, σελ 29-30</ref>.
 
Tο 738, o Λομβαρδός βασιλιάς Λιουτπράνδος προέλασε μέσα από το δουκάτο Πενταπόλεως στο δρόμο του για το [[Σπολέτο]], και κατάπερνώντας τηαπό μεταφοράτα τουβυζαντινά εδάφη, δέχθηκε επίθεση από μια ομάδα "Σπολετανών" (Λομβαρδοί από την κεντρική Ιταλία) και Πενταπολιτών. Οι ντόπιοι μπορεί να συμμετείχαν σε αυτή τη συμμαχία με τους Σπολετανούς ενάντια στον Λιουτπράνδο με εντολή από τον έξαρχο [[Ευτύχης (έξαρχος)|Ευτύχη]], που μπορείπιθανόν να είχε κάνει και συμφωνία με τον δούκα του Σπολέτο, [[Τρανσαμούντ Β΄]]<ref>Noble 1984, σ. 44.</ref>.
Οι Πενταπολίτες δεν είχαν παραδοσιακά καλές σχέσεις είτε με τους Βυζαντινούς είτε με τους Λομβαρδούς άρα θα ήταν μάλλον απίθανο να θεωρήσει τις Λομβαρδικές επιδρομές στην περιοχή τους ως «απελευθέρωση»<ref>Noble 1984, σ. 35.</ref>. Ο Λιουτπράνδο; επιτέθηκε σε Ραβένα και [[Τσεζένα]] στη μέση Αιμιλία το 743, πιθανώς με στόχο τον έλεγχο ενός περάσματος μέσα από τα βυζαντινά εδάφη προς το Σπολέτο. Ο διάδοχός του, Ρατχίς, επιτέθηκε σε αρκετές πόλεις της Πενταπόλεως και την [[Περούτζια]] το 749, πριν από τη απόσυρση του για να γίνει μοναχός<ref>Noble 1984, σελ. 56-58</ref>. Το 752, η Πεντάπολη κατακτήθηκε από τον βασιλιά των Λομβαρδών [[Αϊστούλφος]]<ref>Noble 1984, σ. 71.</ref>.