Γιώργος Καραγκούνης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Γιώργος Καραγκούνης''' είναι [[Έλληνας]] πρώην διεθνής [[Ποδόσφαιρο|ποδοσφαιριστής]], γεννημένος στις [[6 Μαρτίου]] [[1977]] στον [[Πύργος Ηλείας|Πύργο]] και αγωνιζόταν στη θέση του [[Θέσεις ποδοσφαίρου|μέσου]]. Τον χαρακτήριζαν το γεμάτο πάθος παιχνίδι του και οι ηγετικές του ικανότητες. Κατέχει το ρεκόρ συμμετοχών στην [[Εθνική Ελλάδος (ποδόσφαιρο ανδρών)|Εθνική Ελλάδας]] με 139, το διάστημα 1999-2014.

 

 

 

Το καλοκαίρι του 1998 επέστρεψε στον [[Παναθηναϊκός (ποδόσφαιρο)|Παναθηναϊκό]] και στις 8 Νοεμβρίου πρωτοφόρεσε τη φανέλα της ανδρικής ομάδας (αγωνιζόμενος ως βασικός και μέσα στην έδρα του [[Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (ποδόσφαιρο)|"αιωνίου" αντιπάλου]] της, το [[στάδιο Καραϊσκάκη]]) στο 0-0 με τον [[Εθνικός Πειραιώς (ποδόσφαιρο)|Εθνικό Πειραιά]] για το [[Α΄ Εθνική ποδοσφαίρου ανδρών 1998-1999|πρωτάθλημα]], όντας πλέον στα 21,5 του. Ο προπονητής [[Βασίλης Δανιήλ]] τον χρησιμοποίησε κυρίως ως αλλαγή, ο νεοπροσληφθείς όμως στις αρχές Μαρτίου [[Χουάν Ραμόν Ρότσα]], τον καθιέρωσε αμέσως στη θέση του αριστερού μεσοεπιθετικού (αντί του Πολωνού Ιγκόρ Σιπνιέφσκι). Πολύ σύντομα (6 Απριλίου 1999) σημείωσε το πρώτο του τέρμα για λογαριασμό του "τριφυλλιού" στο 6-1 εις βάρος του [[Αθηναϊκός (ποδόσφαιρο)|Αθηναϊκού]] για το [[Κύπελλο Ελλάδος ποδοσφαίρου ανδρών 1999|κύπελλο Ελλάδας]] στο [[Ολυμπιακό Αθλητικό Κέντρο Αθηνών "Σπύρος Λούης"|ΟΑΚΑ]] με ατομική ενέργεια, ενώ δύο εβδομάδες αργότερα και στο ίδιο γήπεδο, πέτυχε και το πρώτο του για το πρωτάθλημα στο 5-1 πάλι επί του Εθνικού Πειραιά, ανοίγοντας το σκορ στο 8' με απευθείας εκτέλεση φάουλ (έκανε και το 4-1 με εντυπωσιακό βολέ).

 

Την επόμενη περίοδο 2001-2002, στην οποία η ομάδα του έφτασε ένα βήμα παραπάνω προκρινόμενη στους "8" της [[ΟΥΕΦΑ Τσάμπιονς Λιγκ 2001-02|διοργάνωσης]], αυτός μετείχε σε 15 (βασικός σε 14) από τους 16 αγώνες της και πέτυχε 3 τέρματα: στο 1-0 εις βάρος της [[Άρσεναλ]] στο γήπεδο της [[Γήπεδο Απόστολος Νικολαΐδης|Λεωφόρου Αλεξάνδρας]] με κεφαλιά ψαράκι και στις δύο εκτός έδρας νίκες επί των [[Σλάβια Πράγας|Σλάβια]] και [[Σπάρτα Πράγας|Σπάρτα]] στην [[Πράγα]], αμφότερα με σουτ (και από πάσες του Λυμπερόπουλου). Τιμωρημένος λόγω δύο κίτρινων καρτών σε προηγούμενους αγώνες, απουσίασε μόνο από την ιστορική νίκη 1-0 με την [[Μπαρτσελόνα (ποδόσφαιρο)|Μπαρτσελόνα]] για τον α' προημιτελικό, ενώ στην κρίσιμη ρεβάνς του [[Καμπ Νου]] τραυματίστηκε σοβαρά και αντικαταστάθηκε λίγο πριν το ημίχρονο, με το σκορ στο 1-1 (τελικό 1-3 και αποκλεισμός από τα ημιτελικά). Ακολούθησε ως συνέπεια του τραυματισμού του η πεντάμηνη αποχή και απώλεια ολόκληρης της καλοκαιρινής προετοιμασίας. Αυτό πάντως, δεν τον εμπόδισε να βρεθεί στην αρχική ενδεκάδα σε κάθε έναν από τους 10 αγώνες της νέας πορείας του Παναθηναϊκού μέχρι τους 8 ευρωπαϊκής διοργάνωσης, του [[Κύπελλο ΟΥΕΦΑ 2002-2003|κυπέλλου ΟΥΕΦΑ 2002-03]] (για να αποκλειστεί από την τελική νικήτρια [[ΦΚ Πόρτο|Πόρτο]]), κατά την ερχόμενη περίοδο και τελευταία της πρώτης θητείας του στο σύλλογο.

 

Μένοντας ελεύθερος με τη λήξη του συμβολαίου του, ο Καραγκούνης μετακινήθηκε στην [[Ιταλία]] και την [[ΦΚ Ιντερνατσιονάλε Μιλάνο|Ίντερ]] τον Ιούλιο του 2003, με ετήσιες απολαβές άνω του 1,1 εκατομμυρίου ευρώ. Αποτέλεσε επιλογή του Αργεντινού προπονητή της [[Έκτορ Ραούλ Κούπερ]], που τον ήθελε στο [[Μιλάνο]] από το προηγούμενο καλοκαίρι, τις προσφορές του όμως δεν είχε τότε κρίνει αρκετά συμφέρουσες η διοίκηση του Παναθηναϊκού. Έχοντας να ανταγωνιστεί έναν πολυεθνικό γαλαξία αστεριών για μία θέση στη μεσαία γραμμή,<ref>Κίλι Γκονσάλες, Κριστιάνο Ζανέτι, Εμρέ (Μπελόζογλου), [[Άλβαρο Ρεκόμπα]], [[Ντέγιαν Στάνκοβιτς]], Άντι φαν ντερ Μέιντε ([http://www.national-football-teams.com/v2/club.php?id=1307&year=2003&rythm=1 2003-04]) και μαζί τους αντί των Ματίας Αλμέιδα, Σαμπρί Λαμουσί, Χαβιέ Φαρινός, το επόμενο έτος τους [[Χουάν Σεμπαστιάν Βερόν]], Σεμπαστιάν Καμπιάσο, Έντγκαρ Ντάβιντς ([http://www.national-football-teams.com/v2/club.php?id=1307&year_rythm=2004%3A%3A1 2004-05])</ref> ο Έλληνας ποδοσφαιριστής δεν κατόρθωσε να έχει κεντρικό ρόλο στην ομάδα, γεγονός που συνέβαλλαν και οι δύο αλλαγές στην τεχνική της ηγεσία μέσα σε έναν χρόνο ([[Αλμπέρτο Ζακερόνι]] και [[Ρομπέρτο Μαντσίνι]] οι Ιταλοί διάδοχοι του Κούπερ).

 

Ούτε οι εμφανίσεις με την [[Εθνική Ελλάδας (ποδόσφαιρο ανδρών)|Ελλάδα]] στο [[Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου 2004|Euro 2004]] το ενδιάμεσο καλοκαίρι της ιταλικής παραμονής του, βελτίωσαν αισθητά τον ρόλο του για την επόμενη περίοδο και παρά την ανακήρυξή του ως πρωταθλητή Ευρώπης. Σε δύο περιόδους μετείχε μόνο σε 36 αγώνες (21 πρωταθλήματος, 8 κυπέλλου, 7 ευρωπαϊκά) από τους συνολικά 110 της Ίντερ, δηλαδή κατά μέσο όρο έναν σε κάθε τρεις, στους μισούς μπαίνοντας αλλαγή και χωρίς να σημειώσει κάποιο τέρμα. Γενικά, η παρουσία του στο Μιλάνο συνέπεσε με τη συνέχιση των "χαμηλών πτήσεων" του συλλόγου, καθώς η [[Ιταλικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου ανδρών 2003-2004|4η]] και [[Ιταλικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου ανδρών 2004-2005|3η]] θέση στη [[Σέριε Α]] και η πρόκριση όχι πέρα από τα προημιτελικά των [[Κύπελλο ΟΥΕΦΑ 2003-2004|κυπέλλου ΟΥΕΦΑ]] και [[ΟΥΕΦΑ Τσάμπιονς Λιγκ 2004-05|Champions League]], απείχαν πολύ από το να θεωρηθούν ικανοποιητικές. Ένα σχετικό αντιστάθμισμα, έφερε ο πρώτος τίτλος έπειτα από 7 χρόνια (και πρώτος εγχώριος έπειτα από 16), το κύπελλο [[Κύπελλο Ιταλίας ποδοσφαίρου ανδρών|Coppa Italia]] 2004-05 εναντίον της [[Ρόμα]], με αυτόν να κάθεται στον πάγκο κατά τη νίκη 2-0 στο [[Ολυμπιακό Στάδιο Ρώμης|Ολίμπικο]] της [[Ρώμη]]ς για τον α' τελικό.<ref name="Coppa">[http://www.transfermarkt.com/georgios-karagounis/leistungsdatendetails/spieler/6106/plus//saison/2004/verein/46/wettbewerb/CIT G. Karagounis: Coppa Italia 04/05], transfermarkt.com</ref> Ήταν η τελευταία φορά που συμπεριλήφθηκε σε αποστολή της Ίντερ,<ref name="CONF">την επομένη του β' τελικού άρχιζε στη Γερμανία το [[Κύπελλο Συνομοσπονδιών FIFA 2005#Όμιλος Β|κύπελλο Συνομοσπονδιών 2005]], όπου μετείχε σε [http://www.transfermarkt.com/georgios-karagounis/nationalmannschaft/spieler/6106/verein_id/3378/hauptwettbewerb/CC/wettbewerb_id//start/1999-08-20/ende/2014-06-29/nurEinsatz/0/plus/1 2 από τα 3 παιχνίδια] της Ελλάδας</ref> με την οποία πάντως πρόλαβε να αγωνιστεί ως αλλαγή σε 4 σπουδαία ιταλικά ντέρμπι: δύο ήττες (η μία για το Champions League) από τη [[ΑΚ Μίλαν|Μίλαν]] στο τοπικό [[ντέρμπι ντέλλα Μαντονίνα|ντέλα Μαντονίνα]] και δύο νίκες επί της [[Γιουβέντους]] (η μία εκτός έδρας) στο [[ντέρμπι ντ'Ιτάλια]].

 

Μία ημέρα πριν τη λήξη των μεταγραφών του Αυγούστου, ο Καραγκούνης έμεινε ελεύθερος από τον ιταλικό σύλλογο για να υπογράψει τριετές συμβόλαιο με την [[Μπενφίκα]], που αν και [[Πρωτάθλημα ποδοσφαίρου Πορτογαλίας|πρωταθλήτρια Πορτογαλίας]], είχε νέο προπονητή (αντί του παραιτούμενου [[Τζιοβάνι Τραπατόνι]]) τον Ολλανδό [[Ρόναλντ Κούμαν]]. Σε ένα μόλις δεκαήμερο εκείνος και παρότι ο ποδοσφαιριστής δεν είχε ακολουθήσει την καλοκαιρινή προετοιμασία της ομάδας, του εμπιστεύθηκε φανέλα βασικού στο ντεμπούτο του και μάλιστα σε τοπικό ντέρμπι της [[Λισαβόνα]]ς με τη [[Σπόρτινγκ Λισαβόνας|Σπόρτινγκ]] εκτός έδρας (ήττα 1-2). Η χρονιά εντούτοις δεν εξελίχθηκε το ίδιο καλά, καθώς μετείχε μεν στα δύο τρίτα των αγώνων, στους περισσότερους όμως από τους μισούς ως αλλαγή και σκοράροντας μόνο μία φορά. Μπαίνοντας στο γήπεδο έστω και για το τελευταίο ημίωρο πάντως, είχε την ευκαιρία να αφήσει έξω από το [[ΟΥΕΦΑ Τσάμπιονς Λιγκ 2005-06|Champions League]] την κάτοχό του [[Λίβερπουλ]] με δύο νίκες και να αποκλειστεί εκ νέου στα προημιτελικά του θεσμού από την Μπαρτσελόνα, που τελικά το κατέκτησε. Στον επαναληπτικό του 0-0 αγωνίστηκε μπροστά στο μεγαλύτερο πλήθος όλης της καριέρας του, όταν 98.000 θεατές σε ένα κατάμεστο Καμπ Νου βοήθησαν για το 2-0 που έδωσε την πρόκριση στους Ισπανούς.

 

Η περίοδος 2006-2007 ήταν η τέταρτη και τελευταία της πρώτης εξόδου του από την Ελλάδα και η πλέον επιτυχημένη, καθώς μετείχε στους 37 (βασικός σε 29) από τους 47 αγώνες της Μπενφίκα, σημείωσε 2 τέρματα (με τα γνωστά του φάουλ) και μοίρασε 2 ασίστ. Είναι χαρακτηριστικό πως η ομάδα του έμεινε αήττητη στους 21 αγώνες πρωταθλήματος που αυτός ξεκίνησε από την αρχή, ενώ έχασε το μεν τίτλο για 2 μόνο βαθμούς από την αχτύπητη τότε [[ΦΚ Πόρτο|Πόρτο]] του [[Ζεσουάλδο Φερέιρα]] (αργότερα προπονητή του στον Παναθηναϊκό), τη δε δεύτερη θέση τέσσερις αγωνιστικές μόλις πριν τη λήξη, όταν ήρθε 1-1 στο εντός έδρας ντέρμπι με τη Σπόρτινγκ. Επίσης, μπορεί να αποκλείστηκε από το [[ΟΥΕΦΑ Τσάμπιονς Λιγκ 2006-07|Champions League]] στα πλαίσια των ομίλων (φάση όπου ο παίκτης ξαναβρήκε μπροστά του τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και ηττήθηκε πάλι δύσκολα 1-3 στην [[Αγγλία]]), αλλά περνώντας ως τρίτη στο [[Κύπελλο ΟΥΕΦΑ 2006-2007|κύπελλο ΟΥΕΦΑ]] διακρίθηκε φτάνοντας μέχρι τα προημιτελικά του, με αυτόν στην αρχική ενδεκάδα και στους 6 αγώνες της πορείας. Γενικά όμως και επί ένατη χρονιά, ούτε στην [[Πορτογαλία]] πανηγύρισε την κατάκτηση ενός πρωταθλήματος σε επίπεδο συλλόγων, αν και εκείνοι που είχε παίξει σε τρεις διαφορετικές χώρες θεωρούνταν ανάμεσα στους διεκδικητές. Περιοριζόταν στη θέση του δευτεραθλητή ή πιο συχνά την 3η (ακόμη και 4η), με κάποια μερική επιτυχία τη συμμετοχή του για 6 ''συνεχείς'' περιόδους σε προημιτελικά ευρωπαϊκής διοργάνωσης (από μία φορά σε Champions League και ΟΥΕΦΑ με Παναθηναϊκό, Ίντερ, Μπενφίκα), διάκριση πάντως που αποτελεί μοναδικό ρεκόρ για Έλληνα ποδοσφαιριστή.

 

Το γεγονός ότι η οικογένεια Καραγκούνη είχε αυξηθεί σε μέλη και η Λισαβόνα βρισκόταν στην άλλη άκρη της Ευρώπης, τον οδήγησε να διαπραγματευτεί τη λύση του συμβολαίου του ένα καλοκαίρι πριν λήξει, όντας πλέον στην ηλικία των 30 και με σκοπό να επιστρέψει στην Ελλάδα. Στις 7 Ιουλίου 2007 εντάχθηκε για τρίτη φορά στον Παναθηναϊκό, υπογράφοντας για 3 χρόνια με ετήσιο μισθό 800 χιλιάδες ευρώ και ξαναφόρεσε επίσημα το τριφύλλι σε ένα 0-0 για το πρωτάθλημα εναντίον του "αιωνίου" αντιπάλου [[Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (ποδόσφαιρο)|Ολυμπιακού]] στο γήπεδο της [[Γήπεδο Απόστολος Νικολαΐδης|Λεωφόρου Αλεξάνδρας]]. Καθιερώθηκε αμέσως στην ενδεκάδα, ενώ με τις γνωστές για το πάθος τους εμφανίσεις του, εύκολα αναθερμάνθηκε η ιδιαίτερη σχέση που είχε πάντα με τους "πράσινους" οπαδούς.

 

Αναμφίβολα ο "Τυπάρας" αποτελούσε μία από τις εμβληματικές φυσιογνωμίες της ομάδας σε όλη την καριέρα του στον Παναθηναϊκό. Αυτή χωρίζεται σε δύο πενταετείς θητείες, εκ των οποίων η πρώτη υπήρξε πιο επιτυχημένη σε ατομικό επίπεδο (4 χρονιές βασικός έναντι 3, περισσότερα τέρματα) και ευρωπαϊκές διακρίσεις (2 φορές στα προημιτελικά), ενώ η επόμενη σε τίτλους (νταμπλ 2010) και συμμετοχές στην Ελλάδα (57 έναντι 25, αρχηγός τις 34).

 

[[File:Giorgos Karagounis - Fulham FC.jpg|170px|thumbnail|Ο Γιώργος Καραγκούνης με τη φανέλα της [[Φούλαμ ΦΚ|Φούλαμ]]]]

Ομάδες της [[Πρωτάθλημα Ελλάδας ποδοσφαίρου ανδρών|Σούπερ Λιγκ]], με κύριο ενδιαφερόμενο τον [[ΟΦΗ (ποδόσφαιρο)|ΟΦΗ]], προσέγγισαν τον ελεύθερο πλέον Γιώργο Καραγκούνη το καλοκαίρι του 2012. Αυτός όμως δεν προχώρησε σε περαιτέρω συζητήσεις, δεδομένου ότι πίστευε ότι έχει τις δυνατότητες να προσελκύσει εκ νέου κάποια πρόταση από το εξωτερικό και για χώρα με ανταγωνιστικότερο ποδόσφαιρο της Ελλάδας.

Παρόλο που το συμβόλαιό του έληξε στις 30 Ιουνίου του 2013 και η Φούλαμ ανακοίνωσε την αποχώρησή του, λίγες μέρες αργότερα του προτάθηκε νέο συμβόλαιο παραμένοντας έτσι στον αγγλικό σύλλογο ως το καλοκαίρι του 2014.

 

Το 1997 κατέκτησε με την [[Εθνική Ενόπλων Ελλάδος (ποδοσφαίρου)|εθνική Ενόπλων]] το αντίστοιχο [[Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου Ενόπλων 1997|παγκόσμιο κύπελλο]] στην [[Τεχεράνη]], ενώ το επόμενο καλοκαίρι ήταν ο [[Αρχηγός ποδοσφαιρικής ομάδας|αρχηγός]] της [[Εθνική Ελπίδων Ελλάδος (ποδόσφαιρο)|εθνικής Ελπίδων]] που κατέλαβε τη 2η θέση στο [[Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου U21|Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα κ-21]] του 1998 (ήττα με 0-1 από την Ισπανία στον τελικό του [[Βουκουρέστι|Βουκουρεστίου]]).

[[Αρχείο:Karagounis 2008.jpg|170px|μικρογραφία|αριστερά|Ο Γιώργος Καραγκούνης το 2008]]

Υπήρξε μέλος της αποστολής που μετείχε στο [[Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 2014|Μουντιάλ του 2014]] στη [[Βραζιλία]],<ref>[http://www.gazzetta.gr/football/article/614514/ethniki-ellados-i-23ada-poy-dialexe-o-santos Η 23άδα που διάλεξε ο Σάντος], gazzetta.gr</ref> αγωνιζόμενος και τις τέσσερις φορές, ενώ είχε ήδη κάνει γνωστό πως με την ολοκλήρωση των υποχρεώσεων της Ελλάδας στη διοργάνωση θα αποσυρθεί από την εθνική ομάδα, έπειτα από 15 χρόνια συνεχούς παρουσίας, στη διάρκεια των οποίων κατέρριψε το ρεκόρ περισσότερων συμμετοχών που κατείχε ο [[Θοδωρής Ζαγοράκης]] (με 120), φθάνοντας συνολικά τις 139.

 

* [[Εθνική Ελλάδος (ποδόσφαιρο ανδρών)|Εθνική Ανδρών]]

:: 1 [[Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου|Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα]]: [[Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου 2004|2004]]

:: μία φορά δευτεραθλητής [[Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου U21|Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος κ-21]]: [[Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου Ελπίδων 1998|1998]], ''ως [[Αρχηγός ποδοσφαιρικής ομάδας|αρχηγός]] της ομάδας.''

 

* [[Παναθηναϊκός (ποδόσφαιρο)|Παναθηναϊκός]]

:: 1 [[Πρωτάθλημα Ελλάδας ποδοσφαίρου ανδρών|πρωτάθλημα Ελλάδας]]:<ref>η [http://www.giorgoskaragounis.com/ ιστοσελίδα του], πιστώνει και τον τίτλο του πρωταθλητή 1996 στον ίδιο (''Στιγμές και τιμές''), παρότι τον αναφέρει ως στέλεχος τότε της ομάδας Νέων του ΠΑΟ (''Youth career''), χρονολογεί δε την έναρξη της καριέρας του σε επίπεδο ανδρών από το επόμενο καλοκαίρι και μάλιστα στον Απόλλωνα (''Senior career''). Προσωπική ιστοσελίδα, γενικά δεν θεωρείται από την [[Βικιπαίδεια:Πολιτική|Πολιτική]] της Βικιπαίδειας ως [[Βικιπαίδεια:Επαληθευσιμότητα#Αξιόπιστες πηγές|τρίτη (ανεξάρτητη) πηγή]], ενώ πηγές του τελευταίου αυτού είδους δεν καταγράφουν εμφάνιση Καραγκούνη σε κάποιο αγώνα του πρωταθλήματος 1995-96 (π.χ οι [https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%84_%CE%95%CE%B8%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CF%80%CE%BF%CE%B4%CE%BF%CF%83%CF%86%CE%B1%CE%AF%CF%81%CE%BF%CF%85_%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%81%CF%8E%CE%BD_1995-1996#.CE.A0.CF.81.CF.89.CF.84.CE.B1.CE.B8.CE.BB.CE.B7.CF.84.CE.AE.CF.82:_.CE.A0.CE.B1.CE.BD.CE.B1.CE.B8.CE.B7.CE.BD.CE.B1.CF.8A.CE.BA.CF.8C.CF.82_.CE.91.CE.9F παραπομπές εδώ]).</ref> [[Α΄ Εθνική ποδοσφαίρου ανδρών 2009-2010|2010]]<br />

:: 1 [[Κύπελλο Ιταλίας (ποδόσφαιρο ανδρών)|κύπελλο Ιταλίας]]: [[Κύπελλο ποδοσφαίρου ανδρών Ιταλίας 2004-05|2005]] ''<small>(δεν αγωνίστηκε στον διπλό τελικό εναντίον της [[Ρόμα]], συμπεριλήφθηκε πάντως στη 18άδα του πρώτου αγώνα)</small>.''<ref name="Coppa"/> <ref name="CONF"/>

 

Στις [[26 Σεπτεμβρίου]] 2014 ανακοινώθηκε από την [[Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία|ΕΠΟ]] η σύναψη διετούς συμβολαίου με τον Γιώργο Καραγκούνη για να αναλάβει πόστο στις εθνικές ομάδες<ref>[http://www.sport-fm.gr/article/karagkounis/788456 Η επιστροφή του «τυπάρα»], sport-fm.gr</ref> και μία εβδομάδα αργότερα, στις [[3 Οκτωβρίου]], παρουσιάστηκε επίσημα ως Διευθυντής Ποδοσφαίρου των εθνικών ομάδων.<ref>[http://www.sport-fm.gr/article/boutaw-sta-bathia-alla-kserw-apo-bouties/789644 «Βουτάω στα βαθιά, αλλά ξέρω από βουτιές...»], sport-fm.gr</ref>

 

{{παραπομπές|2}}

 

{{commonscat}}

* [http://www.giorgoskaragounis.com/ Γιώργος Καραγκούνης], προσωπική ιστοσελίδα